bad family ° jjk

yokum odada

İyi okumalar ♡

"Bunlar çok eğlenceli ya!" demiştim etrafıma bakınarak, bu akşam çok eğlenmiştim gerçekten.

Binmediğim oyuncak kalmamıştı.

Etrafıma bakınıp dudak büzmüştüm, acaba şimdi neye binsem?

Hız trenine binecektim, evet. Jeton almak için jeton beyin oraya yürümeye başlamıştım, ta ki ayağım önümde göremediğim cips paketine takılana kadar.

Komu spotu;
Ya arkadaşım zıkkımlanıp zıkkımlanıp atmayın ortalığa ya, doğamızı koruyalım-kirletmeyelim.

Düşmek üzreyken Jaehyun'a tutunmuştum, o da refleks olarak elini belime sarmıştı hızla.

"Çocuk gibisin aynı, düşüyordun az kalsın." üf be herkes neden bana çocuk diyor? Yetişkinler düşemiyor mu?

"Sensin çocuk." geri çekilip üzerimi düzenlemiştim, tekrar jeton almaya gidecekken, gideceğim yön istemim dışı değişmişti.

Bileğimde ki elin sahibine baktığımda şaşırmıştım haliyle, bu Minhasıyla değil miydi ya?

"Çocuk orada kaldı ne yapıyorsun ya, ayrıca sen nerden çıktın? Minha ile değil miydin?"

"Bak sen? Kaba kızımız bir anda nazikleşmiş randavuya çıktığı çocuğu düşünüyor." dediğinde gözlerimi şokla açmıştım.

Randavu mu?

"Bu saatte ne işin var dışarıda?" derin bir nefes verip sinirle elimi kendime çektim.

"Sanane?" gözlerimi hafifçe kısıp, kaşlarımı çattım. "Çocuk değilim ben, anla artık kalın kafa!" gitmek için arkamı döndüğümde koluma dolanan el buna mâni olmuştu.

"Bırak gideceğim!" kolumda ki eli ittirmeye başlamıştım. "Ne istiyorsun sen benden ya? Derdin ne senin?" diyip sinirle nefes vermiştim.

"Derdim ne biliyor musun?" üzerime gelme başladığında adımlarım benden istemsizce geriye gitmeye başlamıştı.

"Bana olan hoşlantını içine atmak yerine gün yüzüne çıkartman." şaşkınca doktora bakıp, kaşlarımı havalandırdım.

"Ne?" diyerek yutkunmuştum.

"Duymadıysan tekrar edeyim." yüzüme doğru eğilip kafasını hafif sağa yatırmıştı.

"Bana olan hoşlantı-aşk ya da her neyse, onu içine atmayıp gün yüzüne çıkartmanı istiyorum."

Yüzünü iyice yüzüme yaklaştırdığında, tekrar okkalı bir yutkunmuştum. "Yapma." elimi göğsüne koyup, elimin altındaki gömleği sıkmıştım.

Hareketlerini durdurduğunda gitmek için bir adım geri atmışken, doktor beklemediğim bir şey yapıp elini belime sararak bedenimi kendine çekmiş ve dudaklarıma kapanmıştı.

nE?

Dudaklarıma kapandı? Benim dudaklarıma?

Uzun sayılmayacak ölüm öpücüğünden sonra geri çekilip gülümseyerek boşta olan elini yüzüme koyup yanağımı okşamıştı.

"İçine atmayıp gün yüzüne çıkartırsan belki.." gülümsemişti. "Belki karşılıklı olduğunu görebilirsin."

Dediği şeyle öylece kalakalmıştım.

Karşılıklı mı dedi o?

Heyecandan ölmemek adına doktorun ayağına basıp geriye doğru sendelemesini sağladım ve koşarak yanından uzaklaştım.