Yazar'dan
Deniz'in babası Selim Ay, eşinin babasından kalacak olan mirası alamaması, onun kumar borcunu ödeyemeyeceğinin göstergesiydi. Ama ödemek zorundaydı ve bu sefer parasını illegal yollardan kazanacaktı.
Bir süre sonra borcunu ödemekle kalmamış ve bu sektörde lafı geçen bir adam olmuştu.
Uzun uğraşları sonucunda kızının adresini de bulmuştu.
Adamlarının kızı hakkında toplayabildiği tüm bilgiyi kendisine iletmelerini bekliyordu odasında.
Odasına giren kişi elindeki dosyayı Deniz'in babasına doğru uzattı.
- "Efendim kızlarınız hakkında bulduğumuz bütün bilgiler burada."
- "Tamam sağ ol çıkabilirsin Kadir."
Elinde olan dosyayı inceledikten sona bağırdı.
- "Kadir!"
Kapının açılma sesi ile devam etti.
- "Şimdilik ikinci bir emirim gelene kadar Deniz'i izleyin ve tüm gününü rapor yapıp bana yollayın. Hilal'i izlemeniz gerekmiyor. Onun bir suçu yok. Ailesi ile yaşayabilir. Şimdi çıkabilirsin."
Dosyadaki Deniz'in fotoğrafını eline aldı. Fotoğrafa bakarak konuştu.
- "Şuna bak ne kadar da büyümüşsün. Ama o yüzündeki ifade hiç değişmemiş, aynı suratsızlık aynı 'güçlüyüm ben' bakışları. Hep dik başlı bir çocuktun. Babaya karşı gelmek neymiş bunu sana göstereceğim. Sadece biraz daha zaman gerekli. O zamana kadar kendine iyi baksan iyi edersin. "
- "Ya da bakmasan da olur hahhahah."
Fotoğrafı dosyaya geri koydu ve zafer edasıyla koltuğuna oturup başını geriye yasladı.
İşin içinde aksiyon olmazsa olmaz değil mi? Farkındayım kısa bir bölüm oldu ama ileride olacak olaylar için ufak bir temel atmam lazımdı (:
Okuduğun için teşekkürler (:
ŞİMDİ OKUDUĞUN
* Gülümse (gxg) *
Jugendliteratur"Alya eğill!!" Sesi algılamam ve harekete geçirmem o an benim için çok zor bir eylemdi. Dünya durmuş gibiydi ve dünya bile durmuşken ben hareket edemezdim. Yanıma birilerinin koştuğunu hatırlıyorum sadece. Deniz bana bakıyordu ağlayarak.. Onun ağlam...
