"ikaw n nmn?" bungad agad ni victor.
"definitely yes! --please victor pumayag k n? May humahabol kasi skin knina. Niligaw ko lng s daan tapos nkita ko nlng tong bahay nyo. Alam mo parang pinagtatagpo tau ng tadhana.. " nasambit niya sabay kindat sa binata.
"well definitely no way! Umuwi kn baka puntahan at bastosin n nmn ng boyfriend mo si tay Pastor." pagsusuplado ni victor.
Pero mabilis n nakapasok s loob si rhian.
Agad nmn n bumungad s knya si Pastor Ruben.
"o rhian andito k ulit? Inimbita kb ni Victor to be part of the mission?" tanong niya.
Hindi man maintindihan ni rhian ang ibig sabihin ng kausap ay agad siyang nagsabing
"ahh yes po pastor sasama po aq. " walang abug-abog n sinagot ito.
"hindi tay pastor, hindi po siya pwede sumama. " pagtanggi ni victor at panay ang senyas kay rhian na lumabas n ng pinto.
Hindi sya pinansin ng dalaga
"actually pastor i love supporting missions especially sa mga bata po. Hindi nyo po naitatanong, when i was a kid my family visited and gave blessings to the children in some orphanage in central Luzon. So i miss doing it!" masaya niyang sabi.
"very good eh kung ganon sige sumama ka na pero magpaalam k n muna s magulang mo anak."pakiusap ni pastor Ruben.
Sumakay nmn dito si victor.
"Tama dapat magpaalam siya ngayon din. Sige nga rhian,.. Tawagan mo n sila. " hamon ni victor.
Napahinto si rhian.
"to be honest with you, wala po both parents ko s bahay. They have priorities to attend.. So it's been so long ago that i'm driving my life, on my own.. " pag amin niya sa dalawa.
Napatanga ang dalawa. Pero agad na bumawi si rhian dahil baka hindi siya pasamahin
"but goodnews! I have nanay nanayan naman po. Wait lang kokontakin ko po. "mabilis n Pinindot ang cellphone.
"nay conching mabuti gising p po kayo. Eh itatanong ko lng po kung pwede ako sumama sa mission for a cause... Yong ngbibigy ng gifts sa mga bata po? Hindi po ba maganda yon..? So-----pinapayagan nyo po ako? " sabay tingin s dalawa. Nang matapos n ang tawag.
"yes! Pinayagan po aq ni nay conching! So approve n ho b ako? ".
Bumuntong hininga lng si victor. "sige sumama ka, pero paalala lng bawal ang maarte doon. At hindi orphanage ang pupuntahan ntin! " sabay kinuha na ni victor ang mga gamit nila ni pastor at lumabas n ng bahay.
Hinabol siya ni rhian
"ahh oo naman, hindi ako magiging pabigat! " sabi niya s binata.
Bumyahe n sila ng gabing iyon. At tuwang tuwa si rhian dahil ang katabi niya s bus ay si Victor.
Alas tres ng madaling araw nagsimulang umakyat ng bundok ang grupo nila Victor, kasama ang ibang volunteers at security ng grupo.
"wait lng Victor,, seryoso ba n aakyat tau ng bundok? Baka may ibang daan? O di kaya yong mga security nlng ang magdala ng mga yan s bundok and look at me, nakabestida p ako o,.." sunod sunod ang reklamo ni rhian.
"e di umuwi kn s inyo, sugod ng sugod wala nmn bala.. " ibinulong niya ang huli.
"hoy mr Victor Joshua masungit! Ayan kn nmn ha, inaaway mo nnmn ako. Anong walang bala? Nakikita mo ba itong rubber shoes ko? --pangmalakasan yan sa akyatan! At itong bestidang to? Madaling gawan ng solusyon yan" pagmamalaki niya s kaharap.
"akala ko b ayaw mo ng umakyat??--- hay hirap ispelingin. Magsimula n nga tayong mglakad baka maiwan p tau e" bubuhatin n ni victor ang isang sako ng bigas nang nahinto siya dahil pinunit ni rhian ang damit nitong bestida.
BINABASA MO ANG
The Race of Hearts
Romancekarera... eksperto dito si Rhian kahit na nga ba magagaling na sa ganitong klase ng laro mapababae man lalo na ang mga lalaki.. lahat sila walang binatbat sa kaniya. kapag umandar na ang kotse niya, umugong ng ubod lakas ay handang handa na siyang m...
