10

1.7K 145 6
                                    

"Hyung...."

Hyunကို ကားေနာက္ခန္းဆီ ေပြ႕ခ်ီ ထည့္ထားၿပီး ေနာက္မွ အေမာတေကာ လွမ္းေခၚသည့္ ကြ်န္ေတာ့္ အသံေၾကာင့္ လွည့္ၾကည့္လာသည္။

"ဘာလာလုပ္တာလဲ Chanyeol "

Hyungရဲ႕ မ်က္ႏွာက တင္းမာလြန္းေနသည္။

"Hyung ကြ်န္ေတာ့္ကို ဘာစိတ္ဆိုးေနမွန္း မသိေပမယ့္ အခု ကြ်န္ေတာ္ေရာ လိုက္ခဲ့ပါရေစ"

"ငါ မင္းကို ေျပာျပဖို႔ အခ်ိန္မရွိဘူး"

ေျပာၿပီးတာနဲ႔ ကားေပၚ တက္ကာ တံခါးကို ေစာင့္ေအာင့္ ပိတ္လိုက္သည္။

"Hyung...ဘယ္ေဆးရံုကိုလဲ။ လိုက္ခြင့္ မေပးရင္ေတာင္ ေျပာျပခဲ့ပါ ။
ေတာင္းပန္ပါတယ္ဗ်ာ..."

စိတ္မရွည္ေတာ့သလို သက္ျပင္းခ်ၿပီးမွ

"Baek အိမ္ကို"

ခပ္ျပတ္ျပတ္ ေျပာၿပီး အရွိန္ႏွင့္ ထြက္သြားသည့္ ကားေနာက္မီး နီနီေလးကိုသာ လိုက္ေငးၾကည့္ေနရသည္။

.
.

"ဦးေလး ကြ်န္ေတာ္ Baekhyuneeကို လာၾကည့္တာပါ။
သူ႔ရဲ႕...
အလုပ္က သူငယ္ခ်င္းပါ"

Hyunရဲ႕ ျခံေစာင့္ ဦးေလးႀကီးကို ဝင္ခြင့္ေတာင္းလိုက္သည္။

"ေဩာ္ .... ဝင္ခဲ့ ကေလး...။
အိမ္ထဲမွာ မမႀကီးတို႔ ရွိတယ္.."

တံခါးဖြင့္ေပးၿပီး အိမ္ႀကီးေဘးနားရွိ တိုက္တန္းလ်ားေလးဆီ ထြက္သြားေလသည္။

ရိုးရွင္းတဲ့ ႏွစ္ထပ္အိမ္ေလး ။
ေလအေဝ့မွာ ရႉရွိုက္မိလိုက္တဲ့ သင္းရနံ႔ေတြေၾကာင့္ ေဝ့ဝဲၾကည့္မိေတာ့ အိမ္ေလးရဲ႕ ေဘးမွာ အမ်ိဳးအစား စံုလင္တဲ့ ပန္းစိုက္ခင္းေလးတစ္ခု။

အိမ္ထဲ ေျခခ်မိသည္ အထိ လူရိပ္လူေယာင္ပင္ မျမင္ရေသး။

အခန္းတစ္ခုထဲမွ ထြက္လာေသာ သန္႔သန္႔ခန္႔ခန္႔ ဦးေလးတစ္ေယာက္။
ေအးခ်မ္းသည့္ မ်က္ႏွာမွာ ပူေဆြးေနမႈေတြက အထင္းသား။

ကၽြန္ေတာ္က ဘာမွ မေျပာရေသးခင္မွာပဲ

"သားက Chanyeolလား..."

ဘယ္လိုေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ့္ နာမည္ကို သိေနရတာပါလဲ။

"ဟုတ္ကဲ့...ကြ်န္ေတာ္Baekhyneeကို လာၾကည့္တာပါ"

End Of The Everything(Z+U)Where stories live. Discover now