|جزء از کل|

164

او هرگز به تنهاییِ غیرافسرده دست پیدا نکرد.تنهایی برایش دردناک بود.
همیشه به چیزهایی که برای بقیه مایه شرمندگی بود افتخار می‌کرد.
جهان‌بینی‌اش چیزی شبیه این بود:
اینجا مفت نمی‌ارزد،بیا دکوراسیونش را عوض کنیم.