Gençliğin İzleri'Silinemeyen Hatıralar

5.Bölüm

insanın başına ne gelirse
merakından gelir demiş eskiler
baktım olmuyor, ben seni merak edeyim,
sen de geliver*

Feyza'dan

Aşık olmaya çok yatkın bir karakter olarak Alp'ten hoşlanmaya başlamıştım,sabahları oturup gün doğumunu izliyorduk,her şey güzel gidiyordu. İyileşmeye başladığımı bile söylüyorlardı,intihar etmekten de vazgeçmiştim zaten. Alp çok iyiydi,beni anlıyor ve dinliyordu. En saçma şeyi söylesem bile hiçbir şey demiyordu. Bir gün sabah tekrar gün doğumunu izliyorduk. Gerçi hala hikayenin devamını öğrenememiştim. Feraye'ye ne olduğunu çok merak ediyordum.

"Sana bir şey anlatacağım Feyza." Sevinmiştim,hikayenin devamını anlatacak olmalıydı.

"Tamam,dinliyorum."

"Benim çok güzel bir annem vardı. Sarı uzun saçları beline kadar uzanırdı. En güzel anne benimdi,herkes anneme kıskanarak bakardı ama annem hiç oralı olmazdı. Bu yüzden daha da çok kıskanırlardı annemi. Ama hayatta annemin kıymetini bilmeyen güzelliğini görmeyen tek kişi vardı,babam. Her gece acımadan döverdi. Başkalarına baktığını söyler,bakkalla neden konuştuğunu sorar cevap ne olursa olsun onu döverdi. Annem hiç ses etmezdi dayak yerken. Geceleri gelir sessizce yanımda ağlardı. Ben de uyuyor numarası yapardım,her defasında.

Bir gece diğerlerinden daha erken gelmişti. Korkmuş bir yüz ifadesi vardı. Bana öyle bir sarılmıştı ki bir süre nefes alamamıştım. Sonra yatağa yatırdı,ne olursa olsun kalkmamam konusunda tembihledi ve gitti. Bir süre sonra sesler yükseldi annem ilk defa babama sesini yükselmişti. Duymamaya çalıştım,kulağımı kapattım ama olmadı. Dayanamayıp odadan çıktım,annem kanlar içinde yerde yatıyordu. Babam da karşıdaki sandalyede içiyordu. Ağlamaya başladım,ambulansı aramasını istedim,yapmadı. Öylece duruyordu. Sonra yatak odasına girdi ve birkaç dakika sonra silah sesi geldi. Ben bir gecede hem annesiz hem babasız kaldım." Sessizce durdum,çok acı çekmiş olmalıydı. Cebimden kulaklığı çıkartıp ona verdim,sadece şarkıyı dinliyorduk.

Sevmeyi senden öğrendim
Dinleyip kuşları hikayeler duymayı
Yola çıkmayı senden öğrendim
Bir trenin sırtında ülkeye kavuşmayı

Şimdi ışıklar içindesin
Tam da istediğin gibi
Başucunda bir zeytin ağacı
Bekliyor istediğin gibi

Sürgün bana, pencereler
Bekler seni, gelincikler
Sürsün bahar, sen gelirsin diye**

Rabia'dan

"Kızlaar,hazır mısınız?"

"Eveet." Aynı anda bağırarak odalarından çıktılar. En güzel elbiselerini giymişlerdi,ben de ikisinin saçlarını örmüştüm.

"Rabia abla?"

"Efendim canım?"

"Sence annem bizi beğenir mi?"

"Bu nasıl soru tatlım,annen sizin böyle büyüdüğünüzü görseydi çok mutlu olurdu. " İkisi de çok mutlu olmuşlardı. Bağırarak evin içinde dolaşıyorlardı. Bugün Feyzayı'da alıp mezara ziyarete gidecektik. Biraz özel de bir gündü bugün. Doğum günüydü. Eğer yaşasaydı bu durumdan pek de hoşnut olmayacaktı. Doğum günlerini özel ve kutlamaya değer bulmazdı ama çocuklar çok heyecanlanmışlardı. O yüzden toplu bir şekilde gidecektik.

Lise Yılları

"Her şey düzenli değil mi? Eksik olmadığına eminiz."

"Evet Rabia,bu kaçıncı kontrölün." Feyza sinirlenmeye başlamıştı.

"Her şeyin mükemmel olmasını istiyorum,n'apayım."