"Afedersin anne ama o yeğeni neden bizimle kalıyormuş?" diyip ellerimi belime koydum.
Resmen geçmiş karşıma o suratsızla aynı evde yaşayacağımı söylüyordu, ben cici babadan kurtulmaya çalışıyorum. O gelmiş yeğenide yanımızda kalacak diyor.
"Yeğeni, ama küçüklükten beri Min joon bakıyormuş." diye açıkladığında rahatlığına sinirlenmiştim, beni düşünmüyor mu hiç?
"Tanrı aşkına, evleniyorsun sesim çıkmıyor. Ondan mı böyle rahat davranıyorsun?" diyip mutfaktan çıkıp, hızla odama ilerledim.
Her yıl evimde başka başka adamların kalması sinirimi bozuyordu. Genelev mi burası amına koyayım?
İnsan her yıl evine yeni eşya alır annem koca alıyor. Ah cidden! Tam kafayı sıyırmalık bir olay.
Telefonu elime alıp sıkıntıyla bir şarkı açıp kulaklığımı taktım. Sinirlerimin yatışmasına yardıcı olabilirdi belki biraz.
~~
"Sun yeon, hadi kalk kızım." sarsırmamla güzelim uykumdan ve rüyamdan uyanmıştım. Ne bok vardı yine?
"Ne ya, ne?" diyip götümü anneme dönüp yanımdaki yastığı alıp bacak arama sıkıştırdım.
Battaniyeye sarılıp uykuma ve rüyama olduğum yerden devam etmek için tanrıya dualar ediyordum.
Ta ki, başımın altından yastık çekilene kadar. En sinir olduğum şey!
Doğrulup çığlık atıp yatakta zıpladım, eh anneme bir şey yapamayacağım için.
"Oh, uyandın." diyip sırıttı annem.
"Ya beni neden rahat bırakmıyorsun? Evlenen sensin kahrını çeken ben? Git başımdan." diyip tekrar götümü dönüp uyumaya başladım.
"Ama gelinlik almaya gideceğiz, seninde gelmeni istiyorum." diyip şirince konuşmaya çalıştığında göz devirdim.
Sanki ilk kez evleniyor, gelinlik giymesini geçtim birde gidip 10 saat gezecek o mağaza senin bu mağaza benim.
"Hadi benim yerime de bakarsın." dedim uykulu sesimle, ben ne ara uyudum? En son şarkı dinliyordum.
"Hayır ya gelirsin." dediğinde yatakta doğrulup tek kaşımı kaldırıp anneme bakmaya başladım. "Ya da?" diyip alayla anneme baktım.
"Ya da Jungkook'la beraber burada birlikte kalırsınız." dediğinde kaşlarımı çatıp anneme bakmaya başladım. Resmen tehditlerle yönetiyor beni.
"Lanet olsun ya. Zengin koca bulup kaçacağım buradan, görürsün." diyip sinirle ayağı kalktım, banyoya gidip işlerimi hallettim.
Ardından üzerimi giyinip saçımı öylesine topuz yaptım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Merdivenlerden indiğimde yine gelmişlerdi üvey korosu, göz devirip sarsak sarsak inmeye devam ettim.
"Evet, hadi gidelim hayatım." diyip yeni eş adayının koluna girip kıvırta kıvırta yürümeye başladı annem.
Arkasından taklidini yapıp göz devirdim, yanıma baktığımda psikolog bozuntusu gülmemek için dudaklarını birbirine bastırmış bana bakıyordu.
Dışarı çıkıp dış kapıdaki arabaya ilerledim, içersine binip koltukta yayıldım, madem gidiyorum rahat edeyim biraz.
Gerçi bu nevalelerle nasıl rahat edeceksem?
~
"Ay bu da çok güzel, değil mi, Sun yeon?" diyip elindeki gelinliği gözüme sokarcasına gösterdiğinde, gelinliği elimle ittirip iğrenerek suratımı buruşturdum.
"Ya hadi evlenmeni geçtim, 10. evliliğin olmasınıda geçtim. Bak gelinlik giymenide geçtim, bari güzel bir gelinlik seç ya. Bu ne?" buna bu kadar parayı veren enayi arkadaşlar için, 1 saniyelik saygı duruşumu yaptıktan sonra tekrar eski yüzsüzlüğüme dönüp gelinlikçide tur atmaya başladım.
Gelinlik gelinlik her yer, sanki her yer gelinlikçi. Zaten gelinlikçideyiz salak Sun yeon.
Gelinliklerin hepsi aşırı abartıydı, yani anlamıyorum bu kadar kaparık ve bin metre duvaklarla nasıl rahat ediyorlar? Elimden gelse kendi nikahıma pijamayla katılırdım.
Yani rahatlık herşeyden önce gelir benim için, giyip kukla gibi duracaksam ne manası var ki? "Bak bu tam senlik." diyip elimdeki gelinliği anneme uzattım.
"İyide bu düz tüllü beyaz elbise?" diyip kaşlarını havalandırdı, bir gelinliğe bir bana bakıyordu.
Bence gayet güzel.
"Daha iyi işte, hem belki kefen yerinede kullanırsın?" diyip sırıttığımda göz devirip diğer gelinliklere bakmaya başladı.
Tüllü kefen, tam annemlik. "Ne kullanıyorsan acilen bırakman lazım." diye fısıldadı kulağıma, üvey yeğen. Pardon benim yeğenim olmuyordu, ımm neyim oluyor. Amca oğlu, o zaman üvey amca oğlu. Evet.
Hayır ya! Üvey babanın yeğeni, yani kuzen mi? Aman ne boksa işte.
Tartıştığım ve düşündüğüm şeye bak ya. "Çay içiyorum doktor bey, kafa yapar mı?" diyip alayla güldüm, annem kabinde 17284837. gelinliğini deniyordu, eşide 1. damatlığını deniyordu.
Adam iyi adam ama yazık be, anneme katlanacak. Sonra kavgalar falan, ardından ayrılma. Sonra birde nafaka, madafaka falan. Yani üzülüyorum be babuş, adam normal bir adam.
Annemin 6.eşi gibi değil mesela, uyusturucu kulanan.
Birde 3 numara var, adamın acayip tikleri vardı, herşeyi 3 kere yapıyordu. Acayip sinir bozucu, ah birde 5 numara var.
Adam bisexüelmiş, annemin arkadaşı Dae'yi görünce aşık olmuştu. Annem öğrenince götüne tekmeyi koymuştu.
Birde annemin saçını yiyien psikopat vardı. Ah aklıma geldikçe çıldırıyorum.
Karakol gibiyim, her telden insanla karşılaştım. Ama hiç böyle nosnormal bir adamla karşılaşmamıştım.
"Çay değil de düşüncelerin kafa yapıyor herhalde sana." diyince 'sen çok biliyorsun' bakışlarımı fırlattım üvey amca oğlu bozuntusuna.
Annem ve eşi kabinden çıkmıştı, anne o ne ya? Bir ton taş ve acayip kabarık bir etek, cidden tam kukla olmuşsun, ama eş adayı gayet karizmatik olmuştu. "Nasıl olmuşuz?" dediğinde bir an önce kurtulmak için kafamı sallayıp zoraki gülümsedim.
~
Bölüm sonu!
Oy ve yorumlarınızı ihmal etmeyin, sizi seviyorum.
Kendinize cici bakın! 👅💋
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
