Gençliğin İzleri'Silinemeyen Hatıralar

16.Bölüm

*Bölümü beğenmeyi ve yorum atmayı unutmayın lütfen.

Neslihan'dan

"Ben sana yalan söyledim."

"Hangi konuda?"

"Evlilik konusunda. Ben aslında evli değilim."

"Nasıl oluyor o? Resmi belgelerde evli ve iki çocuklu gözüküyorsun."

"Evet öyle,ben yıllardır uğraşıyorum biliyorsun. Plana çocuk ve evlilik girince beni biriyle evli gösterdiler. Çocuk konusunda da anlaştıklarını söylediler ama ayrıntıları bilmiyorum. Adamın adı ve çocukları dışında hiçbir şey bilmiyorum yani." Düşünceli bir şekilde yere bakıyordu,oldukça tedirgin olmuştum,sinirli olunca çok tehlikeli oluyordu.

Lise Yılları

"Atay bir sakin olur musun?!" Her yeri darmadağın etmişti.

"Hep aynı şeyi yapıyor,sonra da onu affetmemi bekliyor. Bıktım artık." Atay ve babası yine tartışmıştı. Belirli periyotlarla aynı şeyler oluyordu. Babası geliyor,bağırıyor,çağırıyor. Sonra da hiçbir şey olmamış gibi yeni sevgilisiyle olan yemeğe çağırıyordu.

"Haklısın Atay,biraz oturur musun lütfen?"

"Gitmeyeceğim bu sefer. Ne bok yerse yesin. Yeni sevgilisi gram umrumda değil." Evet,bu olayı da daha önce yaşamıştık ve gitmediğinde yediği dayağı hala unutamıyordum,saatlerce ağlamıştım ve onun bana moral vermesi gerekmişti. Bu sefer gitmek zorundaydı.

"Hayır Atay,bal gidiyorsun hatta gidiyoruz,beraber gidelim."

"Herkesin patlamaya hazır olduğu bir yere mi gelmek istiyorsun."

"Ne var canım. Bizim ev hep gerilimli zaten. Alışığım ben,hadi hazırlan." Teredütte düşmüştü.

"Yok,gitmiyorum. Ne yaparsa yapsın. Ben de annemin yanına taşınırım en kötü."

"En kötü mü? Kötünün kötüsü bu Atay,kusura bakma da yani. Bir saat oturup yemek yemek yerine hayatını rezil mi edeceksin? Bir daha görüşemeyebiliriz." Annesi ta bir kontrol manyağıydı. Arada Atay'ı evine kalmaya geldiği zamanlarda hiçbirimiz yaklaşamazdık Atay'a. Böylece çocuğuna sevgi gösterdiğini sanardı. Kısaca babasından bile manyaktı.

"İki ucu boklu değnek resmen."

"Kesinlikle. O yüzden daha az kakaya basmak için napıyoruz,babanın yeni kız arkadaşıyla buluşmaya gidiyoruz,hadi!"

"Kaka mı?"

"Haydi Atay,haydi. Ayrıca bu evi temizlerken seni sadece izleyeceğim ve diğerlerini de çağırmayacağım. Kendi başına hallet."

"Giyinmeye gidiyorum,sen ne giyeceksin."

"Giderken bize uğrayalım. Oradan bir şeyler alayım."

"Tamam." Onu beklerken evde biraz tur attım. Acaba benim Atay'ın annesi ve babası gibi ebeveynlerim olsa nasıl olurdu? Mutlu olur muydum? Ben yokmuşum gibi davranılmasından da çok fazla sık boğaz edilmeyi tercih eder miydim?

"Geldim." Atay'ın gelmesiyle düşüncelerden kurtuldum. Düşünmek hiçbir şeyi değiştirmeyecekti.

"Gidelim o zaman."

"Tamam ama şimdiden söylüyorum. Zorunda kalmadıkça konuşmam,gülmem. Kadınla hiç muhattap olmam."

"Tamam,tamam. Sence nasıl bir kadın?"