Hoofdstuk 8

28 7 20
                                    

POV Krystel

Jordan en ik zaten op een terrasje. Het was nóg heter dan de vorige twee dagen en ik zweette me te pletter. Na een kwartier slenteren kreeg je al super erge dorst.

Ja natuurlijk hadden we water bij ons. Maar even zitten is ook heerlijk.

We keken hoe de mensen ons voorbij liepen.

Ik zweer het je, van alle mensen die hier waren, waren de Nederlandse en Duitse touristen echt het raarst. Het waren echt gewoon van die typetjes...

'En, wie zouden we vandaag eens tegenkomen?' Vroeg Jordan zich hard op af. Hij klonk geïrriteerd, maar ook spottend.

'Wat dacht je van mij?' Klonk een stem achter ons.

Ik draaide me om.

'Oh. Hoi, Misa!' 'Hai Krystel! En Jordan.'

Ik stond beleefd op om Misa te omhelsen.

Misa was nu drieëntwintig, had nog steeds kort bruin haar en was nog altijd 'melkchocolade' gekleurd, zoals ze het zelf noemde. Ik zou niet weten waarom ze opeens blank zou zijn of zo, maar aangezien Michael Jackson dat ook kon...

'Lang niet gesproken.' Zei ik.

'Nee joh je meent het.' Zei ze met eem sarcastische ondertoon in haar stem. Ik grinnikte.

'Hoe is ie?'

'Goed hoor. Met jou?'

'Ook goed. Waar is Tristan?' Zei ik plagerig.

Haar ogen werden groot en ze zweeg even. 'Die is dood.'

Stilte.

Ik schaamde me diep. Serieus. Ik werd helemaal rood en zenuwachtig.

'Gecondoleerd.' Zei Jordan. Mijn reddende engel.

'Ja, inderdaad. Gecondoleerd.' Zei ik, weer tot zinnen komend. 'Wat... mag ik vragen hoe...'

Misa leek nogal wat ongemakkelijk. 'Auto ongeluk.' Zei ze zacht. 'Jeetje, sorry.' Zei ik. Ik had zo'n spijt dat ik naar Tristan had gevraagd.

'Maakt niet uit. Het doet me niet zo veel meer.' Zei Misa luchtig.

'Weet je nog hoe hard je riep dat je hem haatte en dat je niets met hem te maken wilde hebben?' Vroeg ik grijnzend.

Misa keek me met een opgetrokken wenkbrauw aan. 'Oh ha ha ha, grappig hoor.' Zei ze sarcastisch. 'Krijg ik jou opmerkingen weer naar mijn hoofd. En hoe is het met onze Justin Bieber met gitaar.'

Misa keek langs me heen, naar Jordan, die droog voor zich uit staarde en onderuitgezakt in een stoel zat.

Hij keek terug, en trok ook een wenkbrauw op.

'Voel je je grappig, Misaki?' Zei hij scherp.

'Ja ik ben gewoon grappig, Frodo.'

Jordan reageerde niet.

'Misa hij lijkt niet eens op Frodo.' Zei ik, en ik trok ook een wenkbrauw op. Ik besloot om op een ander onderwerp in te gaan, voordat dit gesnauw op elkaar werd.

'Dus je bent nu alleen hier naar Venetië gega-' Ik werd onderbroken door het geschreeuw van een kind.

'Mama!' Gilde een meisje en ze rende langs de benen van Misa.

'Mama mama, Natt pest me!'

'Niet waar!' Schreeuwde een jongen kwaad. 'Ik wilde ijsje, maar zij wilde niet aardbei!'

Misa zuchtte diep.

'Niet zo zeuren jullie twee!' Snauwde ze. 'Anders krijgen jullie helemaal geen ijsje!'

This Is How It GoesWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu