I Love You A Thousand Times [On-Going]

Chapter 11

Nasa coffe shop ako ngayon at hinihintay si Lin. She is my hight school bestfriend. Ako kasi ang mag de-design ng bahay nila ng soon to be husband nya. Sana all.

"Tracey, Hi." Nag wave ako kay Lin na naglalakad papunta sa table ko.

"Sorry late ako. Sobrang busy kasi ng schedule ko ngayon. Naabala ba kita or na paghintay kita ng matagal?" Napangiti naman ako sa sinabi n'ya.

"Nope, it's okay." Uminom ako ng coffee na in-order ko. At mukhang may hinahanap siya sa bag n'ya.

"Punta ka sa engagement party namin, ah. You're my bestfriend dapat 'di ka mawawala don." Marahan lang naman akong tumango. At kinuha ang binigay n'yang invitation card.

"I can't imagine na ikakasal ka na. Parang dati lang ang bata pa natin at wala pa sa isip natin ang mga bagay na ganito." Sobrang lawak ng ngiti n'ya. Mukhang ang saya-saya n'ya talaga. Sana oil hahaha.

"Yeap, pangarap ko 'yon. Ang maikasal sa taong mahal ko at mahal ako. Tsaka high school palang tayo crush ko na 'yon." Napa smile nalang ako mukhang inlove na inlove talaga siya sa taong 'yon.

"Congrats girl." Bakit parang wala akong masabi ngayon sa kanya? Bakit may nararamdaman akong kakaiba kapag sinasabi n'ya ang tungkol sa kasal nya. Masaya naman ako para sa kanya pero hindi ko kayang maging masaya ng husto.

"Childhood bestfriend ko ang papakasalan ko. Alam mo ng high school tayo hindi man lang ako pinapansin non. Hanggang nag college ako umaasa ako na magugustuhan n'ya ako. Pero nawalan ako ng pag-asa ng malaman kong nagka girlfriend na siya. Pero mukhang hindi 'ata sila ang tinadhana mukhang kami." Parang kinurot ang puso ko sa mga narinig ko. Bakit nasasaktan ako?

"I'm happy for you Lin. You already found your true love."

"Thank you bestie." Tumingin naman siya sa relo n'ya.

"Mukhang papunta na dito si Jared wait nalang natin. Busy kasi siya kanina gusto ko siyang ma meet mo." Biglang bumilis ang tibok ng puso ko ng marinig ko ang name na sinabi n'ya.

"Alam mo ba 'yong dating girlfriend ni Jared maraming against sa kanila including their family. Akala namin dati wala na talaga si Jared kasi dead on arrival na siya nong dumating siya sa hospital. Pero isang miracle ang nangyari dahil na buhay siya. Thankful din ako after that accident hindi n'ya na hinahanap 'yong girlfriend n'ya."

Natulala ako sa mga sinabi ng bestfriend ko. Hindi naman siguro 'yong kwento namin ni Jared 'yong tinutukoy nya 'di ba? 'Yong fiance nya hindi naman 'di ba 'yong lalaking minahal ko? Hindi naman 'di ba si Jared Black Montreal 'yon?

"Oh, ayan na pala siya." Ayokong tumingin kong sino man ang Jared na 'yan. Ayokong masaktan please lang lord sana hindi siya si Jared. 'Yong lalaking minahal ko ng lubos. Worst nasa harapan ko pa sila.

"Tracey siya si Jared, ang fiancee ko." Kailangan kong tumingin sa kanya. Unti-unti akong lumingon sa kanya.

Parang tumigil ang lahat ng makita ko ang mukha n'ya. Hindi ako makapaniwala na nasa harapan ko ngayon 'yong lalaking minahal ko noon at hanggang ngayon.

"Hey, nice to meet you." Nagdadalawang isip pa ako kong tatanggapin ko ba 'yong kamay n'ya. Pero hindi ko napigilan ang sarili ko at tinanggap ko ang kamay n'ya. Parang nanlamig ang buong katawan ko ng mahawakan ko ang kamay n'ya. Agad kong inalis ang kamay ko. Ayokong malaman n'ya na kinakabahan ako.

"Hon, siya 'yong sinasabi ko sa'yo na bestfriend ko na graduate ng architech. Siya mag de-design ng bahay natin.

"Oh, I see. I think she will never dissapoint us." God! I miss him, I miss his voice.

"Yeah, magaling yang bestfriend ko. She will never dissapoint us. Nagpapa salamat nga ako kasi tayo ang unang client na tinanggap n'ya." Napatingin ako kay Jared na nakatingin din sa akin. Umiwas ako ng tingin sa kanya at sa labas ng coffee shop ako nag focus.

Gusto ko ng umuwi at umalis dito. Kinuha ko ang phone ko sa bag ko.

"Ahm Lin, I need to go." Habang nakatingin pa rin sa phone.

"Really, sayang naman. Isasama pa naman sana kita sa pupuntahan namin ni Jared. Pero sige na, baka busy ka pa rin." Tumango lang ako sa kanya.

****

Pagdating ko sa bahay walang tao 'ata. Anong meron? Naabutan ko si Gleen na nasa kusina at mukhang katatapos n'ya lang kumain. Gleen is my cousin, anak siya nila tito Bhong. He's only 14 years old.

"Couz, na saan ang iba?" At mukhang aalis din siya.

"Nasa hospital si lola kasi sinugod sa hospital."

"Saan ka pupunta? Sasama ako."

"Oh, okay."

"You have your on car?" Napangisi naman siya sa akin.

"Ofcourse binili ako ni daddy."

"What? This is unfair! You're only 14 years old tapos may kotse kana! Unbelievable!" Tumawa lang siya sa akin.

Samantalang ako na 23 years old na hindi man lang na regaluhan ng ganito. Pero sabagay hindi naman kasi talaga kami mayaman. Si tito Sean kasi 'yong mayaman. Tinutulungan n'ya lang kami. Si tito ang nagpa-aral sa amin ng college except kay Uno, Trivor at Amae.

Mga parents kasi ng tatlo na 'yan kahit pa paano may kaya hindi katulad namin. Kaya si tito Sean talaga lahat ang gumagastos.

Kaya nga lagi kaming pinapagalitan ni lolo about sa grades namin dahil hwag daw kaming laging umasa kay tito Sean.

"Bakit kailangan mo ng pera ma?" Napahawak naman siya sa batok n'ya.

"Si ate mo kasi Shamelle may ginawa na namang problema. Wala na siyang pera pabalik dito. Ayoko naman humingi tayo ng tulong sa mga tita mo at tito. Masyado na tayong maraming utang sa kanila kaya sa'yo muna baka may naitabi ka dyan o baka naman may kita kana. Yan kasing ate mo ang hilig-hilig mag travel tapos hindi marunong mag tipid. Tayo tuloy ang na aapektuhan."

Marami ng bansang na puntahan si ate Sham pero hindi man lang siya nag trabaho kahit graduate na siya ng programmer. 5 years na siya sa ibang bansa at hindi ko alam sa 5 years na 'yon kong anong bansa ang mga na puntahan n'ya. Mukhang naubos na 'ata 'yong niregalo sa kanya ni tito Sean nong grumaduate siya. Pera kasi 'yong niregalo sa kanya ni tito Sean not sure lang kong magkano.

"Try ko nalang siguro tumanggap ng client ma. Para makaipon ako at mabigyan siya."

"Yan kasing ate mo! Nasa ibang bansa na 'di pa naghanap ng trabaho o kaya ng mapangasawa man lang don." Oh shit! Napangiti nalang ako.

"Kong naghanap sana siya ng trabaho or nag-asawa ng matino dahil 28 years old na rin naman siya. May naibayad na sana siya sa mga naitulong sa kanya ng tito Sean mo." Hindi nalang ako sumagot kay mama.

I wonder kong may ex ba si ate or may boyfriend siya. Wala kasi siyang naikwekwento sa amin dati. Wala din akong nabalitaan na naging boyfriend nya dati nong college siya or high school.

***

Dumating kami ni Gleen sa hospital at naabutan ko si mama. Inilayo n'ya ako kila tita at tito.

"Bakit ma?"

"May pera ka ba dyan?" Nagtaka naman ako.

"Yong ate mo kasi Shamelle wala daw pamasahe pabalik dito sa Pilipinas. Kaya kailangan ko ng pera. Ayoko naman humiram na naman sa tito mo Sean. Yan kasing ate mo hilig-hilig mah travel tapos wala naman palang pera pauwi." Ang dami na ngang bansang na puntahan ni ate pero hindi man lang siya nag work kahit graduate na siya.

Yung huling umuwi siya dito nong college pa kami.

"Try ko nalang siguro tumanggap ng maraming client ma, para magka pera ako at maka ipon."

"Yan kasing ate mo nasa ibang bansa na 'di pa naghanap ng mapapangasawa don. Edi sana walang problema."

Umalis na rin si mama after n'yang sabihin 'yan. 28 years old na si ate Shamelle pero wala pa rin siyang asawa. Wala din akong nabalitaan na may boyfriend siya. I wonder kong ano kayang buhay n'ya.

****