My sweet strong mate

Hoofdstuk 15: Baljurk

Aisha

Clarissa staat ons ongeduldig op te wachten aan een grote Range Rover. Zodra ze Kaleb en mij ziet komt ze naar ons toegelopen. Ze geeft Kaleb een korte kus en trekt mij mee naar de auto. 'Waar gaan we naartoe?', vraag ik nieuwsgierig. 'Heeft Kaleb nog niets gezegd?', vraagt ze verbaasd terwijl ze naar haar mate kijkt, die onschuldig zijn schouders optrekt. Ik schud mijn hoofd. 'Wij gaan shoppen voor het grote bal.'

'Welk bal?' vraag ik met nog meer vragen in mijn hoofd dan daarvoor. Voor wie is het bal? Waarom moet ik daar naartoe gaan?

'Het bal voor Flynn natuurlijk, het is zijn verjaardag volgende week en dat moet gevierd worden', zegt ze met een brede glimlach. 'De perfecte oportuniteit om te gaan shoppen.' Abrupt stopt ze met praten en bekijkt me kritisch van kop tot teen. 'Wat doe jij in Flynn's trui?', vraagt ze achterdochtig. Ik voel mijn kaken warm worden. 'Flynn heeft me die gegeven, ik had niets anders', zeg ik beschaamd. 'Ik vermoord die jongen. Hoe durft hij zijn mate geen kleren te voorzien', zegt ze zuchtend. 'Het is dringend tijd dat wij tweeën gaan shoppen en je mag Flynn wat meer commanderen hij kan dat wel wat gebruiken', zegt ze met een knipoog. Ik grinnik licht bij het idee van mij als Clarissa die Flynn bevelen. 

We staan elk met drie grote tassen voor een duur uitziende winkel. Clarissa had me van de ene winkel naar de andere gebracht en me verzekerd dat ik me niet moest inhouden met te kopen wat ik wil. Uiteindelijk heb ik een vijfde van alles wat we gekocht hebben uitgekozen, de rest is gekozen door Clarissa. Het blijkt dat ze een uitstekend oog heeft voor leuke outfits en wonderbaarlijk hebben we ze allemaal in mijn maat en de hare gevonden. We gaan de chique winkel binnen en voor de tweede keer in mijn leven sta ik in een ruimte vol met bal- en galajurken. Een half jaar geleden had ik nooit in mijn wildste dromen kunnen dromen van wat ik tot op de dag vandaag allemaal ben tegengekomen en ik zal er ook alles aandoen om niet terug een slaaf te worden van iemand. 

Clarissa heeft onze tassen bij Kaleb neergelegd, die ons de hele namiddag met een brede glimlach op zijn gezicht gevolgd heeft. 'Sorry', fluister ik zacht. 'Waarom zou je sorry zeggen', vraagt hij verbaasd. Met een blos op mijn wangen antwoordt ik: 'je hebt de hele namiddag ons gevolgd en niet één keer geklaagd'. Hij lacht kort en zegt met een stralende glimlach: 'dit is helemaal geen last, Aisha en daarbij het is leuk om eens buiten de roedel te zijn voor plezier in plaats van zaken'.

'Als je het zo bekijkt', zeg ik glimlachend. 'Aisha!', roept Clarissa door heel de winkel. 'Ga maar', zegt Kaleb en geeft me een bemoedigend lachje. Eens ik naast Clarissa sta begint ze aan één stuk door te ratelen. 'Wat dacht je van rood? Nee dat gaat niet voor jou, je huid is veel te porselein voor rood. Wat dacht je van pastelkleuren? Ja, dat is een goed idee zou je perfect staan. Karen zou jij al de jurken in pastelkleuren willen gaan halen en al je rode jurken', zegt ze tegen een verkoopster. 'Denk je dat Kaleb rood een leuke kleur zou vinden? Of misschien is zwart beter? Zou ik een aansluitende jurk nemen?' Ik begin te lachen. Meteen stopt Clarissa met praten en kijkt ze me vragend aan. 'Ben ik weer te veel aan het praten? Ja eh, vader zegt ook altijd dat ik te veel praat.'

'Nee je praat niet te veel. Je deed me aan een meisje denken', zeg ik glimlachend. Plots zwijg ik, me bewust dat ik over mezelf aan het praten ben. Clarissa lijkt mijn aarzeling op te merken en spoort me aan verder te spreken. 'Ze heet, Sofie. Ze was een vriendin van mij toen ik op het middelbaar was. Ze was net zoals jij, heel modebewust en had geen schrik om haar mening te uiten', zeg ik met een glimlach denkend aan ons shopmoment voor mijn galakleed. 'Waar is Sofie nu?', vraagt Clarissa voorzichtig. 'Zij is gaan studeren aan de andere kant van het land en ik ben hier gebleven', zeg ik kort. Ze hoeft nog niet te weten dat ik geen keuze had om dit stadje te verlaten. 

'Ik ben nog nooit in een school geweest, ik ben altijd thuis onderwezen', zegt ze met een trieste blik. 'Je mist niet veel', probeer ik de stemming te verlichten, 'er zitten veel mensen op school die je niet wilt leren kennen'. Het lijkt  haar wat op te vrolijken en ze richt zich terug op de jurken die op het rek hangen. 

Een paar minuten later komt Karen de verkoopster met nog een paar andere toe met alle avondjurken. Onmidddellijk vallen mijn ogen op een zacht lila geval met veel tule. Ik neem de jurk voorzichtig van het rek en ga de pasruimte binnen. De jurk heeft wijde mouwen en hangen vast aan de korset van het kleed zodat ze nonchalant los op de schouders ligt. De rok is breed en helemaal in tule met hier en daar kleine kristallen. Ik stap de ruimte uit kijk naar mezelf in de spiegel. Ik zie eruit als een prinses, net op hetzelfde moment komt Clarissa naast me staan in een adembenemende strakke rode jurk, die haar vormen op alle juiste plaatsen accentueert. 'Die jurk is prachtig', zeggen we allebei op hetzelfde moment. Ze steekt haar hand uit en aarzelend neem ik hem aan. 'Flynn gaat zijn ogen niet van je kunnen afhouden. Ze is echt geweldig, de korset, de kleine kristallen, hij straalt Aisha uit.' Blozend kijk ik naar de jurk, nog steeds overdonderd dat zo een mooie jurk mij zou passen. 'Ze is wel wat te lang maar dat is helemaal geen probleem, Karen helpt je daar met plezier mee. Ze wilt namelijk designer worden', fluistert Clarissa. Met hernieuwde ogen kijk ik naar de verkoopster, haar ogen glinsteren als ze mij en Clarissa ziet staan. 'Denk je dat Kaleb de jurk mooi gaat vinden. Is hij niet wat te?', vraagt ze fronsend. 

'Hij staat je geweldig, Clarissa. Kaleb gaat de hele avond dicht bij je staan zodat niemand de kans heeft om je weg te kapen.' 'Je bent een schat', zegt Clarissa terwijl ze me een knuffel geeft. Ongemakkelijk beantwoordt ik haar knuffel. 'We nemen ze', zegt ze tegen Karen.

Na de baljurk goed te hebben opgebergt zodat het een verrassing voor Kaleb en Flynn blijft zijn we in de auto terug op weg naar de roedel. Clarissa is uitgebreid haar plan om Flynn te vermoorden aan het uitstippelen met hier en daar wat tips van Kaleb. Terwijl ik op de achterbank tussen twee nors kijkende bewakers zit, nog niet iedereen is precies op de hoogte dat ik het veranderen nu terug onder controle heb. Mijn gedachten dwalen af naar mijn mate. Ik had bijna Alexie laten overnemen toen hij dat boek op zijn schouder had gekregen, ik en mijn wolf waren heel ongerust geweest en ik kon het schuldgevoel niet negeren. 'Aisha', zegt Kaleb. Ik kijk hem door de achteruitkijkspiegel aan. 'Blijf samen met Clarissa in de auto en kom onder geen enkel voorwaarde uit de auto.' Angstig knik ik. Worden we aangevallen? Kaleb had daarvoor al gezegd dat de maanpack veel vijanden had. Ik kijk uit het raam en herken helemaal niets uit de omgeving. De twee bewakers waren met Kaleb mee naar een loods gegaan iets verderop. Van zodra de drie mannen de loods binnen waren en op het eerste zicht niemand in de buurt was, probeert Clarissa de deur open te krijgen. 

'Wat doe je?', vraag ik haar. 'Is het niet duidelijk? Ik probeer uit de auto te geraken', zegt ze zuchtend als haar poging terug mislukt. 'Kaleb zei dat we niet uit de auto mogen. Waarom zijn we hier eigenlijk? Worden we aangevallen?' Clarissa begint te lachen dan stopt ze als ze ziet dat ik niet mee lach. 'Heb je niet gehoord dat Kaleb gebeld is geweest?' vraagt ze glimlachend. Ik schud blozend mijn hoofd. 'Ze hebben gebeld omdat er problemen waren met de levering. De levering waarover ze de voorbije week al aan het discussiëren zijn. Jij wilt toch ook weten waarover die levering gaat?' Ik knik, de levering heeft me ook al de hele tijd bezig gehouden. Justin wou er ook geen woord over loslaten, hij zei telkens dat ik me meer moet concentreren op training. 'Dan is het nu onze kans om er achter te komen, enkel als we uit deze auto geraken'. Ik kruip achter het stuur pruts het kastje eronder open. 

'Wat ben je aan het doen?' vraagt ze wantrouwend. 'Ons uit de auto krijgen', zeg ik geconcentreerd op de draadjes die te voorschijn zijn gekomen. Wie had gedacht dat de opdrachten van de maffia me ooit nog zouden helpen. Als ik het juiste draadje heb gevonden trek ik het los. 'Probeer de deur nu nog eens open te doen', zeg ik tegen Clarissa en zoals verwacht gaat de deur zonder probleem open.

'Waar heb je dat geleerd', vraagt ze onder de indruk. 'Waar ik vroeger leefde', zeg ik triest, terugdenkend aan Isabel en de blik die ze me gaf de laatste keer dat ik haar gezien heb. 'Ben je zeker dat het veilig is', vraag ik niet op mijn gemak. De geur die rond de loods hangt lijkt verdacht veel op het middel dat toen in dat konijn zat. 

'Ik train al sinds mijn twaalfde om mezelf te verdedigen en ik neem aan dat Justin je ook al wat trucjes heeft geleerd. Het komt in orde en het is al meer dan drie jaar geleden dat er iemand ons terrein binnendrong.' Iets meer op mijn gemak stap ik samen met Clarissa naar de loods.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Wat denk jij dat ze gaan vinden in de loods?

Fairy xx