When 30-year-old Golda learns she only has a year to live due to cancer, she decides to relive her youth by going back to high school by bribing the principal. But as she attends classes disguised as a teenager, she finds that the students she meets...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Don't confuse love with indebtedness. Love is unconditional
/15/ Curious Golda
[GOLDA]
NAALIMPUNGATAN ako nang tumama 'yung sikat ng araw sa mukha ko. Nang iunat ko 'yung mga kamay at paa ko ay naramdaman ko na may tao sa tabi ko. Kinusot ko muna 'yung mata ko bago tumingin sa gilid at nakita ko siyang nahihimbing.
Puta.
Si Markum. Tumingin ako sa ilalim ng kumot at nakitang parehas kaming walang saplot.
Bumangon ako at napasabunot sa buhok ko. Puta ka talaga, Golda. Niyaya ka lang magpakasal kagabi sumama ka naman sa kama?
May nangyari sa'min kagabi. Hindi ko ide-deny na nasiyahan at nasarapan naman ako, ewan ko siguro dahil kailangan ko lang din? Hindi ko tinanggap 'yung alok niya pero ang naalala ko ay uminom kaming dalawa kagabi tapos ayon na.
Maingat akong umalis sa kama at nagbihis. Nang hindi pa rin siya nagigising ay lumabas ako ng kwarto at pumunta sa kusina.
Habang nagtitimpla ng kape ay hindi pa rin ako mapakali. Hindi dahil sa nangyari sa'min—kundi sa mga sinabi niya kagabi. Ako? Babalik sa kanya?
Napahinga ako ng malalim. Oo, may nakaraan kami ni Markum. Bago pa ako naging successful sa business at naging mayaman, nakilala ko siya sa pinagtatrabahuan kong bar. Parehas kaming naghihikayos sa buhay. Naging kami pero hindi rin nagtagal, pero hindi siya umalis sa buhay ko dahil gusto niya raw akong tulungan sa pangarap ko.
Maraming taon na ang lumipas, bakit ngayon sasabihin niya na bumalik ako sa kanya? Dahil ba mamamatay na 'ko?
"Good morning."
"Ay kalabaw!" halos mapatalon ako nang maramdaman ko 'yung hininga niya sa batok ko. Nakita ko siya na nakasuot na ng damit. "Ano ka ba naman! Aatakihin ako sa'yo!"
"About last night..."
Aba, talagang gusto niya pang pag-usapan, wala ng intro intro?
"Dala lang ng init 'yung kagabi, Markum. Walang meaning 'yon," sabi ko at tinalikuran ulit siya. "Baka nakakalimutan mo kung sino ang boss mo rito."
"Alam ko—"
"Alam mo naman pala," humarap ulit ako sa kanya. "Kaya gawin mo 'yung trabaho mo."
"Seryoso ako sa alok ko sa'yo kagabi," biglang lumambot ang boses niya. "I just wanted you to settle down and live normally."
"Normally? Bakit? Ano ba sa palagay mo ang buhay ko ngayon? Abnormal?" naniningkit kong tanong.
"I know you're disguising yourself as a student at that school because of your older brother," natigilan ako nang sabihin niya 'yon. "You want to find out the truth kung bakit namatay ang kuya mo."
