Naalimpungatan ako noong maramdaman ko ang pamimigat ng aking dibdib. Parang hindi ako makahinga. Parang may nakadagan sa akin.
Iminulat ko ang aking mata ng konti.
At kumabog ang aking dibdib noong masilayan ang mukha ni Evan na nakaunan sa aking dibdib.
Kaya pala hindi ako makahinga ng maayos. Gumalaw ako ng konti pero nanigas ako noong umungol si Evan. Shit magigising pa ata siya.
At saka paano napunta dito ang taong ito?
Psshh. Hindi rin nakatiis sa lamig sa labas at lumipat din dito.
Bigla akong pumikit at nagkunwaring natutulog noong naramdaman kong nagising na siya.
Pero iminulat ko ng konti ang mata ko para makita ko kung ano gagawin niya.
Nakadim light lang ang kwarto kaya hindi naman siguro niya mapapansin na nagtutulog tulugan lang ako. Dinig ko ang pagbuntong hininga niya.
Ar ramdam ko ang pagtitig niya sa mukha ko. Itinukod niya ang kanyang kaliwang kamay para umangat ang kanyang pang itaas na katawan.
Naramdaman ko nalang na hinaplos niya ang aking mukha. At ako naman tinatry kong maging kalmado kahit na ang totoo niyan ay kinakabahan na ako. Para na namang may bomba ang dibdib ko na anumang oras ay sasabog na.
Pero I tried my best so that he can't caught me that Im faking my sleep.
"Sorry." Bulong niya at saka na naman bumuntong hininga. Haplos haplos niya ang aking pisngi.
"Sorry for thinking like that. Sorry if I hurt you. Sorry din kung ako ang dahilan ng pagiging malungkot mo."
He knew! He knew that
I was sad because of him. Kaya ba hindi niya ako pinansin ng buong araw kahapon.
"Sorry If Im making you confused, Im also confused myself."
Gusto ko ng imulat ang mata ko at tanungin siya para mas maging malinaw ang lahat pero natatakot ako.
Napasinghap ako ng konti dahil nagsumubsob na siya sa aking leeg. Inhaling my scent.
"Sorry na. Wag ka ng magtampo sa akin." Bulong niya nanigas ata ako doon dahil tumatama ang mainit niyang hininga sa aking leeg.
"Siera... Sorry na please " pagmamakaawa niya. Kumunot ang aking noo bakit parang...
"I knew you were awake bruha." Sabi niya na ikinasinghap ko. He chuckled because of it while me on the other hand ay nanlalaki ang aking mga mata.
Hindi makapaniwalang alam niya na nagtutulog tulogan lang ako.
"Hey..." Pagtawag ko ng pansin sa kanya. At tinapik ang balikat niya.
"Hmmm?" He just mumbled at mas lalong humigpit ang pagkakayakap niya sa beywang ko na mas lalong nagpakabog sa aking dibdib.
"Im sorry..." Bulong na naman niya hanggang kailan niya balak ulit ulit yang pagsosorry niya.
"Evan..." Tapik ko ulit sa kanya dahil nangangalay na ako sa posisyon naming dalawa.
I know we looked like a couple pero alam ko naman ang katotohanan eh.
"Sorry." Ulit na naman niya. Napabuntong hininga nalang ako. Hinayaan ko nalang siya sa posisyon niyang iyon pero hindi pa nagtatagal ay napasinghap ako at nanlaki ang aking mga mata.
"E-evan what are you doing?" Tanong ko sa kanya na hinahalikhalikan ang aking leeg.
Dinadalaw ata ng kamanyakan itong baklang ito.
