First Love

Kabanata 38

Pregnant

I slowly open my eyes, napangiti ako nang naramdaman ko ang pagyakap nito sa akin. What a wonderful day to start with him. Bilang bagong mag-asawa ay hindi mo talaga maiiwasan ang tampuhan. Noong nakaraang linggo at nagkaroon kami ng kaunting pagtatalo dahil sa damit na susuotin ko, guess what? He punished me. Punish me in our bed. I can't say no to him. Babangon na sana ako nang biglang may parang humuhukay sa aking tyan.

I immediately jump out from our bed, dumiretso ako sa banyo at sumuka. This is weird, ilang araw ng ganito ang umaga ko. Why is that? Sumuka lang ako ng sumuka na parang bumaliktad ang intestine ko sa tiyan. Halos maluha ako sa kakasuka. Naramdaman ko ang paghagod ni One sa aking likod.

"Are you alright? Magpacheck-up na kaya tayo, baby?" He suggest. Umiling ako. Hindi na muna dahil may pasok pa'ko sa trabaho. Marami akong pasyente mamaya. Matapos kung sumuka ay nilingon ko siya. His worried face made my heart melt.

"Baby, araw-araw ka nang nagkakaganyan, nag-aalala na'ko" Aniya sabay bigay ng maligamgam na tubig. Uminom muna ako nang kaunti bago magsalita. "I'm alright, siguro sa kinain ko 'to kahapon." I said.

"Huwag ka nalang munang pumasok ngayon" Mabilis akong umiling.

"Marami akong pasyente ngayon," Sagot ko. I heard him sigh heavily, kung may madalas man kaming hindi mapagkasunduan ay ito. Hindi naman sa nangangailangan ako nang pera pero kailangan ko pa rin magtrabaho para sa sarili ko. Hindi puwedeng aaasa lang ako sa asawa at mga magulang ko. Ibang sitwasyon na ito ngayon. Si One ang nagpasyang magluto nang agahan habang ako naman ang naghanda ng tsaa. We don't like coffee, ayaw naming magka-acid pareho instead tea nalang ang iinumin namin.

Inilapag ko sa lamesa ang dalawang tasa ng tsaa, napangiti ako nang makita siyang papalapit sa direksyon ko na may dalang pagkain. Isang omelette at fried rice ang niluto niya pero bago pa siya makalapit sa akin ay parang binaliktan na naman ang aking sikmura. Mabilis akong pumunta sa banyo para sumuka.

This is odd. Paborito ko pa naman ang omelette, ano ba talaga ang nangyayari sa akin? Lumabas ako banyo.

"Are you really alright, kasi baby ang putla mo. Huwag ka na munang pumasok, sabado naman ngayon. Bukas magpapacheck-up tayo, okay?" Wala sa sarili akong tumango. Umupo ako sa mesa, habang kumakain kami ay nakatabon ang isang kamay ko sa aking ilong. Ewan ko ba, wala namang masama sa omelette pero ayoko sa amoy niya, naduduwal ako. Habang nasa hapag ay nakatingin lang sa akin si One. Pinalakihan ko naman siya nang mata, whatever.

After kong kumain ay dinalaw ako nang antok. What? Kakagising ko lang inaantok na ako kaagad? What's wrong with me? Umakyat ako sa aming silid. Sa ilang buwan na bagong mag-asawa ay nakapagpatayo kami ni One nang bahay. Two-storey lang ang gusto ko, ayoko kasi ng mas mataas. May limang guestroom at may tatlong extra na silid para sa magiging anak namin in the future. Nagfafamily planning kaming dalawa, I told him that, I only want three kids. Depende kung lalaki o babae, basta tatlo lang ang gusto ko. As I want to stay awake, hinihila talaga ako nang antok.

Why I feel so sleepy suddenly?

Next day, is really terrible for me. Nagigising ako nang alas tres ng umaga para lang sumuka, dadagdagan mo pa nang mga ka-weirduhang gusto ko. Naiirita ako kay One, tapos madalas akong naduduwal o nahihilo nang hindi ko malamang dahilan. Mas madalas pa akong natutulog kesa sa kaniya, buong hapon ay tulog ako. Kakagising ko lang, sunday na ngayon at wala akong ginawa kundi ang matulog ng matulog.

"Baby.." I heard. Kahit gising na gising ang diwa ko ay hindi ko siya pinapansin. "Baby.. alam kong gising ka, bangon na please. Kakain na tayo. Hindi ka pa kumain ng dinala ko kanina, you said you want some pancakes with ketchup, pero nang binilhan kita ayaw mo naman." Mabilis akong bumangon at tiningnan siya ng masama.

"Sinusumbatan mo ba ako? Bakit? Ayaw muna sa akin? E 'di huwag kang bumili!" Singhal ko. Nakita ko naman ang kaagad na pagkagulat niya.

O my god! What I am doing?

"Baby, what's wrong with you? Should I call Mandy?" I glare at him. "Call her, magsama kayo!" I said at mabilis na nagtago sa kumot.

Shit, shit! What the hell is happening to me?
Sa sumunod na araw ay hindi ko na kaya, para na akong mamatay dahil sa kakasuka. Mas lalong naging weirdo ang pakiramdam ko, hanggang sa nagdesisyon kami ni One na magpacheck-up sa obgyne. Habang nasa sasakyan kami ay hindi ko maiwasang kabahan pero na-eexcite rin at the same time.

I clearly remember how Mandy looks like when she see her twins. I am excited to be like that. Bakit ba hindi ko naisip kaagad na maaring.. .may laman ito. Wala sa sarili akong napahawak sa aking sinapupunan. If there's a baby inside of it, I will be in tears. Tumigil ang sasakyan hudyat nasa ospital na kami. Bumaba ako habang inaalalayan ni One, para naman kasing umiikot ang mundo ko.

Si Dr. Roseneath Rodrigo ang magiging doktor ko, ayaw ni One sa lalaki. Kaya si Dr. Rodrigo nalang, siya rin kasi ang Obgyne ni Mandy last time. Sumailalim ako sa kaniyang test at ngayon maririnig na namin ang results.

"Well, there's no need to worry about. Your wife is four weeks pregnant. Congratulations"

Oh my god! I am going to be a mother! Yes! Thank you, lord. Thank you for this wonder blessing.

A/N: #Cliffhanger ito. HAHAHAHAHAHA