When 30-year-old Golda learns she only has a year to live due to cancer, she decides to relive her youth by going back to high school by bribing the principal. But as she attends classes disguised as a teenager, she finds that the students she meets...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
You have to be brave to hear all their criticisms but you gotta be fierce to face them and say 'I don't care'
/1/ Who's that Bitch?
[GOLDA]
"TAPOS ka na ba?" umungol muna siya ng malakas bago tumigil atsaka ko siya hinawi paalis sa ibabaw ko.
"I love you."
Hindi ko pinansin ang sinabi niya at pinulot ko 'yung mga damit ko sa sahig. Naramdaman ko 'yung paghawak niya sa likuran ko ng hindi ko siya pansinin. Tumayo ako para magbihis.
"What's wrong, babe?"
"Last na natin 'to." Sagot ko sa kanya habang nagbibihis.
"Ano'ng last? Are we over?" nilingon ko siya at nakita ko ang gulung gulo niyang ekspresyon. Ang lakas din ng feeling ng punyetang 'to, hindi naman kami.
"Una sa lahat, Luigi, walang tayo," paglilinaw ko sa kanya.
"So, what then? Sawa ka na ba sa'kin? Sino naman ang tatawagan mo sa oras ng kailangan mo—"
"May sakit ako," natigilan siya nang sabihin ko 'yon at dahil demonyo ako, parang gusto ko siyang pagtrip-an. "AIDS daw sabi ng doktor."
"F-fuck?! Bakit ngayon mo lang sinabi?!" halos dumagundong 'yung boses niyang parang paiyak.
Hindi ko napigilan 'yung sarili ko at kaagad akong humagalpak ng tawa. Hindi pala talaga ako pwedeng mag-artista dahil palpak 'agad ang pag-arte ko.
"Joke lang, tanga!" sabi ko sabay tawa. Nang makapagbihis ako'y kaagad kong binato sa kanya 'yung mga damit niya. "May pupuntahan akong malayo, kaya huwag ka nang mag-expect na tatawagan kita ulit."
"Are you telling me that this is your last laid?" narinig ko ang marahan niyang pag-tawa na may halong pang-uuyam. "Dapat pala akong ma-proud?"
"Oo," hinagis ko sa kanya ang isang kahon, hindi niya 'yon nasalo at tumama sa mukha niya.
"Aray! Ano 'to—relos?"
"Pamasko ko sa'yo. Bye, Luigi."
"Pero June pa lang ngayon—"
Hindi ko na siya pinansin at kaagad akong lumabas ng silid. Pagbaba ko'y kaagad akong pumara ng taxi. Makalipas ang isang oras ay huminto ang sasakyan sa tapat ng isang commercial building, pagbaba ko ay kaagad akong namukhaan ng guard at mabilis ako nitong sinalubong upang payungan.
