23º κεφάλαιο

4.1K 94 29
                                    

"Εγώ καλά είμαι!"ακούστηκε η φωνή του Ντάνιελ και εγώ πετάχτηκα πάνω

"Ντάνιελ!"έτρεξα γρήγορα στην αγκαλιά του και εκείνος ανταποκρίθηκε

"ΠΑΣ ΚΑΛΆ! ΠΟΥ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕΣ!"μου φώναξε αμέσως

"Μην φωνάζεις! Με απήγαγαν!"είπα ότι μου ήρθε την τελευταία στιγμή

"ΤΙ?! Το έσκασες?"

"Ναι τρέχοντας ήρθα!"

"Θυμάσαι που ήσουν? Πρέπει να πάμε πίσω!"

"Όχι δεν θέλω, δεν είμαι καλά, θέλω να το ξεχάσω!"

"Μα αυτό είναι πολύ σοβαρό?"

"Κάντο για μένα!"

"Πφφ πόσα θα κάνω πια για σένα!"είπε αλλά δεν ήξερε πως εγώ τώρα πια ήξερα για το συμβόλαιο που μου έκρυβε

"Γιατί έκανες κάτι άλλο κακό?"

"Όχι βέβαια! Σαν τρελός σε έψαχνα!"

"Ναι το έμαθα! Τώρα θα σε έπαιρνα τηλέφωνο!"

"Αυτά τα σημάδια τι είναι?"

"Με χτύπησαν!"

"Γαμώτο πες μου από που ήρθες να πάω να τους γαμησω τώρα!"

"Δεν χρειάζεται! Τους σκότωσα!"

"Τι? Πως αφού εσύ δεν ήσουν σε θέση να σκοτώσεις!"

"Στο είπα πως είχα τα λογικά μου και πως οτι έβλεπα ήταν αλήθεια!"

"Τότε έχω μια ερώτηση! Γιατί έφυγες από το νοσοκομείο εκείνο το βράδυ!?"

"Πιο νοσοκομείο!?"έκανα την ανήξερη

"Σε έπιασαν οι κάμερες!"

"Και? Τι θες να σου πω!"

"Λίγο ελλείψες και νιώθω ότι έχεις αλλάξει στάση προς εμένα!"

"Πως σου ήρθε αυτό?"

"Αφού μόνη σου έφυγες, πως σε απήγαγαν?"

"Δεν θυμάμαι! Λιποθύμησα στον δρόμο!"

"Γιατί έφυγες?"

"Ξύπνησα και ήθελα να σε βρω!"

"Μάλιστα!"

"Δεν με πιστεύεις?"ρώτησα σοβαρά και ελαφρά νευριασμένη με τα όσα μου έκρυβε

"Προσπαθώ!"

"Και εγώ αυτό κάνω αλλά τέλος πάντων!"ψιθύρισα πριν κάτσω στην καρέκλα μου

"Δεν έχει φιλάκια πια? Τι έπαθες?"ρώτησε καθώς ήρθε πίσω από την καρέκλα μου ακουμπώντας τους ώμους μου

Σαν Μπαμπάς Où les histoires vivent. Découvrez maintenant