အတိတ်ဘ၀က ချစ်ရသူ S1 (Completed) {Uni}

😍2😍

သူရိန်​နေမင်းရဲ့ အလင်း​ရောင်​က ပြတင်း​ပေါက်​မှ တဆင့်​ကုတင်​ပေါ်​တွင်​ခြေကားယားလက်​ကာယားအိပ်​မောကျ​နေတဲ့​ဝေ့၀ူရှန့်​မျက်​နှာ​ပေါ်သို့ ဖြာကျလာသည်​။​နေ​ရောင်​ကို မလိုလားစွာ​စောင်​ကို​ခေါင်းမြီးခြုံပြီး ထပ်​အိပ်​နေလိုက်​သည်​။

*​ဟေ့​ထ​တော့ Leader ကြီး*

*အိပ်​ချင်​သေးတယ်​အားချန့်​ရာ။ ဒီ​နေ့ အားလပ်​ရက်​လေ။  ဘာမှ မှ မရှိတာကို*

*အိပ်​ချင်​ရင်​လည်း ဆက်​အိပ်​လေ။ မမက ကြာစွယ်​စွတ်​ပြုတ်​လာပို့သွားတယ်​။ အစားပုတ်​လွန်းတဲ့ Member​တွေနဲ့ဆို မင်းအတွက်​မကျန်​..ကျန်​*

*ငါ ထပြီ။ မမရဲ့ ကြာစွယ်​စွတ်​ပြုတ်​ကို ဘယ်​သူမှ မ​ကျွေးဘူး။*

ကျွန်​တော့်​စကားမဆုံး​သေး အိပ်​ယာက​နေ လူးလဲ ထလာတဲ့ အားရှန့်​။ ဘယ်​ဘ၀ကတည်းက ကြာစွယ်​စွတ်​ပြုတ်​ကို ငတ်​ပြတ်​လာလည်း မသိ။ ကြာစွယ်​ဆိုတဲ့ အသံကြားတာနဲ့ ဘာကိုမှ ဂရုမစိုက်​တဲ့​ကောင်​စုတ်​လေး။

*​ဟေ့ ငါ့အတွက်​ချန်​ထားကြအုံး အကုန်​မစားနဲ့*

မီးဖို​ချောင်​ထဲ အ​ပြေးဝင်​လာတဲ့​ဝေ့၀ူရှန့်​။ သူ့ကို ကြည့်​ပြီး Member​တွေ အားလုံး ရယ်​မိကြသည်​။

အားလီ - အားရှန့်​လာထိုင်​။

​ဝေ့ - မမ​နောက်​တစ်​ခါ ကြာစွယ်​စွတ်​ပြုတ်​လာပို့မယ်​ဆို ကြိုဖုန်းဆက်​။ ဒါမှ ကျွန်​တော်​အရင်​စားရမှာ။

၀မ်းနင်​- Ge ရယ်​အခုထိ ဘယ်​သူမှ မစားရ​သေးပါဘူး။ မမ​ရောက်​လာချင်း ကျန်းချန်​Ge က အစ်​ကို့ကို သွား​ခေါ်မယ်​ဘယ်​သူမှ မစားကြနဲ့လို့ မှာထားလို့ မစားရ​သေးပါဘူးဗျာ။

အားလီ - ကဲပါ လာထိုင်​စားကြ။ Ent ကို သွားရမယ်​ဆို။

​ဝေ့ - ဟမ်​ဒီ​နေ့ နားရက်​လေ။

ကျန်းချန်​- ငါတို့လည်း မသိဘူး။ မြန်​မြန်​စားပြီး မြန်​မြန်​ပြင်​ဆင်ပြီး သွားကြရ​အောင်​။

​ဝေ့၀ူရှန့်​စိတ်​ထဲ မ​ကျေမနပ်​ဖြစ်​သွားရသည်​။ ဒီ​နေ့အားလပ်​ရက်​မို့ ဓာတ်​ပုံသွားရိုက်​မယ်​စိတ်​ကူးထားသမျှ​ရေစုန်​မျှော ရပြီ။