Chapter 48

738 36 3
                                    

Rio Achilles

Sariah and I got married months ago. Buti na lang at wala nang nanggulo that time, simple ceremony na lang rin ang ginawa namin dahil ang gusto ko lang naman talaga ay makasal kami. Gladly, she's okay with it.

A month ago, nalaman rin namin na buntis siya. 8 weeks na, masaya sana kaso after ilang weeks ay tuluyan nang nanghina ang Papa niya. There are moments na I'm just staring at her, pagod siya pero kinakaya niya para sa Papa niya.

Sadly, hindi pa rin nahuhuli si Rocky pero hindi na rin naman siya nanggulo after that incident.

I was there, tinulungan ko siya na alagaan ang Papa niya. Maybe, she learned her lesson kaya hindi na rin kami nakikibalita sa kaso.

"Are you ready?" I asked her.

"Yeah. I'm ready to face my dad again. Sayang 'no? Hindi na niya nakita ang apo niya sa akin," she's really sad.

It is her dad's second day of wake today. Buti na nga rin at nalaman muna niyang buntis si Sariah bago siya mawala. At least, he knows about it.

"Love, I know your Papa is happy. He's looking at you somewhere there. Smile. He had a good life after all," I told her and kisded her forehead.

"Thank you for being there Achie. I really appreciate it. I love you for not giving up on me. We had a lot of struggles before pero pinili mo pa rin akong hawakan," she said then kissed me on the lips.

"Why wouldn't I? I mean, ganoon ka rin naman sa akin. Alam natin na kahit gaano kahirap ang mga bagay ay naroon pa rin tayo hawak ang kamay ng isa't isa."

"Thank you for accepting me even though everything happened. I love you so much."

"No, you don't have to be sorry for what happened. It was all worth it. If that didn't happen, wala tayo ngayon sa kung nasaan tayo. Please don't be sorry. Tapos na 'yon." I hugged her tight.

"Halika na nga, we will be late for dad's wake. I love you. Okay?" she held my hand at lumabas na kami sa loob ng kwarto.

We were near the chapel nang biglang narinig ko si Sariah na naiyak. She remembered her father again.

"I can't. It's painful."

"It is, pero we have to live with the situation we have now, Sariah. Believe me, everything will be okay soon. He's watching over you."

Ngumiti siya sa akin pagkatapos ay pumasok na kami sa loob ng chapel. Marami na rin ang taong nakikiramay sa loob.

Inasikaso muna namin ang lahat. Ilang oras pa ang nakalipas ay start na ng eulogy.

Umiiyak na pumunta sa harapan si Sariah. Inalalayan ko siya bago ako umupo ulit. Ngumiti ako sa kanya, paalala na magiging okay rin ang lahat.

"Papa, thank you for being my shield when I was young. I remember those times na pinagtatanggol mo ako sa mga ka-klase ko dahil binubully nila ako because of how I look. Noong nag-highschool ako, nag-ayos ako at nag-gain naman ng confidence kahit papaano. Thank you for your love, Papa. Sayang, hindi mo na makikita ang apo mo but you will always be in his heart. I promise that, Pa. Hanggang sa muli nating pagkikita. Mahal na mahal kita."

After that eulogy speech, tumingin siya sa kabaong at humalik roon bago bumalik sa upuan namin. Pagkatapos ni Sariah, ako naman ang nagsalita.

"Thank you Papa. Thank you for giving me the chance to have known you. Thank you for everything you've done for Sariah. Don't worry, ako na po ang bahala sa kanya. She will be kept safe with me. Fly high Papa. I know you are watching over us, somewhere there. Be an angel for us Papa. Thank you."

Tumingin ako sa kabaong pagkatapos ay uupo na sana ako kaso may boses kaming narinig sa di kalayuan.

"Sorry Tito sa mga nangyari sa amin ng anak niyo. I was being selfish. Sarili ko lang ang iniisip ko dahil nagmahal ako. Sorry for being that bad to your daughter. Wala naman siyang ginawa sa buhay ko kundi mahalin lang ako ng tapat. Sorry Rio Achilles abd Sariah for being that toxic. Hindi ako 'yon. Hindi ko akalain na magiging ganoon ako kasama sa inyo. Please forgive me for what I've done to your lives."

Si Rocky, papalapit siya sa amin habang naiyak. Naiiyak na rin si Sariah pero pinipigilan ko siya dahil baka scam lang naman ang lahat ng ito.

"Forgiveness? No. We won't forgive you not unless you'll be put to jail. You were too much. I can't forgive you in just one snap. Tatawag ako ng pulis ngayon at-"

"Hindi na kailangan. Tumawag na ako ng pulis. Ako mismo ang maglalagay sa sarili ko sa rehas. Don't worry, gusto ko lang makita kayo at makapag-sorry sa inyo for one last time."

Pagkatapos noon ay nakita kong papalapit na rin ang mga pulis sa amin. Kinuha na nila si Rocky nang biglang tumakbo papalapit si Sariah sa kanya at niyakap siya patalikod.

Hindi ko na napigilan dahil mukhang gusto talagang gawin ni Sariah 'yon.

"Sariah, huwag mo na kong lapitan. I can hurt you again, hindi ka na makakaligtas this time,"pananakot pa ni Rocky.

Alam kong naiyak siya dahil rinig ko ang mga hikbi niya. Pinipigil niya ito para maipakita sa amin na okay siya.

"Dadalawamin kita roon. Hintayin mo ako. Ikaw pa rin ang bestfriend ko, Rocky. Hindi ko sinasadya na saktan ka. Mahal na mahal kita Rocky, sana this time ay ayusin mo na ang buhay mo. May pag-asa pang bumangon at magbago."

Married To My Reader (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon