[ Zawgyi ]
" ေဟာက္ရႊမ္း "
" ဘာလဲ "
" ငါ့ေကာ လက္က ေဖာင္းေဖာင္းေလး သိလား "
မနက္ ေလးနာရီထဲက အိပ္မေပ်ာ္ဘူးဆိုကာ သူ႔အိမ္ေရာက္ခ်လာၿပီး သူ႔က်န္႔ေကာကို လက္ကိုင္ခဲ့ရေၾကာင္း မေမာတမ္းေျပာေနတဲ့ ဝမ္ရိေပၚနဲ႔
အိပ္ေရးပ်က္ပါတယ္ေအာ္ျပီး ျပန္မအိပ္ဘဲ ဆဲဆိုၿပီး ျပန္ျငင္းေနတဲ့ ေဟာက္ရႊမ္း..
" အဲ့ေတာ့ ဘာျဖစ္လဲ.. ငါ့ေကာလက္ကမွ သြယ္သြယ္ေလး "
" အမယ္ ငါ့ေကာလက္က မေႏြးေပမယ့္ ႏူးႏူးညံ့ညံ့ေလးကြ "
" ငါ့ေကာဆို ေႏြးေနေပမယ့္ ငါ့ကိုတအားရိုက္ေတာ့ လက္ၾကမ္းေလးေနမယ္ "
ငါ့ေကာခ်င္းထပ္ကာ မ်က္တြင္းေဟာက္ပတ္နဲ႔ ထိုင္ျငင္းေနတဲ့ ႏွစ္ေယာက္ကိုၾကည့္ၿပီး ျပံဳးေနသူက က်ိရန္..
ဘယ္သူေတြ ဘယ္လို ျမင္ျမင္ ဒီႏွစ္ေယာက္က သူ႔အတြက္ေတာ့ ငယ္ငယ္က ပါဝါရိန္းဂ်ား လုပ္တိုင္းေဆာ့ခဲ့တဲ့ ကေလးႏွစ္ေယာက္သက္သက္ရယ္..
ေကာ္ဖီဗန္းကိုင္ၿပီးေရာက္လာတဲ့ က်ိရန္က သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ေရွ႕က ဆိုဖာမွာဝင္ထိုင္ေတာ့ သူ႔ေဘးကိုခ်က္ခ်င္းေရာက္လာတဲ့ ေဟာက္ရႊမ္း...၊
မ်က္ႏွာကလဲ စူပုတ္ေနတာမို႔..
" ဘာျဖစ္ျပန္ၿပီလဲ "
" ကၽြန္ေတာ္ရွံုးသြားၿပီ "
ေကာခ်င္းၿပိဳင္ေျပာေနရာကေန ေဟာက္ရႊမ္းက ရွံုးသြားပီဆိုေတာ့ ငါပါရွံုးသြားတာလားလို႔ အေတြးေလးကဝင္လာလိုက္ေသးတာမို႔..
" ဘာကိုလဲ "
" ဟိုေကာင္ကေျပာတယ္ "
" အင္း "
ေကာ္ဖီခြက္ေတြခ်ေနတဲ့ က်ိရန္ပုခံုးေပၚ ေဟာက္ရႊမ္းက သူ႔တကိုယ္လံုးနီးပါး မွီခ်ထားရင္း...
" သူ႔ေကာက အဲ့ေကာင္ငိုေတာ့ ေခ်ာ့တယ္တဲ့ "
ခပ္တိုးတိုးအသံေလးနဲ႔အတူ ေခါင္းကိုပါ တိုးေဝွ႕ ပြတ္သပ္ေနေသးတာမ်ား ေခြးေပါက္ေလးလို...
" ေကာက် ကၽြန္ေတာ့္ကို ဘယ္ေတာ့မွ မေခ်ာ့ဘူး "
" မင္းက ကေလးလား "
YOU ARE READING
Before I Let You Go
General Fictionခင္ဗ်ားကိုခ်စ္ရတာလဲ အျပစ္တစ္ခုလိုပဲ.. ခင်ဗျားကိုချစ်ရတာလဲ အပြစ်တစ်ခုလိုပဲ.. Warning > This fic is not about happy ending so read at your own risk.
