First Love

Kabanata 29

Promise

That day went well. My aunties accept One for me. Kahapon ay bumalik ng Korea si tita Monec dahil may event daw siyang pupuntahan. Siya ang huling nagpaiwan sa apat, naunang bumalik ang tatlo kong tiyahin sa kani-kanilang bansa. Habang kami naman ni One ay sinusulit ang bawat araw na magkasama. We only have week left before I send him on his departure.

Today is my day off, it's sunday! One is staying with me today. Kanina nagsimba kami at ngayon naman ay may pupuntahan daw kami.

"Pumasok kana" Aniya. Ngumiti ako at pumasok sa kaniyang sasakyan. He give me a bouquet of white roses. I gladly accept it. Masasabi kong sulit ang bawat araw namin magkasama dahil hindi talaga namin sinasayang ang bawat segundo. Every day I fell inlove for him more than I fell in love with him yesterday.

I will always love him no matter what. Napatingin ako sa kaniya, he looks so serious while holding the steering wheel. His brows is perfect just like his nose, lips and jaw. He looks handsome while driving. Boy, I'll be in nuts if I can't see him in just one day. Hinahanap hanap ko siya, his scent and his warmth. Damn, he is just the only man who can drive me crazy.

Even my thoughts are crazy. I looked out the window, the weather is nice. Ala una na ng umaga nang narating namin ang aming destinasyon. Madaming puno at palayan ang bumungad sa aking paningin. Ang mga tao ay panay sulyap sa amin, ang mga bata naman ay masayang naglalaro sa lansangan. Hindi na ganoon ka-init ang panahon kaya hindi masakit sa balat. Masarap rin ang simoy ng hangin, sariwang sariwa at masarap sa pakiramdam.

Lumabas ako sa kaniyang sasakyan sabay kuha ng kaniyang kamay na kanina pa nakalahad sa akin. I smiled. Hindi pa rin kase ako makapaniwalang ang unang taong minahal ko noon ay nasa akin na. That he is the only one who can make me happy, sad, frustrated and so soft.

Tinangay ng sariwang hangin ang aking buhok. I can feel his warm hands around my waist. He rested his chin in my shoulders.

"This is our only land." Hinayaan ko lang siyang nasa ganoong posisyon.

"Hmm, so ang mga taong tumitingin tingin sa atin kanina ay kilala ka?" I feel his head nodded.

"Yes, I made a promise with them"

What kind of promise? I'm starting to get curious.

"Promise?" I said and turn to him. Nakasabit ang dalawa kung kamay sa kaniyang batok. There I saw how his lips moves. His green eyes landed on my lips. Para bang sinusuri nito ang bawat galaw ng mukha ko.

"My promise?" He pouted. "Nangako ako sa kanilang babalik ako dito kapag may asawa na ako."

I was in shock.

"Hindi mo pa nga ako asawa, e" I spat. He chuckled.

"Magiging asawa pa rin naman kita" He whisper beneath his breath. We stay like that at the moment, hindi ko alam na may dala pala siyang pagkain kaya tumulong akong kunin ang mga iyon. We eat and tease each other. Kasama ang ibang kabataang nakita namin kanina sa lansangan.

"Commander, ang suwerte ni Ate Pretty 'no? Ikay na boyfriend niya. Sabi mo sa'kin noon kapag malaki na ako magiging girlfriend mo'ko, hmmp!" I laugh.

"Rosi, bata ka pa rin. You're still 6, don't worry kapag nagkaanak kami, irereto ko sa'yo" Mabilis ko siyang binatukan.

"Talaga, Commander! Yey! Dapat kaseng pogi niyo rin hihihi"

O my god. Iniimangine ko na kung paano ko palalakihin ang anak namin ng maayos tapos nasa trabaho siya and then this lil girl will come in my son's life. Omoo! Nabulunan naman ako, kaya mabilis akong napa-ubo.

"Are you okay?" Nag-aalalang tanong niya. Tumango ako. I looked at the little girl beside him, that child have a pretty face, pointed nose and nice cheeks. Hindi mo mahahalatang anak siya ng isa sa magsasakang nagtratrabaho sa asyenda nila One.

"Rosi, kapag lalaki ang magiging anak ko, irereto ko siya sa'yo. At kapag babae naman ay magiging kaibigan mo, okay?"

Ngumiti siya ng malapad.

"Sige! Sige, gusto ko 'yan, Ate pretty! Hindi ka lang po pala maganda, mabait ka rin po. Kaya pala naging girlfriend ka ni Commander, e. Hmm. Sige na nga, hindi ko na gusto si Commander. Anak niyo nalang! Basta, promise niyo sa'kin 'yan, ha?"

"Promise, Rosi" I said.

Hindi pa rin matanggal tanggal ang ngiti ko habang nasa byahe kami. One is silently stroking my hair and I am holding his other hand. Nasa condo na kami, gabe nang nakarating kami. We already eat our dinner together and here we are in a couch.

"How many children do you want to have in the future?" Napangiti ako. He really knows how to make conversation like that, kahit gaano ko pa iniiwasang huwag napag-usapan.

"Really? You're asking me that now?" Balik kong tanong. Tumingala ako sa kaniya. I saw how he licked his lower lips.

"Yeah. Paano natin babalikan si Rosi kung wala tayong nabuo?"

"Let's just say after four months. We should value our time this week. Aalis kana" Humina ang boses ko. I can't imagine myself longing for him. Long distance relationship is a new thing for me. Nasanay na akong siya ang nakikita ko araw-araw tapos isang araw wala ng maghahatid sa akin. Siguro mababaliw ako.

"Aw, my langga will miss me so bad" He teased. I glare at him. Bumangon ako. Nakita ko kaagad ang pagtataka sa mukha niya.

"Promise me, kapag nasa Europe kana. Huwag na huwag kang maghanap ng ibang babae." I know this will looks so cringe to him but I don't care. This is my man. My man. Alone. What's mine is mine.

I don't do share it. Kaya paki-patay ng bluetooth at GPS mo.

"Call or text me if you have time. Kung hindi mo gagawin ang ipinapangawa ko, tigang ka pag-uwi. At magpapakasal tayo sa August 25th!"

He is laughing at me right now, god! Ralia, nababaliw kana sa lalaking ito.

"I will gladly obey your orders, Ma'am. Ayoko namang matigang bago ikasal." He said while grinning at me. Mabilis naman uminit ang mukha ko.

I shouldn't said that earlier!