Chapter 3- The Trip to Manila

17 1 0
                                    

Kayla's POV

April 09, 2026
7:30 AM

Hindi pa rin ako makapaniwala sa nakikita ko. Si Engineer Baldos nga kaya 'to? Teka, bakit parang mas gumwapo yata siya?

"Alam kong guwapo ako pwede mo ng isara yung bibig mo at baka tumulo yung laway mo Wifey," saad niya sabay kindat.

Seriously? Wifey?

The Great Alessandro Baldos?

Is that you?

But wait, di ako dapat magpahalata na halos malaglag na yung panty ko kani kanina lang HAHAHA

"Excuse me? I would appreciate kung magsosorry ka sa pagbangga mo sa akin."

"Okay. Sorry na Wifey. Ang sungit mo naman. Anong ginagawa mo rito?" Tanong niya.

"Unang una sa lahat, stop calling me Wifey. At para sagutin yung tanong mo, siguro maglalaba ako kaya ako nandito," mataray na sagot ko.

And then he chuckled.

"Okay fine Kayla. Stop being sarcastic and cold kasi I badly missed you," sagot niya sabay tingin sa mga mata ko.

Marami pa sana akong sasabihin pero narinig ko na tinatawag na ang mga pasahero ng flight ko.

"Engineer Baldos, thank you for missing me but I have to go," mabilis kong sagot sabay diretso sa departure area.

April 09, 2026
8 AM

Nakaupo na ako nang maayos sa pwesto ko at patulog na sana nang marinig ko na naman yung boses niya.

"What a coincidence Wifey? Mukhang para sa akin ka talaga. What do you think?"

Nakangising saad ni 2nd Engineer Alessandro Baldos, Valedictorian ng batch niya na dalawang taong mas matanda sa akin at dating may gusto sa akin.

May 15, 2021
9 PM

"Kayla! Bilis! Pinapatawag ka ni Sir Baldos sa opisina ng mga Officers!" Tawag ng buddy ko na si Mariz Nueve.

"Oo na eto na po madam," mabilis kong sagot sabay diretso sa opisina ng mga Officers.

Hindi ko talaga maintindihan kung bakit pinapatawag ako eh alas-nuwebe na ng gabi at higit sa lahat, plebo pa ako.

Plebo o Plebian ang tawag sa mga 1st year students ng mga Maritime o Military Academy.

Sa Maritime Academy of Asia and Pacific sa Bataan nga pala kami nag-aaral nila Engr. Baldos.

Kinakabahan ako dahil hindi ko talaga alam kung bakit niya ako pinatawag.

Kakatok na sana ako pero bigla na niya akong pinagbuksan ng pinto at pinapasok.

"I badly want you Ruiz. I need you. I love you. Hindi ko alam kung anong ginawa mo sa akin pero unang beses palang kitang nakita sa'yo na ako. Gustong gusto kita. Wifey, please be mine. Gagraduate na ako bukas. At pag nangyari yon, magiging legal na tong nararamdaman ko para sa'yo," pag amin niya.

Wala akong masabi dahil gaya niya, gustong gusto ko na rin siya kaya lang hindi pa ako handang sumugal uli.

"I-i-i'm sorry. Hindi pa ako handang sumugal uli. Maniwala ka sa akin. Gustog gusto rin kita pero mas lamang yung takot kong mawasak na naman ako pag iniwan ako. I want you too but I can't," mautal utal at umiiyak kong sagot sa kanya.

He has always been there for me. Mahirap man ang buhay dito sa MAAP, lahat gumagaan dahil sa kanya.

Isang ngiti palang, tila nabubuhayan na ako ng lakas ng loob. Pero bawal ang nararamdaman namin dito.

April 09, 2026
8 AM

Hindi ako agad nakasagot dahil tila ba wala akong masagot sa kanya dahil tanging ngiti niya lang at mga alaala namin noon ang tumatakbo sa aking isipan.

"Yeah. What a coincidence kaya please umupo ka na at manahimik dahil inaantok na ako."

"Okay fine. But I want you to know na sobrang saya kong makakasama kita pabalik sa Manila kahit isang oras lang."

Pumikit na ako nang bigla kong naramdaman ang isang halik sa ulo ko.

"Seriously? Baldos ano ba?" Naiirita kong tanong.

"I'm sorry. Nasanay lang," sagot niya.

Sa pangalawang pagkakataon sinubukan kong matulog pero paano ko magagawa yon eh dahan dahan niyang hinawakan ang kamay ko.

"Please Wifey. Kahit eto lang. Isang oras lang na hawak yung kamay mo," pakiusap niya.

Naiirita ako dahil kung umakto siya ay akala mo hindi niya ako sinaktan pero alam ko sa sarili kong masayang masaya ako na magkasama kami ngayon.

Idagdag mo pa na magkahawak ang mga kamay namin. Sobrang higpit aakalain mong ayaw na niya akong pakawalan pa uli.

Maisip ko palang kung gaano namin minsang minahal ang isa't isa ay kilig na kilig na ako at ang resulta, labis na pamumula ng aking pisngi.

Kaya upang itago ito, sumiksik nalang ako sa may bintana.

Isang oras kaming magkahawak kamay.

Isang oras kaming magkasama ngayon na pwede na.

Isang oras pabalik sa Manila-lugar na ayaw ko na sanang balikan.

-----------------------------------------------------------

What's up mamshies? Nagustuhan niyo ba ang moment ni Kayla at Engr. Sandro? I hope you did because I loved it!

Up next is Sandro's POV! Yehey! Kaso isa palang si Sandro sa mga lalaki sa nakaraan ni Kayla.

Sino pa kaya ang ibang magbabalik?

#KayRo team ka na ba?

The Fire And Water's TaleTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon