RÜZGÂR GÜLÜ |yarı texting|

3.0

Otuzuncu bölüm| 💌

"Sena! Ne oldu kaç saattir aramıyorsun? Selin'e bir şey mi oldu?"

"Ömer bir şey yok sakin ol! Bizim kız kaç gündür alamadığı uykusunun acısını çıkarmış. Evde uyuyormuş."

Şaka?

"Niye bu kadar geç döndün?"

"Annesinin telefon numarası silinmiş benden. Onu bulmak için uğraştım biraz."

Şansımı sikeyim, cidden!

"Tamam, Sena. Siz de eve geçin. Ben de burayı toplayıp geçerim eve."

"Ay Ömer sana da yazık oldu! Bizim salak işte ne yapacaksın."

Onun bu dediğine güldüm.

"Deme öyle, tamam. Ben düşünemedim. Kaç gündür uyuyamıyorum deyip duruyordu. Kıyamam ki ben ona." 

Gerçekten de kıyamazdım ama bir hayal kırıklığı yok diyemezdim de.

"Ya sen ne güzel seviyorsun çocuk!"

Kahkaha attım.

"Sonra konuşuruz Sena. Sağ ol yardımcı olduğun için de."

"Ne demek kankacım sen ne zaman istersen." deyip kapattı.

Selin... Biraz daha dayanamadın, değil mi?

Belki de bu soruyu kendime sormalıydım.

🧡

Uyandığımda kendimi dinlenmiş ve huzurlu hissediyordum.

Uyku, sana aşığım.

Biraz yatakta uzanıp tavanı izledim. Biliyorum biliyorum 10/10 aktivite.

Telefonuma baktığımda bildirim geldiğini belli eden ışığın yanıp söndüğünü gördüm ve elime aldım.

YUH!

BU NEDİR?

Sinsirella'dan 32 cevapsız çağrı.
Civciv'den 15 cevapsız çağrı.
Abimden 2 cevapsız çağrı.
...

Ve daha bir sürü mesaj.

Kaç saattir uyuyorum ya ben?

Saat 05.23?

Öğlende yatmıştım. Yuh! Yaklaşık 16 saattir uyuyorum.

Mesajlar kısmına girdim ve ilk olarak abime sınavımın iyi geçtiğine dair mesaj attım.

Diğer mesajlara baktığımda Ömer Yiğit'i aramadığımı hatırladım. Acaba sınavı nasıl geçmişti. Arasam mı? Uyuyor mudur acaba?

Mesaj atayım.

Selin: Pişt, yakışıklı!

Biliyorum mükemmelim.

Ömer: Oo Selin hanım. Aklınıza gelebilmek ne büyük şeref.