Chapter 18

7.9K 431 65
                                    

Κατεβαίνω κάτω και με ένα σήκωμα του χεριού χαιρετάω τους γονείς της.
«Καλησπερα», λέω ευγενικά, για να με συμπαθήσουν.

Θα έχω και ένα μέλλον με την κόρη τους, να με συμπαθήσουν από την αρχή...

«Γεια σου αγόρι μου». Με χαιρετάει με ένα χαμόγελο ο πατέρας της. «Κάθισε», μου δείχνει την θέση μου η μητέρα της και εγώ με ένα γνεψιμο κάθομαι στην καρέκλα που προορίζεται για εμένα.

«Η Φαίδρα;» Η μητέρα της σερβίρει τα πιάτα και μια υπέροχη μυρωδιά τρυπάει ευχάριστα τα ρουθούνια μου.

«Μου είπε να κατέβω και θα έρθει»,
της λέω και πίνω λίγο από το νερό μου, και ο πατέρας της αφήνει το μεγάλο τάμπλετ του δίπλα στον πάγκο της κουζίνας και στρέφει το βλέμμα του επάνω μου.

Όλως παραδόξως ποτέ δεν τον είχα γνωρίσει καλά. Δηλαδή δεν είχα έρθει σπίτι της Φαίδρας γιατί δεν με ενδιέφερε καθόλου η τύπισσα αλλά αυτό άλλαξε τους τελευταίους μήνες.

Είναι διαφορετική από πέρυσι, όχι μόνο εμφανισιακά αλλά την έχω γνωρίσει καλύτερα. Είναι ξεχωριστή, δυναμική, υπερασπίζεται το δίκιο της και δεν είναι πουτανα σαν τις περισσότερες στο σχολείο μας.

Βέβαια δεν παύει να μου σπάει τα νεύρα κάθε φορά που συναντιομαστε αλλά νταξει. Υποθέτω είναι στοιχείο του χαρακτήρα της όμως δεν παραπονιέμαι γι'αυτό.

«Απο πότε ξεκίνησες να κάνεις παρέα με την κόρη μου;» Με ρωτάει εκείνος, και επανέρχομαι στην πραγματικότητα, αφήνοντας για λίγο στην άκρη τις σκέψεις μου όσον αφορά την Φαίδρα.

«Απο πέρυσι κάναμε παρέα.».
Λέω το αυτονόητο.
Δεν γίνεται να μην με θυμάται.
Εξάλλου τόσες φορές είχαμε έρθει με τα παιδιά να πάρουμε την Φαίδρα από το σπίτι της, είτε για να πάμε σε κάποιο κλαπμ ή ακόμη και καθημερινές ημέρες.

«Ναι ναι το ξέρω. Εννοώ εσείς οι δύο.
Δεν συμπαθούσε ιδιαίτερα ο ένας τον άλλον. Τον τελευταίο καιρό έχετε έρθει πολύ κοντά», συμπεραίνει και με καρφώνει με τα μάτια του.

«Ναι. Έχουμε αρχίσει να κάνουμε παρέα και οι δύο μας. Η κόρη σας είναι καλή τώρα που την γνώρισα καλύτερα», λέω ήρεμα και εκείνος γελάει.

«Μόνο παρέα κάνετε;» Σμίγει τα φρύδια του.

Πριν πάω να μιλήσω παίρνει τον λόγο η μητέρα της. «Σταμάτα! Μην τον φέρνεις σε δύσκολη θέση», τον μαλώνει η γυναίκα του και εκείνος μαζεύεται.

MINE? [✓]Where stories live. Discover now