This Is How It Goes

Hoofdstuk 12

POV Krystel

'Krys, ik heb nagedacht.' Zei Jordan. 'En ik wil mee. Met Max bedoel ik.'

Ik knikte. Dat had ik wel verwacht.

'Dat is oké. Dan moet je hem appen.'

'Al gedaan.' Zei Jordan. Hij wond er geen doekjes om.

'Oké.' Zei ik met een zucht. Het klonk alsof hij eerst toestemming vroeg en daarna vertelde hij doodleuk dat hij het al geregeld had.

Mijn mobiel trilde in mijn zak en ik haalde hem er uit.

Ik had een appje in de groepsapp van Amelie, Demi, Misa, Lotte en mij.

Lotte: vanavond met z'n allen uit eten?
Demi: als Glen en Ralph wel meekunnen

Lotte: als je voor hun betaalt

Misa: als ik mijn kinderen kan meenemen kom ik

Amelie: prima. Waar?

Lotte: krys? Ga jij ook met Jor?

Ik: ja ik vraag ff aan Jor

'Jorrdaaaaaaaaan?' Vroeg ik. Nu moest Jordan zuchten, maar met een grijns. 'Wat Krys?'

'Zullen we gaan eten met mijn vriendinnen en hun mannen/kinderen?'

'Als het moet.' Mompelde hij. 'Maar morgen is onze laatste avond, dus dan eten we samen.' Hij zei het bijna streng.

Ik lachtte. 'Ja tuurlijk.' Ik gaf hem een kus op zijn wang.

Ik: ik en Jordan komen. Dit is onze een na laatste avond hier.

Amelie: ja die van Duke en mij ook

Misa: Precies

Demi: wij gaan s nachts over een dag weg.

Lotte: wij ook

'Wat een gezelligheid.' Mompelde ik. 'Iedereen gaat. En daarna gaat iedereen weg.'

Jordan keek me aan, licht fronsend.

'Misschien zit je samen met een van hun in het vliegtuig. Dan kan je toch met iemand mee en ben je niet alleen.'

Ik knikte. Loze hoop. Ik voelde me wat treurig. Jammer dat ik Jor anderhalve week moest missen. En dan nog loner in het vliegtuig. Jippie.

Jordan sloeg een arm om mijn schouders heen en kuste mijn wang.

'Laten we een souvenir kopen.' Besloot hij en hij stond op van bed.

'Ja ik wil nog iets voor mijn ouders halen.' Zei ik.

We liepen voor de miljoenste keer de trappen af en het hotel uit.

We slenterden wat langs winkeltjes, zoals de Disney Store, ijswinkeltjes, restaurantjes en heel veel kraampjes met toeristische troep.

Ik liep een klein winkeltje binnen, en Jordan liep maar achter me aan.

Het was een gezellig winkeltje, met veel kruiden, oliën en pasta-soorten. Het rook er ook erg scherp, maar wel lekker.

Ik bekeek wat van de speciale cadeau-setjes en koos er eentje uit. Jordan keek verveeld voor zich uit en liep uiteindelijk maar naar buiten.

Toen ik afgerekend had, ging ik achter hem aan. Hij stond voor een vitrine te kijken.

'Wat?' Vroeg ik, terwijl ik naar hem toeliep.

'Bondjassen.' Zei hij droog en hij knikte. Ik schoot in de lach. 'Lekker als het dertig graden is toch? Lekker warm.'