L O V E [YIZHAN]

အပိုင္း ၁၃

ခ်စ္ျခင္းေမတၱာရယ္ မင္းရယ္
ထပ္တူညီမႈက်တဲ့အခါ ငါ့ကမၻာမွာပန္းေတြေဝတယ္။

************

အေအးပိုလာ၍ ျခံဳထားတဲ့ ေစာင္နဲ႔ မျဖစ္ေတာ့ဘူးထင္။ သူ႔ေဘးကို ပိုပိုၿပီး တိုးကပ္လာတယ္။ တစ္ကိုယ္လံုးနီးပါးရင္ခြင္ထဲေရာက္မွ မ်က္ႏွာက ျပံဳးေရာင္သန္းသြားေသးသည္။ ယုန္ေတြက အေအးေၾကာက္သည္တဲ့လား ။
လူတစ္ကိုယ္လံုးတိုးကပ္၍ ရင္ခြင္ထဲ လႈပ္စိလႈပ္စိ ျဖစ္ေနတဲ့ ေ႐ွာင္းက်န္႔ေၾကာင့္ ရိေပၚႏိုးလာရသည္။

သူ႔ထက္ အရပ္ေလးနည္းနည္း ပို႐ွည္၊ အသက္ေလးနည္းနည္း ပိုႀကီးတာကလြဲရင္ ကိုကို က တကယ့္ကေလးပင္။ သူ႔ရင္ခြင္ထဲမွာ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ ေကာင္ေလးကို ရိေပၚ စိုက္ၾကည့္ေနလိုက္တယ္။ ကေလးလို အသားအရည္နဲ႔ ပါးႏုႏုေလးေတြ၊ မ်က္ေတာင္ ႐ွည္႐ွည္ေလးေတြ၊ သူ႔ကို မဟုတ္တာေတြ ေျပာတက္တဲ့ ႏႈတ္ခမ္းေလးနဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းေအာက္က မွဲ႔ေလးကိုပါ လက္နဲ႔ ဖြဖြေလးတုိ႔ ထိေနမိတယ္။

ခ်စ္ရသူနဲ႔အတူ ႏိုးလာရတဲ့ မနက္ခင္းက လွပတယ္လို႔ ေျပာၾကတာကို ပံုျပင္ေတြ၊ ဇတ္လမ္းထဲမွာပဲ ႐ွိမယ္လို႔ ထင္တဲ့ ရိေပၚတစ္ေယာက္ အခုေတာ့ တကယ္ႀကီး ၾကံဳ ေနရေလၿပီ။

အစိတ္အပိုင္းတစ္ခုခ်စ္းစီကို ျမတ္ႏိုးရတဲ့ ဒီေကာင္ေလးကို သူဘယ္လို လက္လႊတ္ရပါ့ ။ ခ်စ္တယ္ ကိုကို။
ညအိပ္ရာဝင္ၿပီး ႏိုးထလာတဲ့ နံနက္ခင္းေတြကို ကိုကို
နဲ႔ပဲ ႏိုးထပါရေစ။

ရိေပၚ ေ႐ွာင္းက်န္႔ နဖူးေပၚသို႔ ႏႈတ္ခမ္းထိရံုမ်ွ သာ နမ္းလိုက္ေလသည္။

" ကုိကို... ထေတာ့ေလ ေန႔လည္ေရာက္ေနၿပီး "

ရိေပၚ ေရမိုးခ်ိဳး၊ အကုန္ျပင္ဆင္ၿပီးေနေပမယ့္ သူ႔အိပ္ပုတ္ကေတာ့ အိပ္လို႔ေကာင္းေနတုန္းပင္။

အမွန္ေတာ့ ေ႐ွာင္းက်န္႔ ရိေပၚ အဝတ္စားလဲေနတည္းက ႏိုးေနေပမယ့္ ထလို႔မရဲေပ။ မ်က္ႏွာပူတာလဲ ပါတယ္။ ႐ွက္တာလဲပါတယ္။ ညက ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္သေဘာတူညီမႈနဲ႔ နမ္းၿပီး အခုလဲ ကုတင္ေပၚေရာက္ေနျပန္တယ္။ ေ႐ွာင္းက်န္႔ရား ဟိုက မေခ်ာ့ရေသးဘူး မင္းက ပါခ်င္ခ်င္ျဖစ္ေနတယ္ဆိုၿပီး ဟိုလူပ်ိဳ ႀကီး ကဲ့ရဲ႕အံုးမယ္။ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ သူထြက္သြားတဲ့ထိ ေစာင့္ရမလား။ ဝမ္ရိေပၚေရ ငါ့ကို အသက္႐ွင္ခြင့္ေလး ေပးပါအံုး။