GECE (Kitap oldu)

1.Bölüm

Karnına yediği tekmeyle uykusundan uyanmıştı genç kadın, şu sıra karnında ki yaramaz oğlu tekmeleriyle uyandırıyordu her sabah annesini. Gece yüzünde ki gülümsemesiyle iyice şişmiş olan karnını okşadı bir ay sonra kolları arasına alabilecekti minik meleğini o günü dört gözle bekliyor heyecanından yerinde duramıyordu.

Sinan uyanmış karnını okşayan güzel karısını seyrediyordu. Ne çok seviyordu bu kadını üç yıllık evli olmalarına rağmen her gün daha fazla seviyor aşık oluyordu. Belki de bir ömür onu sevmeye doymaya yetmeyecekti Sinan için. Dirseği üzerinde doğrulup bebeğiyle sohpet eden kadındaydı gözleri. Hamilelik bu kadar yakışır mıydı bir insana, zaten güzel olan karısı bebekleri sayesinde eşşsiz bir kadına dönüşmüştü. Sinan sekiz aylık hamile olan karısının kendi papucunu çoktan dama attığının farkındaydı elbet, daha annesinin karnında olan oğlu şimdiden güzel karısını kıskanmasını sağlıyordu. Gece bebeğine aşırı düşkün bir anneydi Sinan emindi ki bu zamana kadar görüp görebileceği en iyi anne Gece olacaktı. Bu kadın hayattı, ondan öncesini yaşamış olarak saymadı hiçbir zaman, Gece'yi gördüğü ilk an nefes almaya başlamıştı ve son nefesinde yine o olacaktı bundan adı kadar emindi.

"Baban kadar yakışıklı olacağından eminim ama şimdiden söyleyeyim eve kız atmak kesinlikle yasak" karnına yediği ufak tekmeyle annesine söz veriyordu minik bebeği. Gece oğluyla sohpet etmeye bayılıyordu onu anladığına duyduğuna emindi şayet meleği annesinin her sözünde karnında kıpr kıpır hareket halindeydi.

"Bırakta oğlum rahatça çapkınlık yapsın. Hem babası ona kız tavlama tekniklerini bizzat kendi öğretecek" diyen Sinan karısının karnını okşamaya başlamıştı. Gece kocasına çevirdi bakışlarını Sinan'a her baktığında hala kalbi sıkışıyordu çok yakışıklı bir kocası vardı. Yıllar geçip giderken aşkı azalmamış tersine gün geçtikçe artmıştı.

"Oğluma kıyamam ama babasının gözlerini oyarım" tek kaşını kaldırmış kocasının yakışıklı yüzünü seyrediyordu.

"Bu gözler senden başkasına bakacaksa eğer, layığı kör olmaktır Gecem" güzel karısının dudaklarına uzanmış yakıcı bir öpücük bırakmıştı bal dudaklarına. Gece'nin siyah saçlarına gömdü burnunu, karısının portakal çiçeği kokusunu derin derin soludu. Çok şanslı bir adamdı şu an kollarında tuttuğu kadın ona bir aile vermişti. Karşılık beklemeden sadece kendisi olduğu için sevmişti.

"Seni sevdiğimi söylemiş miydim" diyen Gece kocasının ensesinden tutup daha çok sokulmuştu dudaklarına. Sinan karısının üzerine ağırlığını vermeden uzanıp Gece'nin doldun dudaklarını eritircesine uzun uzun öpüyordu.

"Hmm en son dün gece duymuştum galiba" dudaklarını boynuna yönlendirip yakıcı öpücüklerini birbiri ardına sıralıyordu.

Gece boynunda hissettiği dudaklarla kendinden geçmek üzereydi. Sinan'ın saçlarına geçirdi elini, daha fazlasını alabilmekti istediği.

Karısının niyetini anlayan Sinan boynuna son bir öpücük bırakıp geri çekildi. Gece yarım kalan tutkusuyla kaşlarını çattı sevdiği adama.

"Bu yaptığın haksızlık" dedi dudaklarını büzerek. Kocası hamile olduğundan itibaren fazla yaklaşmıyordu karısına. Gece yüzsüzlüğü ele alıp onu kandırmasa bütün hamileliği boyunca kırılacak bir vazo gibi müzeye saklayacaktı.

"Bu sefer beni kandıramazsınız küçük hanım. Doktorun dediğini unuttum sanma son aylar sakıncalı" dedi Sinan karısının cam mavi gözlerinin içine bakarak. Kendisine zor hakim oluyordu zaten, bir de karısının bu istekli halleri dayanma sınırını yerle bir ediyordu. Bebeklerine zarar vermekten korktuğu için uzak durmaya çalıştıkça güzel karısı uslu durmuyordu.