Teach Me, Sir (Teach Series #1)

Kabanata 11

Kabanata 11

Yakap ko ang aking sarili pagkatapos kong ilock ang gate ng bahay. Narinig kong bumusina si Travis sa aking likod kung saan nakaparada ang trailblazer niya. Bahagya ko siyang inirapan bago pumasok sa kotse niya.

If he wants me to move fast edi sana ginising niya ako maaga, nang gisingin niya ako ay nakaligo na siya saka niya minadali.

"Bag?" tanong niya ng paandarin ang kotse.

"Check." Humikab ako.

"Water? Our food?" tanong niya ulit tinanaw ko naman ang ilaw sa mga poste pagkaliko namin sa highway.

"Nasa backpack na itim," halukipkip ko at niyakap ang suot kong jacket na itim. Nakasuot ako ng gray na leggings at sa ilalim ng jacket ko ay itim na sports bra. Baka kasi uminit mamaya edi tatanggalin ko na lang ang jacket ko.

Humikab ulit ako, nakita kong tumango-tango naman si Travis.

Ala-singko pa lang ng umaga at umalis na kami para raw hindi mainit kapag nagsimula na kaming umakyat ng bundok.

Speaking of bundok, sa Mount Arayat kami patungo. Hindi naman malayo iyon sa amin, maybe one hour or less.

Bahagya kong sinulyapan si Travis. He's on his usual poker face. Deretsyo ang tingin niya sa kalsada animong hindi kumukurap, wala naman masyado pang bumibiyahe kaya mabilis ang andar namin.

Hindi ko pa siya nababati ngayon araw, hindi ko alam paano siya babatiin ng happy birthday. Should I tap his shoulder and say happy birthday? or just say happy birthday without looking at him? Damn! Ang awkward lang. Siguro mamaya na lang. Wala akong biniling regalo sa kaniya, hindi ko alam kung anong gusto niya.

Naisip ko, wala pa talaga akong masyadong alam sa asawa ko.

Gusto ko matawa, asawa? Wow, big word. Hindi ko nga alam kung hanggang saan kami aabot knowing that we are here in this marriage without feelings, without love.

Napabuntong-hininga ako, kitang-kita ko ang pagbuga niya ng hangin bahagyang gumalaw ang kaniyang balikat dahil doon.

Kapag tumatama ang ilaw galing sa mga poste na dinaraanan namin at mga sasakyan na nakakasalubong namin ay mas nakikita ko ang seryoso niyang mukha.

I like him.

Hindi ko lang maamin, siguro dahil sanay ako na ang lalaki ang unang kikilos. Natatakot akong baka hindi niya masuklian kung ano itong nararamdaman ko.

"Stop it, I can't drive if you continue watching me like that," basag niya sa katahimikan saka bahagyang sumulyap sa akin.

I bit my lower lip, I realized that I'm watching him too much. Tumikhim ako at umayos ng upo.

"Travis, ilan naging babae mo?" wala sa sariling tanong ko.

Kita ko ang pagtaas ng kilay niya, inilagay niya ang kaliwang siko sa salamin sa kaniyang gilid.

"Babae?" he asked flatly.

"Y-Yup, babae. Girl friend? Bago tayo ipagkasundo, bago ka pinilit sa akin. I'm sure you had a---"

"Wala akong naging kasintahan. I was busy studying when I was on college," simpleng sagot niya.

Nakuha na niya ang buong atensyon ko pero hindi ko pa rin pinahalata. Kunwari ay nanlalata at inaantok pa rin ako na nagtanong. "How about highschool year?" taas kilay ko.

Sumulyap siya sa akin, bahagyang bumagal ang pagpapatakbo niya.

"Bakit noong high school ka ba may lalaki ka na?" tanong niya, ako naman ang nagtaas ng kilay dahil sa tanong niyang iyon.