L O V E [YIZHAN]

အပိုင္း ၁၄

" ဟယ္လို ကိုကို ဘယ္မွာလဲ "

ရိေပၚ ညေန လာေတြ႔မယ္လို႔ ေျပာထားတာကို သူ ေမ့ေနတာပဲ။ ေစာေစာျပန္မယ္ လုပ္ထားကာမွ တစ္ဖက္ companyကို design အပ္မို႔ကိစၥက ထင္ထားတာထက္ ၾကာေနေလသည္ ။

"ငါအလုပ္နဲ႔ အျပင္ေရာက္ေနလို႔ sorry ေမ့သြားတယ္ "

" ရတယ္... ကိုကို ကြၽန္ေတာ္ဝင္ႀကိဳ ရမလား ေမးမို႔
ၾကာအံုးမွာလား "

" အင္း ဟိုဘက္တာဝန္ခံက လာေနရင္း ကိစၥေပၚလာလို႔ ေစာင့္ေနရတယ္။ ရိေပၚ ၾကာအံုးမယ္ မေစာင့္ေနနဲ႔ေတာ့ေနာ္ "

" အင္း ကိုကို "

Chongliက ျပန္လာၿပီး ဒီေန႔ထိ မ်က္ႏွာေလးတစ္ခ်က္မွ မေတြ႔ရေသးေပ။ ေတြ႔ခ်င္လို႔ သြားဆြဲေခၚလာလို႔လဲ မရ။ သူလဲ အလုပ္မ်ားတယ္လူမို႔ ရိေပၚနားလည္ေပးရမည္။ သက္ျပင္းခ်ၿပီး ကားစက္ႏိႈးလိုက္သည္ ။
ဒီေန႔ေတာ့ ကိုကိုနဲ႔ ေတြ႔ရမွ ျဖစ္မယ္။

..................

ေ႐ွာင္းက်န္႔ ကားပါကင္ထိုးလိုက္ၿပီး နာရီၾကည့္မိေတာ့ ၉နာရီေတာင္႐ွိေလၿပီ။ ဒီခ်ိန္ရိေပၚ အိမ္ျပန္ေရာက္ေလာက္မွာပါ။ မနက္ၾကမွ ဖုန္းဆက္ရမလား။ သူ႔ကိုေႏွာက္ယွက္သလိုျဖစ္သြားမလား ။႐ုတ္တရက္ ဆက္ဆံေရးေျပာင္းလဲသြားတာမို႔ ႏွစ္ေယာက္လံုးက ကိုးလန္႔ကလန္႔ေတြျဖစ္ကုန္တယ္။

အခန္းေ႐ွ႕ေရာက္ခါနီး ေ႐ွာင္းက်န္႔ေျခလွမ္းတို္႔ရပ္တန္႔သြားတယ္။ တံခါးေ႐ွ႕မွာ လူတစ္ေယာက္ထိုင္ေနတာလား အိပ္ေနတာလား။ ဘာလားဟ မဲမဲႀကီး!!!

တိုက္ခန္းကို လူစိမ္းေတြလဲ တစ္ခါမွ မလာဖူးပါဘူး။ သူခိုးလား မဟုတ္ရင္ အရက္မူးေနၿပီး အခန္းမွားတာလား။ အာ႐ွီး... ဘယ္ေကာင္က ငါ့အခန္းေ႐ွ႕မွာ လာအိပ္ေနတာလဲ။

ေ႐ွာင္းက်န္႔ ေဘးနားသို႔ သတိနဲ႔ ေလ်ွာက္သြားလိုက္သည္။ မေၾကာက္တာေတာ့မဟုတ္ေပမယ့္ ဒီလိုအခ်ိန္မ်ိဳးဆို စပ္စုခ်င္စိတ္ကပိုတယ္။ သတိနဲ႔ အလင္းေရာင္သဲ့သဲ့ ျမင္ရတဲ့ေနရာ ေရာက္မွ ေသခ်ာၾကည့္ထပ္ၾကည့္ရသည္။

ဟင္! ရိေပၚလား။ ေ႐ွာင္းက်န္႔ အနားထိ ထပ္တိုးၾကည့္လိုက္မွ တကယ္ႀကီး ဝမ္ရိေပၚျဖစ္ေနသည္။ အိမ္ျပန္မအိပ္ဘဲ ဒီမွာလာအိပ္ေနတာလား။ Suit အျပည့္ဝတ္ထားၿပီး ဝမ္ group ရဲ႕ CEO က တိုက္ခန္းေ႐ွ႕မွာ ထိုင္ရက္အိပ္ေပ်ာ္ေနတာကို တျခားလူေတြသာသိသြားရင္ ရိေပၚအတြက္မေတြးရဲစရာ။ ဒီပံုသာ အျပင္ေရာက္သြားလို႔ကေတာ့ cool guy ႀကီးေတာ့ ထိုင္ငိုေနေလာက္မယ္။ ေတာ္ေတာ္ သနားစရာေကာင္းေနတာမို႔ ေ႐ွာင္းက်န္႔လဲ ရိေပၚေ႐ွ႕ ငုတ္တုတ္ေလး ထိုင္ခ်လိုက္သည္ ။ ရိေပၚ ဖုန္းဆက္တာ ၇နာရီဆိုေတာ့ ၂နာရီေတာင္ ဒီမွာအိပ္ေနတာလား။ ေအးကေအးနဲ႔ ေ႐ွာင္းက်န္႔ ႏိႈးၿပီးဆူခ်င္ေပမယ့္ အိပ္ေနပံုက တကယ္ပင္ပန္းေနတဲ့ ပံုပင္ ။အသက္ငယ္ငယ္နဲ႔ လုပ္ငန္းႀကီးေတြကို ဦးေဆာင္ေနရသူက အျမဲတမ္းေအးတိေအးစက္နဲ႔ ခံစားခ်က္ကို ဘယ္ေတာ့မွ အျပင္မထုတ္ျပတက္သလို သူ႔ရဲ႕ ေနာက္ကြယ္က ကေလးဆန္မႈနဲ႔ ေႏြးေထြးမႈကိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တစ္ေယာက္ပဲ သိခြင့္႐ွိမယ္ထင္။