"Siera, what happened?" Humahangos na tanong nila mama at papa. I guess Ciarra told them.
Agad kong niyakap si mama at ngumawa na.
"Ma! Pa!" I said as they hugged me. They hugged me and shush me saying that everything's gonna be alright.
Saka lang kami nakapag usap ng maayos noong kumalma na ako. Nakayuko lang ako habang pinapakalma ang aking sarili.
And take a deep sigh as I decided to tell them.
"Im pregnant." I said. Nakita ko kung paano lumaki ang mata ni mama at papa. Umawang ang labi ni mama. Alam ko na kung ano ang tatanungin niya.
"Evan is the father." I said in a low voice. Napayuko ako. "And the thing is he is getting married."
Nagkatinginan sina mama at papa na para bang nag uusap.
"Why is he getting married?" Sa wakas ay tanong ni mama. Habang si papa ay naging seryoso na ang kanyang mukha na para bang hindi natutuwa sa mga nangyayari. Wala naman kasing nag aakalang ganito ang mangyayari.
"I-I dont know..." Napabuntong hininga ako. Natahimik na din si mama.
Maya maya ay niyakap niya ako.
"Sorry anak! Kasalanan namin ang lahat ng ito!" She said while he is crying.
"Ma, wala kayong kasalanan! Nasa edad na ako para magdesisyon and Im the one who decided to give in to him because I love him. Hindi ko naman kasi alam na ganito ang mangyayari." Pagsaway ko dito.
Humiwalay ng yakap si mama. Tinignan niya ako. She look sorry.
Pero nginitian ko lang si mama.
"Besides aren't you happy na magkakaapo na kayo?" I tried to lighten up the mood. Tama na ang iyakan at drama. I will try to keep moving on para na rin sa magiging anak ko. I smiled when I saw how my mother smile. Talagang masaya siya.
"Of course Im happy! Hayaan mo na si Evan. I will help you anak. I will take care of my apo. Siyanga pala kailan ka daw lalabas dito?"
"Bukas daw ma. Under observation pa din kasi ako, my baby is safe pero maas mabuti nang makasigurado." Malungkot na sabi ko. But I need to be strong para maging strong din ang kapit ng bata.
"Nag usap na ba kayo ni Evan?" Tanong ulit ni mama. Natahimik ako ng dahil doon sa huli ay tumango lang ako. She didn't ask me further question anymore.
Napatingin ako kay papa na tahimik lang mula pa kanina. Mistulang may malalim na iniisip.
"This won't do." Seryosong saad niya. Kumunot ang aking noo at natignan si mama kung ano ang tinutukoy ni papa. Napakurap kurap si mama at saka tumikhim at nag iwas ng tingin.
"This is not what I expected to happen." Sabi na naman ni papa. Is he upset because of what happened?
"Pa, hayaan niyo na po. Hindi naman po natin hawak ang hinaharap eh." Sabi ko. Tumango tango naman si mama.
"Kahit na wala ng magiging ama ang magiging ana-"
"I won't let my grandchild to become fatherless!" Sabi ni papa na may kalakasan na parang galit na talaga. Kaya nagulat talaga ako.
"That Hopkins! Hindi siya marunong tumupad sa usapan! Humanda siya sa akin!" Sabi ni papa na gigil na gigil. Nakakuyom pa ang kamao nito. Nangunot ang aking noo. Anong usapan? I look at my mother, asking what does my father mean? Pero tumikhim lang ulit ito at nag iwas ng tingin.
"Pa, hayaan niyo na po si Eva---"
"Hindi pwede! Hindi maari!" Galit na sabi ni papa. He's mad. Really mad. Yung para bang trinaydor siya. Kaya napakurap kurap nalang ako. Kaya muli ay tinignan ko si mama.
