~•Οι άνθρωποι αλλάζουν συνήθως με δυο τρόπους.
Είτε το μυαλο ανοίγει, είτε η καρδιά ραγίζει•~
Λιμάνι Σαουθάμπτον,Λονδίνο"Καλιντα που είσαι τόσες ώρες σε λίγο φτάνει το εμποπρευμα" Ακουσα απ'την άλλη γραμμή εναν από τους συνεργάτες μου να μου φωνάζει...
"Σε πέντε θα είμαι εκεί" Είπα και του το έκλεισα καθώς πάτησα με δυναμη το γκάζι...
Σε λίγα λεπτά είχα φτάσει στην προβλήτα και τότε το καράβι παρκαρε...
Εφτιαξα το όπλο μου λίγο καλυτερα στην κωλότσεπη ώστε να μην φαίνεται και προχωρησα προς τους δικους μου...
"Σε λίγο πρεπει να αρχίσουμε να ξεφορτωνουμε το εμπόρευμα" Ανακοίνωσα και έκανα νευμα στους υπόλοιπους συνεργάτες μου να πλησιάσουν...
Αρχίσαμε να βγάζουμε ενα ένα τα κιβώτια όσο πιο γρήγορα μπορούσαμε και τα βάζαμε στα αμάξια μας πριν μας παρουν πρεφα οι μπάτσοι...
Πήγα να σηκώσω και το τελευταίο κιβώτιο και ξαφνικά μια έντονη ζάλη με έπιασε κάνοντας με να παραπατησω και να μου φυγει το κιβώτιο απ'τα χέρια...
"Έι Καλιντα είσαι καλά;" Με ρωτησε ο Νίκολας καθώς ήρθε και με βοήθησε να στηριχτω πανω του...
"Οχι νταξει όλα καλά απλά είχα μια μικρή ζαλάδα, μην αγχώνεσαι θα ζήσω" Είπα και έσκασα ένα μικρό γελάκι καθώς σταμάτησα να στηρίζομαι πανω του αφου άρχισα να νιωθω καλυτερα....
"Σίγουρα είσαι καλά μήπως θες να σε παμε σε κανένα γιατρο;" Ξανά ρώτησε ο Νίκολας καθώς με κοιτουσε λίγο ανήσυχα...
Δεν προλαβα να απαντήσω καθώς σειρήνες άρχισαν να ακουγονται απ'το βάθος...
Μπήκαμε κατευθειαν ο καθένας στο αμάξι μας και ξεκινήσαμε να οδηγάμε προς την αποθήκη μας...
Αρχισαν να ακουγονται πυροβολισμοί και δεν μου πηρε και πολυ για να καταλάβω οτι κάποιοι απ'τους δικους μας ανταλλαζαν πυρά με την αστυνομία...
Αλλά δεν ήμουν σε θέσει να βοηθήσω και το ήξερα έπρεπε να ακολουθήσω το σχέδιο και να παω στην αποθήκη όσο το δυνατόν το συντομότερο και να αφήσω το εμπόρευμα...
----------------------------------------------------Κάθομαι στο γραφείο μου και περιμενω τηλέφωνο από τον Νίκολα με έχει φάει η αγωνία...
Σήμερα θα πηγενε η Καλιντα με κι άλλα μέλη απ'την ομάδα της να παρουν το εμπόρευμα τους...
ESTÁS LEYENDO
play with the fire Babe
AventuraΗ ανάσα του καυτή και σταθερή άγγιζε τον λαιμό μου... Ενώ το όπλο του άγγιζε το γυμνο δέρμα στα πλάγια της κοιλιάς μου... Η ανάσα μου κόφτη και τα μάτια μου πεταγαν σπίθες καθώς η κρυα λεπιδα του μαχαιριού μου άγγιζε τον λαιμό του... -Δεν σου έχο...