DÖNÜŞÜM SERİSİ 2. KİTAP- GECE YARISI HAYALETLERİ

Bölüm 25

FİNALE ÇOK AZ KALDI ARKADAŞLAR... DÜN BÜTÜN GÜNÜMÜ BUNA AYIRDIM VE NİHAYET BİTİRDİM... EVET, EVET ÜZÜLDÜNÜZ BİLİYORUM... SİZLERE BİR SORUM VAR... NE OKUMAK İSTERDİNİZ? İYİ OKUMALAR... YORUM VE BEĞENİLERİNİZİ ESİRGEMEYİN... BOL KEYİFLER...

İlk yangın çıktığında güç dalgalanmalarının üzerinden sadece birkaç dakika geçmişti. Ondan sonrasında ikinci büyük gürültü koptu. Sanki kadının varlığı büyük bir güçle geri gelmiş gibiydi. Etrafta ciddi bir kargaşa yaşanıyordu. Herkes oraya buraya koşarak çıkan yangını söndürmeye ve etraftan gelen gürültüleri anlamlandırmaya çalışıyorlardı.

Vera, gözlerini direkte bağlı olan kadından ayırmıyordu. Evet, ciddi bir güç yaymıştı ancak uyandığına dair herhangi bir işaret yoktu. Bu kadın tuhaf bir uykudaydı. Onu taşırlarken uyanmamıştı. Ancak Colec'in evini basmalarından hemen önce aynı şekilde bir güç yaydığını hissetmişlerdi.

Dolunayı bekleyemezlerdi. Vera ileri adım atıp ona doğru yaklaşmaya başladı. En büyük hataları bu olmuştu. Onun sıradan bir kadın olduğunu düşünerek hareket etmişlerdi. Şuanda her ne yapıyorsa dolunaya kadar onlara büyük bir sıkıntı çıkaracaktı.

Onu hemen öldürmeleri gerekiyordu...

Onun önünde eğildi ve ellerini ileri uzattı. Herkes yangınla uğraşırken bu işi halledebilirdi. Tıpkı Zack'e yaptığı gibi. Elleri kadının boğazına doğru uzandı. "Colec'i özgür bırakacağım" dedi. Dudakları hissettiği zaferle kıvrılmıştı.

Bunca zamandır onunla olan bağını koparmamıştı. Bunun sebebinin Gerard'ın onu öldürmemiş olduğunu söyleyip duruyordu. Ancak asla öyle bir niyeti olmamıştı. Colec ile doğdukları andan itibaren kaderleri belliydi. Sonsuza kadar birlikte olacaklardı.

Ancak her şey onları birbirinden ayırıyordu. Sorumluluklar, yapılması gerekenler, kurtlar, sürüler... Çocuklar...

Olması gerektiği gibi olamıyordu. Colec'in yalnızca ona ait olması gerekiyordu. Ancak o alfaydı ve sürünün sorunlarıyla ilgilenmesi gerekiyordu. Sonrasında Zack doğduğunda ilgisinin ve sevgisinin büyük bir kısmını oğullarına vermeye başlamıştı. Kaderlerine karşı gelmeye başlamıştı.

Vera buna izin veremezdi. Ondan ayrı olmak çok acı verici olsa bile bunu yapamazdı. Büyük bir fedakârlık yapmıştı. Sürü de tıpkı Zack gibi ölecekti. Vampir kanını içmeyen tek kurt kendisiydi. Bir yan etkisi olmadan böyle bir güce sahip olamayacaklarını biliyordu. Colec'in babasını Heverox kadınıyla konuşurken duymuştu.

Sürüden uzak olduğu için ve babasının izini terk etmeyeceğinden Colec'de bu yola girmezdi. Bunu biliyordu. Ancak bu kadın ortaya çıkıp her şeyi mahvetmişti. Onun büyüleri olmasaydı Colec aralarındaki bağı bozamayacaktı.

Genç kadın hissettiği nefretle dişlerini sıktı. "Artık öl" diye hırladı.

Tam o anda medyumun gözleri açıldı. İçlerinde ışık olmayan buz mavisi gözleri ona odaklandı. "Bugün içinde bir kere ölmek yeter bana" diye fısıldadı ve Vera ona dokunamadan kadından büyük bir güç yayıldı. Vera geri doğru savruldu.

O kadar güçlü bir şekilde darbe almıştı ki genç kadın ilerideki kulübeye çarparak durdu.

Eleanor, başını kaldırdı. "Zack" diye fısıldadı. Genç adamın ruhu hemen arkasında belirdi. Artık dünyadaki varlığı hayaletleri daha güçlü kılıyordu. Ancak yine de gerçek öfkeli hayaletler dışında eşyalara dokunamazlardı. Sadece birkaç yılı devirmiş Vicky gibi olanlar ufak tefek şeyleri zihin gücüyle hareket ettirebilirlerdi.