|جزء از کل|

129

بی دلیل گریه می‌کردم.با لحنی جدی با خودم حرف می‌زدم و در خیابان ها راه می‌رفتم، شانه به شانه‌ی انبوه ادم هایی که مثل من درونشان فریاد نمی‌کشیدند.