Teach Me, Sir (Teach Series #1)

Kabanata 15

Kabanata 15

I let a long sighed when I saw Travis looking around the field, para bang may hinahanap ito at alam kong ako iyon. Sa tatlong araw na lumipas ay iniiwasan ko siya, hindi ko alam kung nahahalata niya iyon.

Hindi na ako sumasabay sa kaniya sa umaga at hapon. Tuwing umaga ay gumigising ako ng maaga para pumasok at gano'n din sa hapon. Tuwing nagkakasabay naman kami kumain ay nananatili siyang tahimik, kaya mas lalong nadadagdagan ang sama na nararamdaman ko sa aking dibdib.

It's like he's avoiding that topic.

Minsan naiisip ko kung napapansin ba niya na lumalayo ako o sadyang wala naman siyang pakielam dahil kung meron ay gagawa siya ng paraan para nagkaayos kami.

I was just waiting for his explanation. That's all. Ayokong magtanong, gusto siya mismo ay alam niya iyon.

"Hey!"

Halos mapatalon ako ng may pumusok ng pisngi ko. Kaagad akong napalingon kay Daryl. "What are you doing here?" takang tanong niya.

Kunot-noong sinipat niya rin kung sino ang tinitingnan ko sa field. Mabilis kong hinawakan ang braso niya saka hinila paalis sa lugar na iyon kung saan ako nagtatago bago pa man niya makita kung sino ang tinitingnan ko.

Nagpahila naman siya hanggang makarating kami sa isang pasilyo. Bumaba ang tingin niya sa kamay kong nakahawak sa braso niya ng huminto kami kaya kaagad ko iyon binitawan.

"Bakit ka nandito?" pag-iiba ko sa usapan.

"Ikaw bakit ka nandito?" tumaas-taas pa ang kilay niya.

Vacant namin, lahat sila ay naka-tambay sa field sa ilalim ng puno pero nang makita ko si Travis na pababa sa faculty nila ay kaagad akong nagpaalam na magba-banyo, hindi ko alam na sinundan niya ako.

"Are you trying to hide to someone?" naningkit ang kaniyang mata.

Mabilis akong umiling. Kinagat naman niya ang itaas na labi niya na para bang hindi siya naniniwala doon sa sinabi ko.

"Wala naiinitan lang ako sa field," totoo naman din iyon.

Umismid siya. "Lies. Lies. Lies."

Napaawang ang bibig ko sa sinabi niya. Hindi ako nakapagsalita, tinuon ko na lang ang atensyon ko sa kabilang gilid papunta sa library. Kinakabahan ako na kapag nilingon ko siya ay malaman niya ang totoo.

"Tara nga, kumain na lang tayo sa canteen. Pang bayad ko sa panlilibre mo ng siomai," gagad na sabi niya.

"Hindi mo naman kailangan bayaran 'yon kaagad, ayos lang," naalala pa pala niya iyon. Kahit ako ay nakalimutan na iyon.

Saka baka wala siyang pera, baka baon lang niya 'yong sinusweldo niya. Umiling-iling ako, sa pagkakataon na iyon ay ako naman ang hinila niya papunta sa canteen.

Pagpasok namin ay kaunti lang ang istudyante, mga ilan na nagmimiryenda. Dumeretsyo kami sa lagi namin inuupuan sa gilid. "Dito ka lang, ako na oorder." mabilis na sabi niya saka mabilis na pumunta sa counter.

Nako! Siguradong kapag nalaman 'to nila Kevin ay magwawala iyon. Hayok pa naman iyon sa libre kahit na may mga pera naman. Mas masarap daw kasi kapag libre.

Sinipat ko si Daryl habang nagbabayad, naningkit ang aking mata ng makita ang makapal niyang wallet. Sweldo kaya niya? Limang daan ang binayad niya tapos may sinabi siya sa babaeng kahera. Lumawak ang ngiti nito, nang humarap si Daryl ay nagkunwari akong binibilang ang buhok ko.

Baka isipin niya iniintriga ko siya.

Number pa lang ang dala niya, siguro ay ihahatid na lang iyong inorder niya.