When 30-year-old Golda learns she only has a year to live due to cancer, she decides to relive her youth by going back to high school by bribing the principal. But as she attends classes disguised as a teenager, she finds that the students she meets...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Life won't baby you; it'll push you to depths of hell to shape your destiny. Are you ready to burn?
/6/ What is Ikigai?
[KAHEL]
"ILANG hours?" tanong ng babae sa counter habang nakatutok sa screen ng computer at ngumunguya ng chewing gum.
"Ah... Hindi po ako magko-computer, itatanong ko lang po kung may bakante po bang trabaho rito?" tumingin sa'kin ang babae at nakita ang mapanghusgang tingin sa kanyang mga mata. "Kahit ano pong trabaho, taga-linis, taga-bantay—"
"Hindi kami hiring," putol sa'kin ng babae at bumalik ang tingin niya sa computer. Ilang segundo rin akong nakatayo nang magsalita ulit ito. "Kung hindi ka naman costumer lumayas ka na."
Wala akong ibang nagawa kundi lumabas. Tiningnan ko muna ulit ang computer café bago ako naglakad paalis. Tumingin ako sa suot kong relos at nakitang alas otso na ng umaga, oras na ng klase pero nandito pa rin ako.
Nang makarating ako sa may plaza ay umupo ako sa isang bakanteng mahabang upuan. Kitang kita ko ang paglabas ng mga tao sa simbahan, kakatapos lang kasi ng pang-umagang misa. Maya-maya'y may tumabi sa'kin na mamang pulubi, base kasi sa itsura niyang madungis at may grasa sa mukha at braso.
"Ang unfair talaga ng mundo, ano?" narinig kong nagsalita 'yung mama. "Bakit kaya kung sino pa 'yung mga kurakot ay siyang lalong yumayaman?" napatingin ako sa kanya at nakita kong nakatingin siya sa may puno 'di kalayuan kung saan may nakasabit na poster ng mayor ng bayang 'to.
"Siguro, gano'n talaga kapag hindi nag-aral," sabi ulit ng mamang pulubi at tumingin sa'kin. "Wala kang moralidad na sinusunod, ang nasa isip mo lang eh kung paano yumaman. Kaya siguro karamihan sa mga milyonaryo ay mga hindi nakapagtapos ng pag-aaral."
"Ho?" iyon lang ang nasabi ko dahil hindi ko alam kung ano'ng gusto niyang iparating sa'kin.
"Ano'ng sa tingin mo, hijo? Agree ka ba sa sinabi ko?" medyo nawiwirdohan ako sa kanya pero ewan ko ba't nakikinig pa rin ako.
"Na alin ho?"
"Na karamihan sa mga milyonaryo sa mundo ay hindi nakapagtapos ng pag-aaral."
Napakibit balikat ako sa sinabi niya, "Parang ang dating ho sa akin ay hindi ko na kailangang mag-aral kung totoo 'yung sinabi ninyo." Nagulat ako nang biglang tumawa ang mama.
"Inhinyero ako, hijo, akala ko noon kapag nakapagtapos ako't nakakuha ng lisensya ay aangat ako sa buhay," nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya. Engineer siya? "Halatang nagulat ka, akala mo siguro ay pulubi ako, ano?"
