First Love

Wakas

It all started in one stare. A glass of Vodka and a bar. What a cliché setting, isn't? But then, I fell for him. Siya lang ang nagparamdam sa akin ng sobrang pagmamahal na hindi naibigay ng mga taong inaakala kung ganoon rin ang turing sa akin.

I stare at our child. He grow up so fast, I wish I can see him running around and our house with so much laughter.

"Bacardi!" I called. "Yes, Muma?" I hold his hand.

"Listen, okay?" Tumango siya. "Do you want to visit Pupa? We will pay a visit to him later but first we need to take a bath okay?" He pouted.

"But, Muma, I am already six. I'm big boy na po, I can take my bath alone na" I pinch his nose. He giggles.

"Okay, big boy, go, take your bath"

"Talaga? Ako lang po mag-isa?" Tumango ako.

"Yehey!" Tumalon talon pa ito dahil sa sobrang saya, inihanda ko ang kaniyang damit at hinatid siya sa kaniyang kwarto. Bacardi Johen Stevenson, is our only son. Gusto ko mang magkaroon ng dalawa pang anak but it seems namana ko kay Mama ito. May problema ang pagproduce ko off spring sa kadahilanang pitong taon na kaming kasal ni One ay hindi pa rin nasusundan si Bacardi, ngunit masaya pa rin ako. Dahil God gave us this lovely blessing, a smart and happy child.

Our child.

"Muma, I'm done na po!" Sigaw ni Bacardi mula sa taas. Hindi pa siya masyadong marunong mag-isa but he is always keep trying to be independent sa palagay ko ay ito ang trait na naman niya kay One. He is also jolly outside, mahilig siyang makipaglaro sa mga batang nasa edad niya. Nakuha niya ang mga mata sa kaniyang ama at ang kilay pati buhok. Sa akin naman ang kutis, ilong at labi.

Matapos niyang magbihis ay nagpahatid kami kay Manong Rowe sa pyer. Dito na nagpadesteno ni One for good, at nagbabakasyon lang kami sa America once in a month. Hindi maiwan iwan ni Mama Lex at Papa Mc ang kompanya. Malapit ng matanggal sa serbisyo si One at gusto niya rin I-take-over ang kompanya nila at siya ang magpalago nito.

"Muma look, si Pupa po, oh!" Aniya sabay kaway sa kaniyang ama. One waves back at ilang sandali pa ay lumapit ito sa amin. Napangiti ako, I couldn't ask for anything more. Kontento na ako sa dalawang ito. Sobra sobra na ang blessing na natanggap ko mula sa panginoon.

I am always happy and contented to have them both in my life, I am happy to have a loving husband and adorable child. They are my everything. My strength and my weakness. May God help you to find happiness in life, I wish you all the best. The last chapter of my journey ends here now.

THE END

A/N: Thank you for all the reads and support, thank you so much. Maraming salamat sa paglaan ng inyong oras upang basahin ang aking akda. Mahal ko kayo. Maraming salamat.