This Is How It Goes

Epiloog: Jamesers

EPILOOG VOOR DE VOORSTANDERS VAN JAMES

♡Krystel♡

'Ik ben dol op je jurk, mama.' Mexx wees de foto aan van de bruiloft. 'Hij is heel mooi.'

'Als je gaat trouwen, mag jij hem aan.' Zei ik glimlachend. Mexx keek mij bedenkelijk aan en ik lachte.

'Ik ben thuis!' De voordeur van het huis werd dicht gedaan en James kwam met zijn leren jack aan de woonkamer binnen. 'Wat bekijken jullie?'

'De foto's van achttien jaar geleden.' Zei ik. James trok een wenkbrauw op en zette zich naast mij neer op de bank. 'Ooh ja. Die keer had ik mijn colbertje verruild door mijn leren jack.' James wees op de foto die was genomen op het feest na de bruiloft. 'Mama toen moest je lachen toch?' Vroeg Mexx. Ik haalde wat van haar blonde haren uit haar gezicht en knikte.

'Tsja, ik was wel bang dat je boos zou worden.' Zei James en hij krapte achter zijn nek. 'Waarom zou ik? Het was ook jouw bruiloft.'

Jason kwam ook aanlopen. Hij was mijn zoon van zeventien en leek precies op zijn vader. Dezelfde kledingsmaak en hetzelfde uiterlijk. Alleen de muzieksmaak was van mij.

'Wat is er hier aan de hand?' Hij haalde zijn hand door zijn haar en keek toe hoe wij allemaal op de bank zaten.

'We kijken foto's.' Zei Mexx. 'Kom er bij.' Stelde ik voor. 'Jouw geboorte zit er ook bij.'

Jason kwam er bij zitten naast Mexx.

'Hier werd jij geboren.' Ik bladerde verder naar een jaar later waar Jasons babyfoto's te zien waren. Jason grimaste. 'Mijn haar zit vreselijk.' Mompelde hij.

Mexx lachte. 'Is dat verbeterd dan?' Ze woelde door zijn haren. Hij keek geïrriteerd naar zijn zusje.

'Jij had geen eens haar op je kop bij je geboorte, dus jou wil ik niet horen.' Snoof Jason.

'Lief zijn!' Waarschuwde James.

Ik besloot snel verder te bladeren in het boek.

'Ooh en kijk! Valentijnsdag!' Zei ik. Zowel Mexx als Jason leek geïnteresseerd te zijn. 'Wat heeft pap jou gegeven?' Vroeg Jason gretig. 'En andersom?' Drong Mexx aan.

James en ik keken elkaar glimlachend aan. Het was zo'n ik-wist-wel-dat-ze-dit-wilden-weten-glimlach.

'Mama gaf mij een nieuwe gitaar.' Jason trok een wenkbrauw op en ik lachte. 'Van chocolade natuurlijk.' Maakte ik James' zin af.

'En jullie raden nooit wat ik haar gaf.' 'Een Nirvana smiley van chocolade?' Gokte Mexx en ik glimlachte. 'Hm origineel.' Zei James. 'Had ik kunnen doen... Maar nee. Ik gaf haar precies hetzelfde.'

Mexx en Jason keken elkaar met opgetrokken wenkbrauwen aan, alsof ze niet wisten wat ze hiervan moesten vinden. James en ik keken elkaar veel betekenend aan, zoals je volwassenen wel vaker ziet kijken.

'Nou, het was heel gezellig, maar ik ga weer.' Zei Jason tenslotte. Hij stons op van de bank. 'Ik kwam hier alleen voor mijn cadeau. Adele en ik gaan naar Bruno's verjaardag.'

Ik knikte en grijnsde hem toe. 'Veel plezier.' Bruno, vreemde naam maar goed, was al sinds de brugklas Jasons beste vriend. "Bruno Mars en Jason Mraz." Noemde Mexx hen altijd. Ik vroeg me af waarom, al deed dat er niet veel toe.

Jason nam afscheid en liep naar buiten. James en ik stonden beiden op en we liepen naar de keuken met onze koffiebekers. Ik keek uit het raam in de keuken en zag dat Adele net aankwam lopen.

Adele was zo'n meisje dat alleen viel op het uiterlijk en het 'coole' gedrag. Ze had lange slanke benen, droeg een shortje en een topje en had lange losse steile haren. Ik vond haar geen geschikt vriendinnentje, maar ik wilde geen zeur-moeder zijn, dus deed ik erg mijn best om er geen opmerkingen over te maken.

Jason deed zijn motorhelm op en gaf de ander aan Adele. Ze zette hem ook op en ging achter op bij Jason zitten. Samen reden ze de straat uit.

James kuste mijn wang. 'We hebben een best leuk gezin gesticht, vind je niet?'

Ik fronsde lachend. 'Hoezo zou dat niet zo zijn?'

James sloeg zijn armen om mij heen. 'Jij - ik - beide raar en gek... kon nooit wat worden.' We lachten zachtjes en kort. Ik raakte zijn lippen aan met de mijne.

'Ik houd van je.' Mompelde ik tegen zijn lippen.

'Ik ook van jou. Altijd.'

--------------------------------------------------

THE END

Het einde is altijd moeilijk om te schrijven. Wanneer is iets afgelopen? Wat doe je in het laatste hoofdstuk?

Ik hoop dat jullie het wat vonden.

Misschien komt er ooit meer. Of word het herschreven.

Misschien ook niet.

Heel erg bedankt voor het commentaar, de reacties, de steun, de votes en de follows.

Speciaal:
@miss5SOSlover
@Liselotteschol
@Magical_secrets
@ordinarywisher
@lovedaniqueje

Thanks :) :D

Dat was mijn dankwoord XD

Tot wederziens hoop ik!
Xxx