Gençliğin İzleri'Silinemeyen Hatıralar

6.Bölüm(Sadece Geçmiş)

*Bölüm Neslihan'ın ağzından yazılmıştır.

*Lise zamanlarına dönüştür.

"Rabia gerçekten yaptın mı?"

"Ne?"

"Buluştun mu Eray'la?"

"Evet buluştum."

"Neden?"

"Bak söyleyeceğim ama aramızda kalacak. Tamam mı?"

"Tamam,söz."

"Geçen kantine inmiştim. Orada ileri geri konuşuyordu Feyza hakkında,sinirlendim. Anlamış ondan hoşlandığını,dalga geçiyordu kendince. Ben de yanına gidip yaptığının çok ayıp olduğunu falan söyleyip dinlemeden gittim. Sonra akşam mesaj attı,yarın bir yerde Feyza ile ilgili konuşalım mı dedi. Ben de ne söyleyeceksin şimdi söyle dedim. O da ancak buluşursak söylerim falan dedi,zırvaladı bir şeyler. Kabul etmek zorunda kaldım. Diğer gün gittiğimde de mantıksız mantıksız şeyler söyledi Feyza hakkında. Benden hoşlanıyormuş falan. Beş dakika içinde sinirle kalktım zaten."

"Ee bir şey yokmuş. Söylesene Feyza'ya."

"Olmaz söyleyemem. İlk defa birinden hoşlandı,kalbinin kırılmasını istemiyorum."

"E arkadaşlığınız?"

"Barışırız boşver. Hata olduğunu söyler,özür dilerim."

"Sen bilirsin..."

"E siz Atay'la ne yaptınız?"

"Neyi ne yaptık?"

"Doğum gününden sonra. Seninle kalmıştı ya."

"Öyle oturduk konuştuk. Hediyesini verdi."

"Yaa,ne almış?"

"Özel olmasını istedi ama sen de özelsin o yüzden sana söyleyebilirim ama aramızda kalacak Feyza'ya Serkan'a falan söyleme tamam mı?"

"Tamam,tamam."

"Bir tane gümüş kolye almış,biliyorsun akçaağaç yaprağını seviyorum. Akçaağaç yapraklı bir kolye."

"Yaa ben bile çok beğendim,bakayım taktın mı?"

"Takmadım."

"Nedeen?"

"Çünkü biraz tartıştık. Aşağıdan annem ve babam çağırdı,yanlarına gittim. O da beni yukarıda bekliyordu. Sonra annemgil sinirlendi işte. Ev niye dağınık falan. Ben de hiç evde olmadıklarını kendi başıma ancak bu kadar yapabildiğimi söyledim. Sinirlendiler,kocaman ev veriyoruz,para veriyoruz. Sadece evi toplamanı istiyoruz. Onu da yapmıyorsun diye. Ben de ama sevgi vermiyorsunuz diye bağırınca babam sinirlendi vurdu."

"Ciddi misin,çok özür dilerim. Bütün fikir benimdi. Yapmamalıydım böyle bir organizasyon."

"Olur mu öyle şey ya,zaten patlayacak yer arıyorlardı. O da oldu işte. Ben de odama çıktım. Atay sinirli bir şekilde dolanıyordu. Beni görünce hadi gidiyoruz dedi. Nereye deyince evine çağırdı. Orada kal bir süre dedi,kabul etmedim. Bu cehennemde yaşamaya devam et o zaman deyip çıktı gitti."

"Kötü olmuş ama onun da seni anlaması lazımdı."

"Nasıl gideyim Rabia bir anda. Ben de biliyorum iyi olmadığını ama zaten birkaç güne başka bir seyahate giderler. Ben de yine rahatıma kavuşurum,hep böyle oluyor."