UNEXPECTEDLY YOURS

Chapter V

Aera's POV

I should be listening music while walking right now, pero ito ako bagsak ang dalawang balikat, pano ba naman kasi haharap pa ako sa dalawang oras na detention. Tsk, ok lang naman sana kung ako lang eh, kaso anak ng pitumpu't pitong puting tupa kasama ko ang isang ulupong. And since kami lang dalawa sa loob ng detention class, hindi na ako magtataka kung sakaling may gagawin na namang kagaguhan ang gagong 'to, pangalawang araw ko pa nga lang dito sa school Wala na may record na ako sa detention.

Tinatanong ko ang unang estudyanting nakakasalubong ko kung saan banda naka pwesto ang Detention Room. Luckily sinagot naman nila ako ng tama. Pagkarating ko sa mismong harap ng pinto ay binuksan ko na ito. Nasabi kasi sakin ng isang estudyante kanina na pinapasabi ni Mr. Lasparilla na dumiretso na raw kami sa detention room. And I wasn't expecting na nandito na ang ulupong, I thought lalabagin niya ang utos ng isang Prefect. Well, Sino ba'ng hindi mapapasunod sa lalaking Yun, kahit pakikipag-usap pa lang sa office niya nakaka intimidate na ang presyensya niya.

Dapat may exception sakin kasi transferee lang ako, pero napaka lame na excuse non, eh ito ngang ulupong pumunta na may share sa school. Kaya pala hambog tignan Kasi pag-aari Ang school,-wait did I say pag-aari? Share lang ang meron sila dito, kaya pala Ang lakas ng loob na makipag sigawan sakin ng ulupong nato sakin kahapon, at pinamukhang pag-aari ang daan, tss, kahit anak pa siya Ng may-ari di ako makakapayag na sinisigawan ako no.

"Buti na isipan mong pumunta."

"Malamang may utak yata 'to, ikaw nag-iisip ka ba. Oh sa sobrang kahanginan mo nawalan ka na siguro ng utak. Opxxs it's not my intention to hurt your ego."

See, kakapasok ko pa lang nagkakasagutan na kami. How much more kung hinihintay namin Ang dalawang oras dito, sasabog ata 'tong room mapikon pa naman 'tong lalaking to.

"Excuse me? Ako? Walang utak? Wag mo namang baliktarin, baka ikaw Ang walang utak."′-bakas sa tono niya ang inis.

"Sayo na mismo nanggaling 'BAKA'! So it means Hindi ka sure kung may utak ba ako o wala."-sabi ko "At kung Wala sana akong utak hindi ko naisipang dalawin ang ulupong sa bilangguan niya."

"Excuse me?"

"Dadaan ka?"-tanong ko kasabay ng pag-alis ko sa mismong pintuan, ni Hindi ko pa nga nagawang umupo Kasi naman binungad ako ng ulupong.

Instead of arguing with nonsense, pumunta ako sa isang sulok para umupo (indian seat). Hindi ganon ka laki Ang detention room ng school, Isa Lang din itong ordinaryong silid na may mesa sa gitna at dalawang upuan na magkaharap, at isang dimmed light sa gitna. Since ukupado na Ng ulupong ang isang upuan, and I don't want to take a seat in front of him, I choose to seat here at the corner.

***

It's already 6 post meridiem, and the sun is taking its nightfall, kita mula sa isang maliit na bintana. Sh*t Wala na masyadong tao sa Celestial High. At tingin ko nakalimutan na kami ni Mr. Lasparilla, dahil mahigit dalawang oras na kaming nandito ay Wala pa Rin siya. Dalawang oras lang naman ang Detention so that means makaka-uwi na ako-I mean kami pala, may kasama pala ako nakalimutan ko, well sino ba'ng makaalala sa isang ulupong, definitely NOT ME.

I stood up and was about to take a step, but I lose the grip of my feet. But before I could kiss the floor someone already catch me, and since dalawa lang naman kaming nandito so it means si Mr. Ulupong ang sumalo sakin. Ang bilis kumilos ah.

"Sh*t!"-daing ko. Matapos niya akong alalayan. My feet just lose its grip, and it went numb, to the point that I can't feel my feet. Bwesit na cramps 'to nagkaroon pa ako ng utang na loob sa ulupong. He look at me, as if saying na aalis na siya. Who cares then, edi umalis siya anong paki ko.