Sürenin bittiğini söyleyen salon görevlisiyle kitapçığımı kapatıp teslim ettim. Annem ve babam bahçenin dışında bekliyorlardı. Heyecanım soruları görene kadar sürmüş yapabileceğimi kendime hatırlatarak rahatlamıştım. Kimya, biyoloji ne kadar kolaysa fizik o kadar kazıktı. Matematik bile iki soru dışında zorlamamıştı ya neyse.
Annemlerin yanına ilerleyip merakla bakan yüzlerine gülümsedim. "Güzeldi. Korkulacak bir şey yok."
"Sen benim kızımsın. Tabi olmayacak. Aslan kızım." diyerek sıkıca sarıldı babam. Ne olursa olsun benim caanım babamdı o. Annemi de kolunun altına alıp arabanın kilitlerini açtı. Benim asıl merak ettiğim Yağız'dı. Telefonumu annemden alıp mesaj attım ona.
Alya: Sevdicekim nasıldı sınav?
Anında çevrimiçi oldu. Yiğidim benden mesaj bekliyormuş meğersem. Aşk lopum.
Yiğido'm: Matematik zorladı biraz. Onun dışında güzeldi güzelim.
Yiğido'm: Senin nasıldı?
Alya: Nalett fizikkk:/
Yiğido'm: Çocuklar buluşma ayarlıyorlar seni almaya geleceğim.
Yiğido'm: İyi ol güzelim.
Alya: Sende Adam:-]
"Yağız'ın nasıl geçmiş?" diyen annemle kapattım telefonu. "İyiymiş onunda. Sınav zor değildi. Sadece beni fizik, onu da matematik zorlamış."
Annemler Yağız'ı severlerdi. Bir buçuk yıl olmuştu beraberliğimizde. Onu sevmiş ve güvenmişlerdi. Ailem onu kabullenmişlerdi. Aynı onun ailesinin beni kabullenip kızlarıymışım gibi davranmaları gibi. Ah Yiğido'm ah!
Tipini yediğimin çocuğu. Ara sıra kavga etsekte o, beni alttan almış ve bir şekilde aramızdaki kırgınlığı sonlandırmayı başarmıştı her seferinde.
Araba bizim sokağa girince park edip indik. Odama girene kadar ne giyeceğim düşüncesiyle kavruldum. Giydiklerim ise tereddütsüz siyah kot ve siyah tişörtüm oldu.
Denny arıyor...
"Ooo birileri sevgilisinden fırsat bulup beni arayabildi dimekk. Buyrun Deniz Hanım sizi dinliyoooree."
"Alya, sana ihtiyacım var. Parka gelebilir misin?"
Ağlar gibi çıkan sesiyle endişeyle kaşlarım çatıldı. "Deniz ne oldu kuzum? Bid sorun mu var?"
"Buraya gelince konuşuruz. Lütfen çabuk ol."
O telefonu kapatırken gelen mesaja baktım.
Yiğido'm: Güzelim acil bir sorun çıktı. Sonra görüşücez. Dikkatli ol.
Alya: Umarım çok büyük bir şey yoktur. Sende sevgilim.
Kot ceketimi ve sporlarımı giyip çıktım evden. Parkın oraya koştur koştur ilerledim. Bankların hiçbirinde göremedim Deniz'i. Aksine tahterevallinin, salıncakların, kaydırakların tutunma kısımlarına balonlar takılmıştı. Bacağıma vuran elle kafamı eğdim. Elindeki uçan balonları elime tutuşturan küçük "Köşedeki kafeye gidecekmişsin abla." dedi.
Heyecanla elimdeki balonlarımda mahallenin bilindik kafesine ilerledim. Ben buraya Deniz için gelmemiş miydim yahu?
Kafenin panjurları inmiş içerisi görünmüyordu. İki bina ve sokak arasında kalan kafenin kapısından bile ışık sızmıyordu. Korku ve heyecanla içeri girmemle kapı kapanıp camlarının panjurları çekildi. Adrenalin tavan be ya.
Aniden açılan ışıkla konfeti patladı. Başımdan dökülen gül yaprakları ve önümde diz çökmüş Yağız'la kalbim.. anlatamayacağım kadar hızlıydı. Gülen yüzüyle bana bakıyordu Yiğidim. Ona o kadar odaklanmıştım ki etrafımızı saran bizimkileri anca fark edebilmiştim.
"Öyle havalı girişler yapamam belki ama denerim en azından. Öhöm. Tam tamına bir sene dört ay bir hafta önce seni sevdiğim için beni evden kovmuştun. Seni sevdiğimi söylediğimden bir ay on beş gün önce bana bir mesaj gelmişti. Şimdi ben sana soruyorum. Sütü kahveye, çikolatayı süte, ayı güneşe, seni de kendime Allah'ın emri peygamberin kavli. Hadi evlenek. Benimle evlenir misin güzelim?"
Gözyaşlarımla salladım kafamı. Erken veya geç. Ben bu adamı çok seviyordum. "Evet. Seninle evlenirim Yiğido'm."
Ayağa kalkıp tek taşı parmağıma geçirdi. "Bu iki alyansı ailelerimizle takmak isterim. Sözü bir kez aldım hatun. İkincisini ailelerimiz şahitliğinde bu alyanslarla ait kılarız." [multi]
