အမုန္းသင့္ အိပ္မက္
Part.20
Writer - SaungAngel ( Author _ M )
၁၉၉၆ မတ္လ ၂၈
အမုန္းဆက္ စံအိမ္
ေဆာင္းအကုန္ ေႏြအကူး မတ္လ၏အပူဒဏ္က
ေႏြေရာက္ျပီဆိုတာ ထင္ဟပ္ျပလို႔ေနေပျပီ။
သို႔ေပမယ့္ ကုန္ဆံုးသြားျပီးတဲ့ေလးႏွစ္တာဟူေသာ
အခ်ိန္ကာလတစ္ေလ်ွာက္လံုး အေၾကာင္းကိစၥမရိွရင္
အိမ္အျပင္သို႔မထြက္တတ္ခဲ့ေသာ တစ္ေယာက္ေသာသူကေတာ့ ထိုစံအိမ္ၾကီးအတြင္းမွာသာ အထီးက်န္တဲ့
သူ႔ဘဝၾကီးကို ျဖတ္သန္းရတာၾကိဳက္ႏွစ္သက္တဲ့
အတြက္ေၾကာင့္ သူေနထိုင္ရာေနရာအနီးတစ္ဝိုက္က
မည္သူ႔ကိုမွအေပါင္းအသင္းမလုပ္ဘဲေနခဲ့တဲ့သူ။
သူ႔စံအိမ္အနီးမွာ စံအိမ္အသစ္တစ္ခု လြန္ေလခဲ့ေသာ
ႏွစ္ႏွစ္ခန္႔ကေဆာက္လုပ္လို႔ျပီးသြားတယ္ဆိုတာကို
လည္း သူ႔နဲ႔မဆိုင္သလိုေနခဲ့သူပင္ျဖစ္ေလသည္။
“ အိမ္ရွင္တို႔…အိမ္ရွင္တို႔…ရိွၾကပါသလားခင္ဗ်ား…”
စံအိမ္အျပင္ဘက္ကေနလွမ္းေခၚေနပါေသာ
ထိုေခၚသံရွင္ေၾကာင့္
ဘယ္တုန္းကမွ အျပင္ကေနေခၚသံၾကားတိုင္း
ထြက္မေတြ႔တတ္ပါတဲ့
အမုန္းဆက္စံအိမ္ သခင္ေလးတစ္ေယာက္
အိမ္အျပင္ကိုထြက္လို႔လာခဲ့မိေလ၏။
* ဒါက လူလား
အဲ့ေလာက္ေခ်ာတဲ့သူရိွလို႔လား
ဒီေလာက္ေခ်ာတာ ဘယ္လိုမွလူမျဖစ္ႏိုင္ဘူး
ဥစၥာေစာင့္ပဲျဖစ္ရမယ္*
ထိုသို႔စိတ္ထဲကေနမွတ္ခ်က္ေပးေနပါေသာ
အသက္ဆယ့္ကိုးႏွစ္အ႐ြယ္ေရာက္လို႔ေနျပီးျဖစ္တဲ့
အမုန္းဆက္ စံအိမ္သခင္ေလး ဝသုန္ေလမာန္။
“ ဘာကိစၥလဲ…”
နဂိုကတည္းကိုက မ်က္ႏွာထားမာ႐ံုတင္မက
အသံကိုလည္း ခပ္မာမာသာေျပာတတ္တဲ့ ဝသုန္။
“ မနက္ျဖန္အစ္ကို႔ေမြးေန႔အတြက္…ညီေလးတို႔ကိုလာဖိတ္တာပါ…”
“ ေနရာကေတာ့…သူရိယစံအိမ္ပါ…”
“ လာေပးပါေနာ္…ညီေလး…”
* ဒီအစ္ကို႔အသံေလးက ခ်ိဳလိုက္တာ
ငါ့နဲ႔တစ္ျခားစီပဲ
အစ္ကိုေတာ့ ငါ့အသံၾကားျပီး ငါ့ကိုအထင္ေသးသြား
ျပီလားမသိ*
ŞİMDİ OKUDUĞUN
အမုန္းသင့္ အိပ္မက္ ( Z+U)
Romantizmအမုန္းသင့္ေနေသာ အိပ္မက္ကေနႏိုးထေစနိုင္တာ အခ်စ္တစ္ခုတည္းသာရိွတာပါ။
