Hoofdstuk 21: Het bezoek

325 9 1
                                    

Flynn

Nerveus loop ik met een sterke groep krijgers en jagers achter me. Aan mijn linkerzijde loopt Justin, we wisselen een gespannen blik uit. We beseffen allebei dat dit een veelbetekende gebeurtenis kan zijn voor de toekomst van de pack. Een paar dagen geleden heb ik bericht gekregen van de bloedpack met de boodschap om naar hen toe te komen, ze wouden iets bespreken. Niet verbaast lichtte ik Kaleb meteen in, het was veel te onrustig aan de grens met hun territorium. We hadden veel meer muizen, konijnen en andere bosdieren op ons terrein teruggevonden, allemaal voortekens dat ze aan de andere kant iets aan het bekokstoven zijn. Het was een kwestie van tijd voordat we een boodschap hadden gekregen, hetzij van hun of van onze patrouilles.

Achterdochtig maakte Kaleb, Justin en ik plannen voor de ontmoeting, ze hadden ons niet veel tijd gegeven en veel moest geregeld worden. De kans dat het een hinderlaag is, is zeer groot. We hadden de grootste moeite om de plannen verborgen te houden voor Clarissa en Aisha, ze zouden koste wat kost mee willen gaan. Geen haar op mijn hoofd of dat van Kaleb denkt eraan om onze meisjes in een mogelijke hinderlaag te leiden. 

Net als we door het dorp van de omega's lopen, ruik ik een bekende zoete geur. Ik stop abrupt en de groep achter me stopt verward. Ik volg de geur naar een gammel huisje waar de herstellingswerken nog niet aan begonnen zijn. De schaduw van een wolf komt piepen vanachter de hoek van het huis. Ik ga zitten en grom zacht. Niet veel later komt de eigenaar van de schaduw te voorschijn, mijn mate. 'Wat doe je hier?', vraag ik geïrriteerd, ze zou hier niet moeten zijn. Ze zou met Anna in de bib zijn, zoeken naar aanwijzingen van haar familie.

'Justin zoeken', antwoordt ze standvastig totaal niet onder de indruk van mijn toon. Ik kijk haar met opgetrokken wenkbrauw aan. Ze blijft me koppig aankijken, niet van plan om ook maar een centimeter te bewegen. Ik zucht en maan haar mee naar de rest van de groep. Eenmaal dat Aisha iets in haar hoofd heeft, heeft het geen zin om haar van gedachten te veranderen. Dean daarentegen is blij om haar in zijn buurt te hebben, de verrader.

Justin kijkt me eerst strak aan maar grijnst dan toch, hij weet even goed dat niets Aisha tegen houdt. 'Ze is hier sneller dan gedacht', zegt Justin op een plagende toon. Ik kijk hem verontwaardigd aan. Hij lacht. 'Had je nu echt gedacht dat Aisha en Clarissa er niet achter gingen komen en jullie überhaupt alles alleen gingen laten doen.' Nu Justin het luidop zegt klinkt het inderdaad ongeloofwaardig.

Ik haal diep adem en zeg: 'het was het proberen waard, het is nog steeds gevaarlijk. Ik zou het mezelf niet vergeven als er haar iets overkomt.' 

'Heb wat vertrouwen in je mate, alfa. Ze is sterker dan je denkt', zegt Justin met een alwetende grijns. We kijken allebei naar achteren en zien Aisha praten met een van de vrouwelijke krijgers, onbewust groeit er een warm gevoel in mijn borst. Net op dat moment kijkt Aisha naar mij en komt ze naar ons twee getrippeld.

'Wat zijn jullie twee aan het bekokstoven?' vraagt ze achterdochtig. 

'Hoe wist je dat we hier waren?' vraag ik haar, proberend het onderwerp te veranderen. Ze kijkt me twijfelend voor een seconde aan maar antwoordt dan toch op mijn vraag.

'Clarissa en ik hadden al lang door dat er iets aan de hand was', zegt ze zelfvoldaan. 

'Clarissa weet er ook van?', vraag ik haar verbaasd. Ze knikt en gaat verder met haar uitleg.

'En Kaleb is niet zo goed bestand tegen de charmes van Clarissa dan je zou denken', Aisha lacht kort en ik rol met mijn ogen, 'Hij heeft verteld wat het plan was. Ik ben onmiddellijk naar hier gekomen en Clarissa is in het dorp bij Kaleb gebleven.' Ik geef haar een kleine lik en fluister zacht: 'ik ben blij dat je hier bij mij bent'. Ze geeft tevreden een lik terug en trekt zich dan terug bij de krijgers. 

Inmiddels zijn we al op het terrein van de bloedpack, iedereen zijn spieren staan gespannen op onze hoede voor ook maar een klein teken van een aanval. Ik kijk snel achterom naar Aisha, ze is omringd door de andere krijgers. Gerustgesteld focus ik me op het grote gebouw voor ons. 'Het ruikt hier verdacht, Flynn. Ik zou hier zo snel mogelijk weg gaan als ik jou was', zegt Dean ongerust. Het liefst zou ik naar hem luisteren en me omdraaien en heel de groep terug in veiligheid brengen maar dit is onze enige kans om iets van vrede te kunnen sluiten met de bloedpack. Dean voelt mijn vastberadenheid en maakt zich klaar voor de strijd. We komen aan op een binnenplein en Stijn, de alfa van de bloedpack, staat ons op te wachten. Ik knik naar Justin en een paar andere krijgers. Met z'n vijven stappen we de trappen op. Aisha komt achter ons aan. 'Nee, jij blijft hier bij de rest.' Ze hoort de harde ondertoon in mijn stem en knikt dat ze het begrepen heeft. Ik zou er alles aan doen om haar uit de klauwen van Stijn te houden. Voordat de deuren gesloten zijn kijk ik nog een laatste keer naar Aisha die me met ongeruste maar vastberaden goudbruine ogen aankijkt. 

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Een kort hoofdstukje, zeer binnekort komen er veel meer en ook spannendere stukjes. Ik hoop dat je nog even veel geniet van het verhaal en wees zeker niet bang om me te laten weten wat je er van vindt.

Fairy xx

My sweet strong mateWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu