Jisoo
Şu an jinyoung ile beraber bir kafeye gelmiştik ve oturuyorduk.
"Ee nasılsın?" dedi jinyoung
"yorgun"
"Biliyorum üzgünsün yalan söylemene gerek yok ama ben yanındayım jisoo."
"Teşekkür ederim ama onun için keyfimi bozacak değilim." dedim gülerek.
"Kendini mutlu olmak için zorlama lütfen istersen bana bağır,istersen ağla bundan sonra omzum senin için var."
O bunu dediğinde aniden ağlamaya başladım ve jinyoung beni kendine çekip omzuna yatırdı o sıra da saçlarımla da oynuyordu.
"Ben hayatımda sadece onu sevdim biliyor musun annem ve babam ben çok küçükken öldüler ve ben babamla küstüm o sıralar o kadar saçmaydı ki küsme sebebim bana istediğim ayakkabıyı almadığı için küsmüştüm oysaki durumumuzun olmadığını iyi biliyordum ona en son sarıldığımda 5 yaşındaydım ve ben ondan sonra hiçbir erkeğe sarılamadım daha sonra taehyung çıkageldi ve beni buzlarımdan arındırdı o bir iyilik meleğiydi ama sadece benim iyilik meleğim değilmiş." dedim ağlarken.
"O herkese iyilik yapan bir melekmiş ve beni kaç kez aldatmış aşkım beni kör etmişti ve hiçbir şey anlamıyordum zamanla o iyilik meleği benim şeytanım olmaya başladı ve o kazandı şeytan beni yendi ve kalbimi ruhumdan söküp attı."
Biraz daha böyle kaldıktan sonra gözlerim kapanmaya başlamıştı daha sonrası ise karanlık...
•
Sabah uyandığımda başka bir evde başka bir yatakta uyanmıştım odadan çıktım ve alt kata indim,indiğimde ilk gördüğüm şey mutfakta kahvaltı hazırlayan jinyoung'du.
"Günaydın rahat uyudun mu?"dedi beni fark edince
"Evet ama neden beni uyandırmadın."
"Çok güzel uyuyordun ben de evini bilmediğim için buraya getirdim neyse gelsene kahvaltı yapıp çıkalım."
şaşkın bakışlarla masaya oturdum ve bir şeyler yemeye başladım kahvaltımız bittiğinde beraber masayı topladık.
"Benim ameliyatım var bugün çıkmam lazım." dedim.
"Bir kardeşim neredeyse aynısınız onun odasından kıyafet alabilirsin yukarıda sağdaki ilk oda."
Ona minnettar bakışlar attım ve odaya girdim ferah bir odaydı ve hızlıca dolabı açtım bir kot pantolon ve kırmızı bir kazak alıp odadan çıktım.
Aşağıya indiğimde hazır bir şekilde beni bekliyordu vakit kaybetmeden arabasına bindik ve hastaneye girdik.
Ona tekrardan teşekkür edip odama girdim ve önlümü giydim.
ameliyata 1 saat kalmıştı son kontrolleri yapmak için hastamın yanına gittim.
116 numaralı odaya girdim.
"Günaydın Bay Dongwon."
"Günaydın."
"Son hazırlıkları yapıp sizi ameliyata alacağız ama daha da önemlisi siz hazır mısınız?"
"Hazırım Doktor Hanım lütfen beni kurtarın torunlarımı görmeden ölmek istemiyorum." dedi yaşlı adamın gözlerinden yaşlar düşerken.
"Lütfen ağlamayın beyfendi siz bana güvenin elimden gelen her şeyi yapacağım."dedim ve asistanlara hastayı ve ameliyathaneyi hazırlaması gerektiklerini söyledim.
Odadan çıktığımda hastane çalışanı yanıma geldi.
"Jisoo hanım hâlâ kiminle ameliyat yapacağınızı seçmediğiniz için sizin yerinize Taehyung beyi seçtik." dediğinde gözlerim fal taşı gibi açılmıştı.
