Sadece Bir Gayin Aşkı

Tanıtım Ve 1. Bölüm

Evet arkadaşlar bu benim gerçek hayatım ve paylaşmak istedim paylaşacak kimseye güvenmiyorum. Ben gayim. Aşık olduğum çocuk heteroseksüel. Ve bunları bugün yaşadım artık yeter dedim birilerine anlatmalıyım bilmeliler dedim kendi kendime ve bu fikir aklıma geldi umarım beğenirsiniz.

15 yaşındayım. 10. Sınıfım. Dediğim gibi ben gayim. İlkokuldan beri hatta dörtyaşdan beri âşık olduğum biri var. Sporcu, uzun boylu ve sarışın, kahverengi gözlü bir çocuk şuan ki hali böyle aşırı yakışıklı biri değil. Mükemmel de değil ama herkesin bildiği gibi aşk insan seçmez. Bugün İngilizce sınavımız vardı. Onunla anlaşmıştık beraber oturacaktık ve benden kopya çekecekti. Tabi buna hayır demedim. Neyse sınav başladı ve yan yanaydık bacakları bacaklarıma değiyordu. Evet, bu hoşuma gidiyordu. Bacaklarımı ona daha fazla yaklaştırıyordum her seferinde bir santim. İğrenebilirsiniz normal değil ama bende normal olmasını istemiyorum zaten. Bacaklarımız bir birine değdikçe ona bakıyordum arada oda bana bakıyordu ama bir şey demiyordu. Genellikle hetero erkekler bundan hoşlanmayıp bacağını çekerdi. Normalde o ve ben normal kankalar gibiydik o benim omzuma bir yumruk patlatırdı omzum acısa da bu o kadar mutluluk veren bir acıydı ki saçmaydı, salakçaydı, korkutucuydu, endişe vericiydi. Birkaç soruyla ilgili kopya verirken bir birimizden fikir aldık bacaklarımız asla yer değiştirmedi. Tabi hoca beni gördü ama benim çalışkan bir öğrenci olduğumu bildiği için sadece kâğıdı elimden almıştı. Daha sonra önde oturan ve bayağı fesat, Abaza olan bir arkadaşım silgisini yere düşürdü bizim masanın altına gelmişti silgi. Eğilip silgiyi alırken bacağıma tutundu ve hissi mükemmeldi onun yanağımı okşadığında ya da beni öptüğünde ne hissedeceğimi düşündüm zevk vericiydi ve imkânsız olacak kadarda gerçekti. Üzücü ve mutlu edici bir dokunuş acı verip daha fazla umut veren bir dokunuştu. Öldüren aynı anda hayata döndüren olağanüstüydü. Daha sonra zil çalıncaya kadar bacaklarımız bir birine değiyordu. Herkes yerinden kalkıp dolaşıyordu sınav bitmişti hoca dışarı çıkmamak şartıyla herkesi serbest bırakmıştı. Herkes koşup arkadaşları konuşurken biz sessizce yerimizde oturup bacaklarımızı birbirinden ayırmıyorduk. O hetero bir erkek bildiğim halde bana âşık olduğunu en azından hoşlandığını düşünüyordum. Bu düşünceden vazgeçmiyordum imkânsız olduğu kadar gerçekti demiştim buda öyleydi... Onu seviyorum asla sahip olmayacağımı bilip acı çeksemde, ağlamadığım halde yorgun düsemde asla bu düşünceyi bırakmak istemiyorum bunu bir kez bırakırsam bir daha hissedemem gibi geliyor.

Eğer okuduysanız yorum yazın tavsiyede bulunun. Kötü yorum yapmak isterseniz yapın bana sövün iğrençsiniz diyin ama ben iğrenç değilim ben sadece farklıyım.