~•Όποιος πιστεύει ότι η λιακάδα είναι ευτυχία, μάλλον δεν έχει χορέψει στην βροχή•~
Ακουστικαν χειροκροτήματα από το βάθος κάνοντας τα βλέμματα μας να στραφούν προς τα εκεί...
Ήταν ο ίδιος άντρας με πριν... Αυτός που είχε σκοτώσει τους γονείς μου...
"Μαρσιν Μίλερ" γρίλισα καθώς τα μάτια μου πεταγαν σπίθες έτοιμες να προκαλεσουν ολόκληρη πυρκαγια...
"Από ότι φαίνεται μέχρι στιγμής το παιχνιδι ειναι ισοπαλία" Είπε καθώς στο προσωπο του στολίστηκε ένα αρρωστημένο χαμόγελο...
"Λέω να αφήσεις τους γρίφους και να μου πεις τι τρέχει εδώ περα" Είπα εμφανα νευριασμένη και παρατηρώντας το,ο Ντέιβιντ μου έπιασε τρυφερά το χέρι...
"Μαρσιν κάνε μου την χάρη και άσε μας να φύγουμε θα παρω όλη την ευθυνη" Είπε με την σειρά του καθώς μου έπιασε πιο σφιχτά το χέρι σαν να φοβόταν μην με χάσει...
"Θα σας αφήσω γιε μου αλλά να θυμασαι το παιχνιδι ειναι μεγαλο" Είπε αυτή την φορά ο Μαρσιν και έκανε μεταβολή και εφυγε...
Τι εννοεί το παιχνιδι ειναι μεγάλο;
Ποιο παιχνίδι;
Και κυρίως τι εννοεί με το γιε μου;
Γυρισα κατευθείαν το βλέμμα μου ψάχνοντας για το δικό του...
"Θα σου εξηγήσω άλλη φορά αλλά τώρα πρεπει να φύγουμε" είπε και με οδήγησε προς τα έξω...
°
°
°
°
Είμαστε εδώ και λίγες ώρες μέσα στο αμάξι χωρίς να πουμε ουτε λέξη μεταξυ μας...
Ο καΘενας ήταν χαμένος στις σκέψεις του...
"Είσαι γιος του;" Αποφάσισα και πηρα πρωτη τον λόγο...
Συνέχισε να οδηγάει χωρίς να μου δωσει καμια απάντηση ουτε ενα βλέμμα του...
"Τελικά μου κρυβεις πιο πολλα μυστικά από όσα νόμιζα" Είπα καθώς χάζευα έξω από το παραθυρο...
"Γεννήθηκα στην Οξφόρδη,εμένα σε ορφανοτροφείο μέχρι τα εφτά μου, τότε ήταν που ήρθε ο Μαρσιν,ο πατερας μου, τουλάχιστον έτσι ισχυρίζεται, εγώ ποτε δεν μπόρεσα να τον δω έτσι...Με πηρε και με εκπαίδευσε για να γίνω ο καλυτερος δολοφόνος...Επρεπε βλέπεις να έχει και έναν διάδοχο για όταν πεθανει..." Άρχισε να εξιστορεί μόνος του καθώς δεν είχε παρει στιγμή τα μάτια του από τον δρόμο...
VOUS LISEZ
play with the fire Babe
AventureΗ ανάσα του καυτή και σταθερή άγγιζε τον λαιμό μου... Ενώ το όπλο του άγγιζε το γυμνο δέρμα στα πλάγια της κοιλιάς μου... Η ανάσα μου κόφτη και τα μάτια μου πεταγαν σπίθες καθώς η κρυα λεπιδα του μαχαιριού μου άγγιζε τον λαιμό του... -Δεν σου έχο...