UNEXPECTEDLY YOURS

Chapter XXIII

Aera's POV

“Ate Aera?”- bulalas ng isang Bata Ng makaalis si Sister—I-don't-know-her-name.
I was thinking na nag-iisa lang ang nakakakilala sa akin and that is Troy kaya lang naalala ko, Lukas that punk introduce me to them. Nilingon ko ang batang tumawag sakin at laking tuwa ko na si Troy ito. He ran towards me so I kneeled down and hugged him. I have this Pedophobia before, but I think it doesn't work now. At masaya ako, I love how he hugged me tightly na para bang matagal kaming hindi nagkita, matagal nga pala, and worse umalis ako before ng walang paalam.

I caress his hair, humiwalay siya at saka masama akong tinignan. Kaya napatawa ako ng bahagya, he's just eight pero marami ng alam sa buhay, hayyy pano nakayanan ng iba na Ewan ang anak nila sa bahay ampunan. Tsk, walang kwentang magulang, ang alam lang puro pasarap sa buhay.

“Ate naiinis ako sa'yo. Hmmp.”- usal nito, he fold both his arm kaya mapagkakamalan mong napaka strikto ng batang 'to.

“Oh bakit naman?”- he held my hand and drag me to somewhere.

“Umalis ka ng hindi nagpapaalam, ayaw na pala kitang i-crush, nang-iiwan ka sa ere.”- putik bata ba talaga 'tong isang 'to?

“Sino ang nagturo sa'yo niyan.”-takhang tanong ko sa kanya.

“A-ahh e-ehh—”

Nagkunwari akong galit para sabihin niya, and luckily he bite the bait. Kawawang Bata. Humanda sakin yung mga ulupong na yun.

“Si Kuya gwapo na maingay po.”

Tingin ko scripted Ang sinasabi ng batang 'to eh, malakas Ang animal instinct ko, mukha nga daw Kasi akong hayop.

“Maraming maiingay na gwapo sa mundo, Troy. At masama Ang magsinungaling.”

“Sige na nga, si kuya Enri po.”

“Enri who? Sinong Enri? I haven't heard Enri before.”- takhang tanong ko, dinala ako ni Troy sa isang swing sa bakuran Ng orphanage.

“Si kuya Enri po, yung makulit, na lalaking kasama niyo nong pumunta kayo dito, yung—”

“Yung makapal ang mukha na saksakan Ng yabang Yun ba?”- he nodded, then confirmed, Isa sa alagad ng ulupong, tsk.

“Ate, mabuti at bumisita ka, bukod kasi dun sa mga kuya at ilang umaampon wala Ng bumibisita sa amin, at tsaka ayoko dun sa mga kuya, nakakainis sila.”-usal nito in a monotone.

“Don't worry I'll ask my mama to grant me a permission na bumisita dito ng madalas, don't worry okay.”-tumango siya bilang tugon.

Matagal pa kaming nagkwekwentuhan, I glanced at my watch, at nalamang quarter to 11:30 na Kaya naman, inaya ko so Troy na bumalik na at baka hinahanap na siya. Not just him, I too.

Umalis kami sa bahay ampunan as we bid our see-you-later. Ayoko sa goodbye mukhang masakit, umiiyak Kasi ang ilan pag Yan ang binanggit Kaya, mas gugustuhin ko ang see you later o see you soon.

“Who is that kiddo, anak?”- tanong ni papa, I know his pertaining Troy.

“He's my bud pa, tsaka magpapaalam Po sana ako, Kung pwede lang naman Po.”- usal ko kaya napalingon si mama mula sa harap habang nakita ko namang tumingin si papa sa salamin.