firsts are memorable, changlix ✓

『First Hug』

28.07.2017

Yurttan çıkıp şirkete geçmiş, pratik odasına doğru yürüyordum. Saat 6 buçuktu. Neredeyse 1 ay... Felix olmadan 1 ay geçirmiştik. Şirkette de göremiyorduk onu çünkü hem biz hem de o sıkı çalışıyordu, Minho hyunglaydı. Mesajlaştığımız için sıkı çalıştıklarını biliyorduk. 2 mesaj yazıp 5 dakika sonra çalışmamız gerek deyip çıkıyorlardı. Eskisinden 10 kat daha çok çalıştıklarına emindim. Ben de çalışma saatlerimi arttırmıştım, eskiden diğerlerinden 2 saat sonra gelen ben şimdi herkesten önce geliyordum şirkete.

Sonunda pratik odasını görmüşken biri omzuma çarptı. Maskesinden çilleri belli olan biri, elleri minnak olan biri, adı Felix olan biri.

"Özür dilerim." Kalın sesini duymayalı ne kadar olmuştu? Başı eğikti yürürken, beni fark etmemiş olmalıydı. Onunla biraz daha yüz yüze konuşmazsam kafayı yerdim. Kolunu tutup pratik odasına çekiştirdim.

" Ne-Changbin hyung!" Yüzümü görünce şaşkınca açılan gözleri çok güzeldi, ama keşke kısılsaydı. Güldüğü için.

"Ne yapıyorsun bu saatte?" Sorumla saçını karıştırdı.

"Pratik yapıyorum..?"

"Yürürken niye önüne bakmıyorsun peki?"

"Fark etmemişim..."

"O kadar yorgunsun ki önünden geçen insanı fark etmiyorsun, hm?"

Sessiz kaldı. Haklıydım, çok çalışıyordu.

"Şey, gitmem lazım da. Seni görmek çok güzeldi hyung."Kapıya yönelirken omzunu tutup durdurdum onu. Gitmesini istemiyordum, 29 saniye falan olmuştu sadece. Neden acele ediyordu? Neden bizimle muhabbeti fazla uzatmıyorlardı artık? Bundan sıkılmıştım.

"Nereye? Lix, bir dakika bile sürmedi konuşmamız. Minho hyung da aynı, grup konuşmasında da aynısını yapıyorsunuz. Niye böyle yapıyorsunuz?"

"Hyung... Bunu söyleme amacım seni üzmek değil ama, sizi hep bir arada görmek moralimizi bozuyor. Sizinle beraber olmak isterken ayrı düştük biz. Sizden şirkette kaçmak istiyorum ben, çünkü sizi birlikte gördüğümde gerçekten kötü hissediyorum. Yerinizde olmak istiyorum ve bu iyi bir his değil. Kıskançlığa dönüşmesi muhtemel bir şey. Böyle olmasını istemiyorum..."

Empati yapınca onu anlıyordum, bizimle pratik yapmak istiyorlardı tabii.

" Peki... Ben de pratik yapacağım zaten, işin varsa gidebilirsin tabii ama 2 saat boyunca çocuklar gelmez. İstersen gelebilirsin yanıma."

"Gelmeye çalışırım." Bunu deyip gitmişti ve ben gelmeyeceğini biliyordum. Korecesi çok gelişmişti, belli oluyordu bu. Onunla birlikte olmak istiyordum.

§§§§§§

Family 8 ♡ <<Grup Konuşması >>

SKZChanHyung: Felix, Minho. Bugün bizim pratik odasında öğle yemeği yiyelim mi?

SKZMinhoHyung: Ben bir arkadaşımla dışarıda yiyeceğim hyung, çok teşekkürler. Keşke bir gün yapabilsek ama söz verdim, yani...

SKZChanHyung: Söz verdiysen önemli değil, başka zaman yiyebiliriz. Felix?

°°Felix: Benim bugün Korece dersim var öğlende :(

SKZJisung: Bir günlüğüne atlasan bir şey olmaz ki. Minho hyung sen de o arkadaşınla başka zaman buluşabilirsin bence. Bizimle olduğundan daha sık görüşüyorsundur onunla. Malum biz aynı şirkette yüzümüzü göremiyoruz.