AŞK-I ESARET

9. BÖLÜM

Ahudan devam

Eve dönüş yolu gözünkmüştü, o kadar yorgun düşmüştük ki. O gece yaşanan tatsız olayı bile çoktan unutmuştuk, eve döndüğümüzde fazla yorgun olduğumuzdan odalara dağıldık. Yatakta yatarken telefonumun ekranını açıp saate baktığımda gecenin üçü olduğunu fark ettim. Sabah erken kalkacağımdan uyumaya karar verdim. Sabah çalan alarmla kendime gelmeye çalıştım. İçmemiştimde bedenim nasıl bu kadar sarhoştu anlam veremiyordum. Tek bir açıklaması vardı... Sensin sebebi bir türlü ayılmak bilmeyen sarhoşluğumun. Nedeni, ötesi..... Telefonumun Ekranına gelen haber bildirimlerini incelerken birden yataktan doğrularak habere yöneldim. *Ünlü iş adamı batın nişancı, yüreğini bir güzelemi kaptırdı? * okuduğum yazıyla kalbim acısını hissettim. Ne ara aktığını fark etmediğim göz yaşım usulca yanağımdan süzüldü. Canımın nasıl bu kadar acıdığını anlam veremiyordum. Kalbim sıkışıyor nefes alamıyordum. Bana neler olduğunu anlam veremezken telefonumu sinirle kapatarak yatağıma fırlattım. Sabahın bu erken saatinde bu kötü haber benim bütün motivasyonumu bozmuştu. Bitkin bir halde banyoya giderken kendime gelmek adına bir kaç defa yüzüme su serptim. Gözlerim aynaya kaydı. Mutsuz yüzüme karşı "ben senin gözlerinin içine titreyerek bakarken sen başka gözlerde direniyormuşsun batın nişancı" dedim. bu düşünce daha çok canımı acıttı. Gözlerimden yeniden yaş akmaya başlamıştı. Kendime gelmeliydim. Bu kadar erkenden ona tutulmam çok saçmaydı. Kendime işkence etmekten başka hiç bir şey değildi. Gözlerimi sert bir şekilde silerken *kendine gel ahu. Kendini bu kadar kaptırma. Üzülmeye değmeyecek adam için birde* diyerek banyodan çıktım. Gardılobun karşısına geçerken kendime motivasyon olsun diyerekten güzel ve en beğendiğim kıyafetleri hazırlayarak giyinmeye başladım. O saçma haber için bütün günümü bozacak değildim. Ben ahu ulucaydım. Kendimi böyle saçma bir nedenden üzemezdim.

Yazardan devam

Sabahın erken saatlerinde psikoloğa giden aras mutsuzdu. Psikoloğa gitmesindeki en büyük sebebi kardeş bildiği batının ısrarıydı. El mahkum kabul etmişti. Buda yetmezmis gibi anneside çok ısrar etmişti. Neymiş efendim takıntılıymış aras. Aras bu durum karşısında gözlerini devirmişti.  Kardeşi selinde ısrar edince aras gitme kararının geldiğini kabullenerek randevu almıştı. Annesiyle kız kardeşi selin arasa babasının emanetiydi. Aras O yüzden onların söylediği her söze önem veriyordu. Bu sebepten ötürü aras onların ısrarını kabul etmek zorunda kalmıştı. Arasın Bir yanı gitmek istememesine rağmen gitmek zorundaydı. Başka birisine kendisini ifade etmek onun için  ne kadar zor olsada bunu yapmalıydı. Yolda ilerlerken önüne gelen ışıklarda durdu. yeşil ışığı beklemeye basladı. Yeşil ışık yanmasına rağmen öndeki aracın hareket etmediğini fark eden aras sinirle  Saate baktığında geç kalacağını farkedince öfkeden deliye dönüp öndeki aracın arkasına vurmuştu. Yüzünde ister istemez bir tebessüm oluşunca daha da keyiflenmişti. Öndeki aracın içinden bir kadın çıkıp, arasa doğru yönelince aras keyifle onu izledi. Gri kazağının üstünde siyah ceketi, ve ceketin uyumuyla giydiği siyah pantolon birde kafasına geçirdiği siyah şapkasıyla adeta bir moda tutkunu olduğunu belli ediyordu. Aras Yarım ağız gülerek kapıyı açıp arabadan cıkıp onunla gözgöze gelmişti. Kadın konuşmaya basladı. Birşeyler zırvalamasına ragmen onu dinlememişti. Sadece arabasının masraflarını ödyeceğini söyleyerek lafını böldüğü kız çılgına dönmüştü. Aras İstemsizce gülerek arabasına yöneldi. Arabayı calıştırıp kliniğe doğru yöneldi. Kliniğe vardığında arabasını park edip araçtan indi. Aracı kitlemek için arkasına döndüğünde aracının önündeki çiziği fark etti. Bu arası anlam veremediği bir şekilde gülümsetsede umursaz bir şekilde omuzlarını silkip içeriye girdi. Girişteki masada oturan sekretere doğru yöneldi. "Merhabalar ben aras, asilla uysal la randevum vardı." Sekreter arasa hafifçe gülümseyerek önündeki bilgisayarı kontrol ettikten sonra tekrar arasa dönerek sorgulayan bir ifadeyle:
"soy isminiz aydıner di değilmi? "dedi.
Aras soruya karşı kafasını sallayarak" "evet benim" diyerek"hafifce gülümsedi. Kadın oturduğu sandelyeden kalkıp "beni takip edin lütfen" diyerek önden ilerlemeye başlamıştı. Aras Onun arkasından ilerleyip bir kapının önünde durdu. Sekreter saate bakıp arasa doğru döndüğünde aras kaşlarını istemsizce çatmıştı. "kusura bakmayın Aras bey. asilla hanım henüz gelmedi, dilerseniz siz odaya geçin. çok gecikmez. merak etmeyin" diyerek kilitli kapıyı açarak arasa yol açtı. Aras İçeri girip koltukların birine oturup beklemeye başladı. Sekreter birşey isteyip istemediğini sorsada aras onu geciştirerek yollamıştı. Aras sinirlenmeye başlamıştı. Bu nasıl bir sorumsuzluktu, bir psikolog nasıl geç kalabilirdi anlam veremiyordu. Sonunda gelen psikoloğa karşı saate baktı. Tam tamına  5 dakika 25 saniye geç kalmıştı. Aras kapının acılmasıyla yerınden kalkıp arkasını döndü. Döndüğü gibi sabah arabasına carptığı kızla gözgöze gelen aras afalladı. Aras kadar şaşkın olan psikolağa karşı aras tebessüm etti. İkisi de  aynı anda "sen" dedikten sonra aras ona laf sokmuştu. Psikolog ise sakin karşılamış her ne kadar sinirlensede kendini kısa sürede toparlamıştı. Aras Etrafına bakındı. Arasa göre bu bir şaka olmalıydı. etraftan birilerin "sürpriz" diyip cıkmalarını bekliyordu. kısa süreli bir andan sonra oturması için işaret veren psikolağa yöneldi. Psikolok Dolabından tüylü kalem ve ajanda çıkarmıştı. Tüylü kalemmi? ciddimiydi? Aras hafifçe tebessüm etmişti. Sonra ciddiyetle ona baktı. Psikolokta  ciddiyetle konuşmaya başladı. Aras onu dinleyip sorularına yanıt veriyordu. Birden konu arasın babasına yönelince aras susmuştu. Asilla da arasa müsade eder gibi susmuştu. Sabahki tartışmalarından sonra aynı kadından bu olgunluk arsın dikkatini çekmişti. konu arasın babası olunca psikoloğun söyledikleri mantıklıydı ve en kötüsüde haklı olabilme ihtimaliydi. Aras Bu düşüncelerle ayağa kalkıp kapıya yönelirken arkasından psikoloğun seslendiğini duysa da hemen klinikten çıkmak istiyordu. Arabasına binerek gaza fazlasıyla yüklendi ve  oradan uzaklaştı. Aras Araçtan inip eve doğru yöneldi. eve ne ara bu kadar kısa sürede geldiğini bile hatırlamıyordu. Bahçede olan denize karşı salıncağa oturmuş, psikoluğun söylediklerini düşünüyordu. O haklıydı. Bu kadın nasıl biriydi? adeta arasın içini okuyor arası kendinden bile daha iyi tanıyor gibiydi. Aras Telefonunu çıkarıp kardeşim butonuna bastı. kısa bır sure sonra telefon açıldı."alo" aras hemen konuya girdi. "Batın ben birşey öğrendim" dedi gözleri dolarken. kim demişti erkekler ağlamaz diye bal gibi ağlıya biliyorlardı. Aras kaşlarını çatarak gözyaşlarını sert bir şekilde silerken  telefondan gelen sese yöneldi" aras ordamısın?" aras hızla yanıtladı." Bugün psikolağa gittim."dedi. Batın sakin bir şekilde cevap verdi" evet biliyorum. "dedi. Aras Derin bir nefes alarak devam etti" kadın çok mantıklıydı aga. neden bu kadar takıntılı olduğumu öğrendim sanırım."dedi. Batının neşeli gelen sesi" ne güzel işte olum, rahatladınmı bari?"dedi. Aras
Bi an durakladı. iyi gelmişmiydi konuşma? nasıl ifade edecekti bunu...  " sanırım neyse aga kapatayım ben. "diyip batının telefonda konuşmasına fırsat vermeden kapatmıştı. Aras Denize dönerek yere çömelmiş denizi izlemeye devam etmişti.

1 HAFTA SONRA:

Aras Randevulara geç gitmeye çalışıyor, insanlar gecikince çok azarlamıyor hatta sakin kalmaya çalışıyordu. Ama bu demek değildiki disiplinininden  ödün verecekti. Asla Tabiki asla ödün vermiyordu. Aras daha sonraki klinikten alınan randevulara gitmemişti. ilk kez bir randevuyu atlamıştı. her ne kadar huzursuz hissetse de gitmemekte kararlıydı.

Batın kısa süreliğine gelmiş görünmeden gitmek zorunda kalmıştı. İsleri fazlasıyla yoğundu. Aslında arasın ki de yogundu.  çünkü  yeni bir işi daha vardı. Psikoloğunun yani asilla uysal*ın kliniğini satın almıstı. artık sorumlu oldugu bir klinik daha vardı. o arası görmese de aras onu her gün görüyordu. Arasın Tek düşündüğü şey asillanın sevimli suratını görmekti. Aras düşüncelerden silkelenip kapının çalmasıyla bakışlarını kapıya doğru yöneltti. Gir komutunu vererek kapıyı çalan kişinin içeri girmesini bekledi. Aras Kliniğin sahibi olarak odasına kurulmuş ve asilla nın randevudaki o tüylü kalemin aynısını alıp kalemi elinde çevirirken bekliyordu. içeriye giren kişinin ali bey olduğunu görden aras Dikleşerek ali beye sorgulayan gözlerle baktı" Aras bey bölüyorum ama burada çalışan psikoloklardan biriyle tanışmamışsınız  bu sebepten ötürü onu sizinle tanıştırmak istedim." aras İstemsizce kaşlarını catmıştı. Sonuçta aras onu gizli gizli takip ederken bir anda açığa çıkmasına karşı sinirlenmişti.  Ali beyin arkasından tamda beklediği kişi cıkmıştı. Arasın karşısında ne diyeceğini bilmez halde olan asillaya karşı arasta aynı durumdaydı. Aras buna karşı gülümsedi. sanki gözlerinin en dibini görüyor
Ve gördüğü şeye gülümser gibiydi. Asilla ise şaşkınlık içerisinde arasa bakmaya devam ediyordu. Aras Bir psikologun afalladığını ilk defa görüyordu.......