Selin Akyürek, 17 yaşında bir lise son sınıf öğrencisidir. Kalabalık bir ailede doğup büyüyen Selin, bu zamana kadar sevgisizlik nedir bilmiyordu. Karhan Arıkan ile tanışana kadar yani. Sevgilisi de olan bu oğlana kendini kaptıran Selin, bir de bili...
Bilinmeyene alışmaya başlamıştım. Eğlenceli çocuktu, onunla konuşurken Karhan aklıma gelmiyordu. İnstagrama fotoğraf atana kadar varlığını bile unutmuştum hatta.
🦇
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
KarhanArkıkan3 En bi' sevdiğim. @BuseSayın
alper_Aydın Oooo yengemizle...
SefaSaydılı Saplığımızı yüzümüze vuruyorsun kardeşim sağ ol. KarhanArıkan3 Yapalım kardeşime birini. SefaSaydılı Var aklımda biri de neyse sonra konuşuruz.
Nerde olduğumu soracak olursanız eğer okulun soyunma odasındaki kabinlerden birindeyim.
Bilinmeyen numara: Nerdesin?
Bilinmeyen numara: Okuldan çıkarken görmedim seni.
Evet hâlâ okuldayım, okul bitmesine rağmen. Çünkükızlarınantremanıvardı ve ben de bu bahanesığınarak eve geç gidecektim. Bu hâlde eve gidemezdim.
Selin: Okuldayım çünkü.
Bilinmeyen numara: Neden? Ha... Antreman.
Bilinmeyen numara:Ama spor salonuna baktım orda değilsin.
Selin: Evet, değilim.
Yazdıktan sonra kapının açıldığını duydum.
Bilinmeyen numara: Buldum seni.
Şu an burda. 😳
Ne? Nasıl yani? Dışarı çıksam mı aniden? Buna hazır mıyım? Kafamda bin tane soru varken ona yazıyorum tekrardan.
Selin: Sen misin içeri giren?
Cevap vermedi.
Kapının önüne oturduğunu anladım.
Kapının altındaki boşluktan siyah sweatini görebiliyordum.
"Kapıyı açamayayım diye mi oturdun oraya?" dedim gülerek ama ağladığım için sesim boğuk çıkmıştı.
Hafifçe güldüğünü işittim.
Bilinmeyen numara: Ağladın değil mi yine? Onun için bu kadar kendini hırpalamana değiyor mu? Seni görmüyor bile.
"Ben de seni görmüyorum ama sen de burdasın."
Bilinmeyen numara: Sana aşığım.
"Ben de ona aşığım." Sesim o kadar kısık çıkmıştı ki...
Bilinmeyen numara: Hayır, değilsin. Bir gün sen de anlayacaksın.
"Nerden biliyorsun, nasıl bu kadar emin konuşabiliyorsun?" sinirim bozulmaya başlamıştı artık. Kapıya vurdum bir kez, sanki ona vuruyormuşum gibi.
Bilinmeyen numara: Göreceksin.
Kalktı, tam kapıya yöneldiğinde kapıyı açtım.
Arkası dönük duruyordu.
Sweatinin kapüşonlusunu kafasına geçirmişti. Botlarına takıldı gözlerim bir süre.
"Göster." dedim bir anda ve bir adım yaklaştım. "Göstersene aşık olmadığımı. Neden bu kadar canım yanıyor o zaman?"
Tekrar ağlamaya başlamıştım.
Bilinmeyen numara: Gözlerini kapat.
"Ne diyorsun" dedim telefonuma bakarak.
Bilinmeyen numara: Dediğimi yap.
Gözlerimi kapattım.
Bana sarılan kollarla şoka uğradım. Gözlerim şokla açılsa da siyah sweatiyle bütün olduğum için hiçbir şey göremiyordum.
Sıkıca sarıldı, saçlarımı kokladı, ellerini gezdirdi saçlarımda uzun bir süre.
Gerçekten de kalbinin üzerine geliyordu başım.
Kalp atışları o kadar hızlıydı ki fark etmemek mümkün değildi.
Ellerimi beline yerleştirdim ve bir süre öyle bekledim. Ağladım omzunda, bir başkası için.
Çok trajik, değil mi? Belki klişe diyeceksiniz. Hepimizin hayatı bir yerde klişe değil mi zaten?
Cebinden telefonunu aldı. Arkamda birleştirdiği elleriyle mesaj yazdığını anladım.
Telefonuma gelen bildirim sesiyle gülümsedim. Telefonumu aldım, yüzüne bakmamaya dikkat ederek biraz ayrıldım ve mesaja baktım.
Bilinmeyen numara: Bana sarıldığında kalbin hızlandı. Bak her kalbin hızlandığında aşık sayılmıyorsun işte.
"Sen nerden biliyorsun bana aşık olduğunu."
Bilinmeyen numara: Onu unuttuğun zamanlar oldu mu? Aklına gelmeyen zamanlar...
Onunla konuşurkenaklımahiçgelmiyordu.
"Oldu." dedim ve kafamı tekrar kalbine yasladım. Hafif hafif hıçkırmaya devam ediyordum.
Elinin birini yine bana sardı, göğsü kalkıp indi.
Üst üste gelen mesajlar yüzünden telefonumu açtım. O da görüyordu telefonumun ekranını. Kafamı yukarı çevirsem görebileceğim yüzünü ama bakmak istemiyordum.
Bilinmeyen numara: Ben seni unutamıyorum, aklımdan çıkmıyorsun. Çok denedim, gerçekten denedim.
Bilinmeyen numara: Okula gelmedim, telefonumdan engelledim seni sanki engellersem bir daha bakmayacakmışım gibi. Seni görmezsem unuturum sandım ama olmadı. Kendimi senin yanında buluyorum hep.
Utanmıştım.
Ondan ayrıldım, gözlerim sımsıkı kapalı. Titreyen ellerimi gözlerimin üzerine getirdim ve kafamı eğdim.
Bir süre bekledi sonra gelen ayak sesleriyle gözlerimi hafifçe araladım.
