DÖNÜŞÜM SERİSİ 2. KİTAP- GECE YARISI HAYALETLERİ

Bölüm 19

EVET ARKADAŞLAR İYİ OKUMALAR DİLİYORUM SİZLERE... ANLAŞMA AYNI HERHANGİ BİR DEĞİŞİKLİK YOK NE KADAR ÇOK YORUM O KADAR HIZLI BÖLÜM... KEYİFLİ OKUMALAR...

Onun gitmesine izin vermemeliydi. Özellikle de Vera ile kafede olanlardan sonra. Ancak açıkçası ikisi de biraz ileri gitmişlerdi. Colec, onu koruyamamaktan korkuyordu. Evet, bunu yeterince anlatamamıştı ve işleri de batırmıştı biliyordu ancak yine de endişeli olduğu gerçeğini değiştirmiyordu.

"Sanırım biraz sert oldu"

Başını çevirdi. Zack hemen arkasında duruyordu. Ne zamandır oradaydı çocuk? Neden daha önce ses çıkarmamıştı ki? "Ne kadarını duydun?" diye sordu yan gözle ona bakarak.

Zack hafifçe omuz silkti. "Sadece son kısmını" dedi sakince. "Eleanor'un öfkesini hissettik ve neler olup bittiğini görmek için geldik. Vicky, şimdi onun peşinde"

Demek onun hislerini hissedebiliyorlardı. Bu gerçekten iyi bir şeydi o zaman hem korkusunu hem de paniğini hissedebilirlerdi. Ancak yine de ne işe yarayacağından emin olamıyordu. Ellerini saçlarının içinden geçirdi. Onu yalnız bırakamazdı. "Nerede olduğunu biliyor musun?"

Bilmiyordu. Eleanor, onu çağırmadan onun nerede olduğunu bilemezdi. Kaldı ki Vicky yanındayken buna gerek olmaya bilirdi. Ancak babası endişelenmiş görünüyordu. Muhtemelen bilmedikleri başka şeyler dönüyordu.

Hafifçe omuz silkti. "Yeterince odaklanırsam bulabilirim" dedi.

O da karısını bulabilirdi. Ancak şuanda çok da yakınında olmaması gerektiğini hissediyordu. Derin bir nefes alıp verdi. "Önce çantaları içeri taşıyalım" dedi en sonunda. Ona bir iki dakika daha verebilirdi. Ancak daha fazlası olmayacaktı.

"Benim zayıf olduğumu ima etti" diye bağırdı hırsla. "Güçsüz olduğumu düşünüyor. Buna inanabiliyor musun?"

Vicky onun gerçekten çok kızgın olduğunu görebiliyordu. Ancak endişelenmekten kendisini alamıyordu. Zaten Avalon'da ince bir buz üstünde yaşıyordu. Şimdi de tek başına ormanda olması hiç iyi bir fikir değildi. Yine de şimdi ona bunu söylerse Eleanor daha da kızabilirdi.

Genç kadın ellerini saçlarının içinden geçirdi. "Onu ben kurtardım" diye bağırdı. "Herkes onun suçlu olduğunu düşündüğünde ben bunun doğru olmadığını biliyordum. Onun o aksi ve huysuz kıçını hapisten çıkaran bendim."

Ama Colec'e göre zayıftı. Çünkü bütün gücünü onun için harcadığından dolayı kendisini koruyacak gücü kalmamıştı. Ah, kafasının içinde çınlıyordu sesi resmen.

'Hayaletlerin seni benden koruyamadı'

Bu evliliğin bir hata olduğunu biliyordu. Onunda böyle düşündüğünü bilmesi gerekirdi. Çok iyi sevişiyorlardı ve bunun etkisine kapılmıştı hiç şüphesiz. Şimdi de aynı evde olacaklardı. Elbette ki bu büyünün çabucak bozulacağını tahmin etmesi gerekirdi.

Onu hiç tanımıyordu bile. Sadece geçmişte yaşadıkları yüzünden gerçekten çok üzülmüştü. Zack'in şu anda yaşıyor olmasını en az Vicky'nin hayatta olmasını istediği kadar istiyordu.

Ona verdiği şey kurt güçleriydi. Nasıl bir şey olduğunu bile bilmiyordu. Tek bildiği dolunayda dönüşmeyeceği ve bunu gerçek anlamda istemiyordu. Ancak içgüdüsel anlamda çok güçlüydü. Ancak içindeki kurtadam olmasaydı bile öyle davranırdı.

Belki biraz daha sakin olurdu ancak asla sessiz kalmazdı. Derin nefesler alıp verdi. "Neredeyiz?" diye sordu en sonunda. Evden çıkıp öylece yürümüştü. Şuanda nerede oldukları hakkında en ufak bir fikri bile yoktu. Ancak yalnız olduklarını hissedebiliyordu.