Czy przeprowadzka była dobrym pomysłem? Czy wredna dziewczyna dalej będzie taka pewna siebie? Czy może upaść aż tak nisko?
Jest to moja pierwsza książka, więc proszę o wyrozumiałość. Opowiadanie jest mojego autorstwa i jeśli czytając to zauważycie p...
Dziś czeka mnie trudna rozmowa z moimi jak i Willa rodzicami. Postanowiliśmy nie zwlekać, bo czy tak czy siak kiedyś musielibyśmy im to powiedzieć.
Wstałam po cichu z łóżka żeby nie budzić mojego chłopaka. Stojąc przed szafą zastanawiałam się czy ubrać coś luźnego, czy może ubrać bardziej eleganckie ciuchy. Po 5 minutach miałam już na sobie czarną koszulke, rurki oraz koszule w białą czarną kratę.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Zaszłam na dół do kuchni żeby zrobić śniadanie dla mnie i mojego Skarba (mam tu na myśli bobasa). Wyciągnęłam z lodówki 3 jajka, mleko, szynkę. Zrobiłam jajecznicę, tosty a do picia moją ulubioną herbatę - malinową. Usiadłam do stołu po czym usłyszałam kroki, chyba śpiąca księżniczka się obudziła.
Will został u mnie na noc. Po tym, jak wczoraj powiedziałam mu o ciąży, nie byłam gotowa, żeby sama spać. Był bardzo zaskoczony. Przez pierwsze minuty nic nie mówił, a ja miałam ochotę rozpłakać się jeszcze bardziej. Kylie pojechała do domu i zostałam sama z Will'em. Porozmawialiśmy i stwierdziliśmy, że wychowamy to dziecko najlepiej jak umiemy.
-Ooo śpioch w końcu wstał - nie przesadzam. Była 12, a on dopiero się obudził.
-Nie przesadzaj. Jest wolne - ziewnął po raz drugi.
Powiedziałam mu tylko żeby zrobił sobie coś na śniadanie, a sama zabrałam się za jedzenie jajecznicy. Po paru minutach nie było śladu po moim posiłku.
-Ty jesz za 2 czy za 7? - zaśmiał się Will.
-Za 20 - powiedziałam sarkazmem, ale na szczęście zrozumiał, bo się tylko uśmiechnął.
Uzgodniliśmy również, że zjemy kolację w restauracji zarówno z moimi, jak i Will'a rodzicami. Podczas tego spotkania powiemy im tą nowinę. Nie wiem czy jest ona szczęśliwa, ani nie wiem jakiej reakcji się spodziewać. Mam nadzieję, że będzie dobrze. Musi być.
Will’s pov
A ta od rana już musi pokazywać swój charakterek. Rozumiem że jest w ciąży ale no kobiet nie zrozumiesz. Nie no, żarcik.
Zrobiłem sobie płatki i spokojnie je zjadłem. Na 19 jedziemy do restauracji. Ruszyłem do łazienki ale usłyszałem swoje imię. No kto inny mógłby mnie wołać jak nie moja dziewczyna.
-Will, pojedziesz do sklepu? - powiedziała miłym głosem po czym dodała to na co czekałem. - Proszę skarbie.
- Dla ciebie wszystko, ale najpierw muszę się ogarnąć - nie mogłem odmówić mojej piękności.
Wziąłem jak na mnie szybki prysznic, ubrałem czarne spodnie i białą bluze z nike. Zszedłem na dół, dałem buziaka ciężarnej, założyłem buty i wyszedłem z domu. Odpaliłem samochód i 5 minut później byłem już pod sklepem. Usłyszałem dźwięk powiadomienia z messengera. Na ekranie pojawił się napis: "Kochanie'' i długa lista zakupów.
Pakowałem wszystko po kolei aż w końcu ostatnia rzecz - ogórki kiszone. No tak w końcu jest w ciąży. Nie było kolejki wiec chociaż to poszło szybko i sprawnie. Zapakowałem wszystko do samochodu i pojechałem do Emmy. Wszedłem, położyłem zakupy na stole. Była dziwna cisza. Wszedłem na górę do pierwszego po prawej pokoju i że to niby ja jestem śpiącą królewna. Przykryłem ją kocykiem, dałem buziaka w czoło i zabrałem się za rozpakowywanie zakupów.
Na szczęście jej rodziców nie ma w domu, bo oboje są w pracy.
Emma's pov
Przebudziłam się, spojrzałam na zegarek i omal nie spadłam z łóżka. Była 17:30! Ucięłam sobie za długą drzemkę wiec szybko musiałam zrobić makijaż, ale oczywiście lekki oraz wyprostować włosy. Przebrałam się również w bardziej eleganckie ciuchy. Zeszłam na dół i zobaczyłam już przygotowanego Will'a. Wyglądał bardzo dobrze. Zresztą nic dziwnego, bo on zawsze tak wygląda.
Wsiadliśmy do samochodu Will'a i ruszyliśmy w stronę restauracji. Ledwo zdążyliśmy. Bardzo się stresuję. Nie wiem czy to nie jest za szybko, żeby mówić im o tym, bo nawet nie byłam u lekarza. Ale chyba czym szybciej tym lepiej, prawda?
- Dobry wieczór, mieliśmy rezerwację - powiedział Will do mężczyzny w podeszłym wieku.
- Dobrze, na jakie nazwisko?
Will podał swoje nazwisko i już po chwili zostaliśmy zaprowadzeni do stolika, przy którym siedzieli już nasi rodzice.
Nasi rodzice widzieli się już 2 razy i z tego co wiem to mają bardzo dobry kontakt. Miejmy nadzieję, że to się nie zmieni po ogłoszeniu naszej nowiny.
- Przepraszamy, że tak późno - powiedziałam, po czym przywitałam się z nimi.
- Nic nie szkodzi - mama Will'a uśmiechnęła się do mnie przyjaźnie.
Zamówiliśmy jedzenie i zaczęliśmy rozmawiać. Były to luźne tematy. O naszej szkole, ich pracy, jak nam się układa itp.
Dziś zamówiłam mniej niż wtedy, gdy byłam z Kylie. Przeglądając menu, naszła mnie ochota na krem z pomidorów. Will zamówił jakieś danie z mięsem. Obie mamy do swoich posiłków zamówiły po lampce wina. Ja też miałam ochotę no ale cóż, ciąża wymaga poświęceń.
- No dobrze dzieci, to powiedzcie mi dlaczego się tutaj zebraliśmy - tata Willa zmienił temat. - Mamy się bać? - zaśmiał się, ale mi nie było do śmiechu. - wyglądacie na dość zdenerwowanych.
Will scisnął moją dłoń pod stołem, a ja westchnęłam i spuściłam głowę.
- Kochanie, co się stało? - moja mama zapytała z troską.
- Chcielibyśmy wam coś powiedzieć - Will powiedział i scisnął moją dłoń jeszcze bardziej i pogładził ją kciukiem. Rodzice patrzyli na nas wyczekująco, więc w końcu powiedziałam:
- Jestem w ciąży.
Zobaczyłam jak moja mama prawie zakrztusiła się winem, mamie Will'a wypadł widelec z ręki, a ojcowie patrzyli to na mnie, to na Will'a, czekając aż powiemy, że to żart.
Po chwili jednak obie rodzicielki wstały i zaczęły nas przytulać, mówiąc że nam pomogą i żebyśmy się nie martwili. Mój tata, jak i Will'a nadal byli w szoku, ale również zaczęli nam gratulować. Nie wiem kurwa czego, bo tu nie ma powodu do dumy. Ciąża w wieku 17 lat. Ughhhh...
Po zjedzonej kolacji wróciliśmy do domu. Will ze swoimi rodzicami do swojego domu, a ja do swojego. Byłam bardzo zmęczona, więc od razu poszłam spać.
Coś czuję, że to będzie 9 ciekawych miesięcy.
Siemano, Większość tego rozdziału zostało napisane przez moją przyjaciółkę, majciaszewczykmajcia. Ja dodałam tylko kilka elementów. Mam nadzieję, że jest spoko.
